Johann Lindenblatt

ks. Johann Lindenblatt
ks. Johann Lindenblatt
Data i miejsce urodzenia	23 czerwca 1882 r. Tolniki
Data i miejsce śmierci	27-28 stycznia 1945 r. Kętrzyn
Przyczyna śmierci	śmierć męczeńska

Ks. Johann Lindenblatt (ur. 23 czerwca 1882 r., zm. 27-28 stycznia 1945 r.) – włączony w poczet warmińskich męczenników, którzy zginęli śmiercią męczeńską podczas II wojny światowej.

Życiorys

Sylwetka

Urodził się 23 czerwca 1882 r. w Tolnikach koło Reszla. Jego rodzice – Johann i Maria – byli właścicielami ziemskimi. Dzięki dobrej sytuacji materialnej mogli zapewnić swoim dzieciom (sześć córek i dwóch synów) edukację, zatrudniając nauczyciela domowego. Ks. Johann wraz z bratem podjęli również edukację w pobliskim Reszlu. O wartościach, którymi żyła rodzina Lindenblattów może świadczyć fakt, iż dwóch ich synów zdecydowało się na pójście do seminarium i zostanie kapłanem. Po maturze, w 1901 r., ks. Johann rozpoczął studia teologiczne we Fryburgu Bryzgowijskim, które kontynuował w Braniewie. 9 lipca 1905 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bp. Andrzeja Thiela.
Pierwszą parafią, w której pracował ks. Johann było Kłębowo, następnie Królewiec. W czasie I wojny światowej był kapelanem wojskowym, służył także jako sanitariusz. 1 września 1920 r. objął urząd proboszcza w Kętrzynie.
Wówczas mieszkali tam przede wszystkim ewangelicy. Dlatego opieką duszpasterską ks. Lindenlatt objął również wiernych ze Srokowa i Barcian. Pełnił także obowiązki kapelana wojskowego w miejscowym garnizonie.
Po dojściu nazistów do władzy niepokoił się ich działaniami i szerzeniem się narodowego socjalizmu. Za swoje poglądy był wielokrotnie przesłuchiwany i śledzony przez gestapo. W trakcie II wojny światowej, po wybudowaniu kwatery wojskowej w Gierłoży, ks. Johann pełnił posługę duszpasterską wśród stacjonujących tam żołnierzy. Cieszył się wśród nich nieskazitelną opinią, dla wielu stał się autorytetem. Jednak, ze względu na szerzenie Ewangelii miłości, praca ta sprawiała mu wiele kłopotów – naziści często przesłuchiwali go, szpiegowali. W czasie wojny ks. Lindenblatt również sprawował opiekę nad lazaretem w Karolewie, prowadzony przez siostry boromeuszki.

Śmierć męczeńska

Gdy do Kętrzyna zbliżał się font, ludność cywilna 26 stycznia 1946 r. dostała nakaz ewakuacji. Już następnego dnia armia radziecka zajęła miasto. Ks. Lindenblatt, mimo możliwości wyjazdu i przekonania, że jest to niebezpieczny czas, pozostał w parafii. Po Mszy św. schował Najświętszy Sakrament w kościele, w małej wnęce. Nawiedził jeszcze w szpitalu chorych. Po powrocie na plebanię zajął się uciekinierami, którzy szukali u niego pomocy. Wśród nich obecna była również siostra kapłana Theresia.
Gdy na plebanię przyszli żołnierze, podszedł do oficerów, przedstawił się jako ksiądz. Nie został wówczas zatrzymany. W międzyczasie na plebanii przebywał również siostrzeniec księdza Hans Engling, który przyszedł by się pożegnać z wujem.
27 stycznia do Kętrzyna wkroczyły nowe jednostki wojsk radzieckich. Sowieci przyszli na plebanię, zaaresztowali kapłana i wyprowadzili w nieznane miejsce. Dwa dni później Martha Kalb natknęła się w mieście na leżące na ulicy Gartenstraße (obecnie ul. Mielczarskiego) zwłoki trzech osób, wśród nich ciało ks. Lindenblatta.
Nazajutrz siostra ks. Johanna znalazła ciało brata. Leżał na plecach, miał szeroko rozłożone ramiona, w lewej ręce trzymał krzyż, obok leżała stuła. Na lewej skroni miał ranę po strzale. W kieszeni brata znalazła dowód osobisty, książeczkę wojskową, klucze i pusty portfel. Kiedy następnego dnia wraz z kilkoma kobietami przyszła, by zabrać ciało brata i je pochować, nie było już tam go. Pomimo starań nie udało się jej ustalić, kto i gdzie je pochował.

Bibliografia

olsztyn.gosc.pl [15.11.2014]