Rezerwat Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie
| Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie | |
| | |
| Rodzaj rezerwatu | florystyczny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1958 |
| Powierzchnia | 0,38 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  Współrzędne spoza mapy: Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie : 0/0 | |
| Położenie na mapie Polski  Współrzędne spoza mapy: Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie : 0/0 | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie
O rezerwacie
Rezerwat przyrody Wyspa na Jeziorze Partęczyny Wielkie Utworzony w 1958 r.( MP nr 16) w celu ochrony stanowiska obuwika pospolitego Cypripedium calceolus. Jest to rezerwat częściowy o powierzchni 0,38 ha, położony w gminie Kurzętnik. Położony jest w obrębie Brodnickiego Parku Krajobrazowego.
[[Plik:]]
Rośliny
Na terenie rezerwatu oprócz obuwika pospolitego odnotowano inne interesujące gatunki roślin takie jak: warzynek wilczełyko, kokorycz pusta i wątła, złoć żółta i mała. W rezerwacie storczyk występuje nielicznie w grądzie niskim, reprezentującym postać grądu kokoryczowego. Drzewostan stanowi lipa drobnolistna, miejscami olsza czarna. Warstwa krzewów buduje dodatkowo dereń świdwa, leszczyna, trzmielina zwyczajna i brodawkowata, miejscami kalina koralowa. W runie występuje kostrzewa olbrzymia, kupkówka Aschersona.
Zachodnia część rezerwatu objęta okresowymi zalewami, porasta fragmentarycznie wykształcony łęg jesionowo-olchowy. W drzewostanie dominuje olcha czarna, warstwę krzewów tworzy wierzba łoza, kruszyna, dereń świdwa oraz podrost olchy. Dobrze wykształcone runo składa się z psianki słodkogórz, karbieńca pospolitego, pokrzywy zwyczajnej, jasnoty plamistej, tojeści bukietowej i nerecznicy błotnej.
Ciekawostki
Storczyk obuwik jest gatunkiem o zasięgu euro syberyjskim. Populacje tej rośliny są z reguły bardzo małe liczbowo. Jest bardzo wrażliwy na zmiany środowiska , nie posiada odpornych stadiów życiowych i odznacza się bardzo krótkim sezonem rozrodczym. Zmniejszanie się liczby osobników wynika z braku optymalnych warunków ekologicznych ze względu na znaczne ocienienie runa przez silnie rozrośniętą warstwę krzewów.
Nieoficjalna nazwa większej z trzech wysp na jeziorze Wielkie Partęczyny brzmi: Wielka Syberia.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L. Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego. Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999. Olsztyn,1999.
