Kiełb
| Kiełb pospolity | |
| | |
| Gobio gobio` | |
| Linnaeus, 1758 | |
| Gobio gobio Linnaeus, 1758 | |
 Autor: Gilles San Martin. Źródło: Commons Wikimedia | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarionty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | promieniopłetwe |
| Rząd | karpiokształtne |
| Rodzina | karpiowate |
| Rodzaj | Gobio |
| Gatunek | Kiełb pospolity |
| Synonimy | |
|
Cyprinus gobio Linnaeus, 1758 | |
Kiełb pospolity, kiełb krótkowąsy, kiełb (Gobio gobio) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Bywa hodowany w akwariach zimnowodnych.
Spis treści
Morfologia
Ciało wrzecionowate, w przekroju prawie okrągłe, o krótkim, szerokim trzonie ogonowym. Głowa długa, oczy duże. Pysk tępy, otwór gębowy dolny. Na górnej szczęce dwa krótkie wąsiki, które odchylone do tyłu sięgają co najwyżej środka oka. Łuski duże, 40-42 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 9-10 promieni. W płetwie odbytowej jest ich 8-9.
Płetwa ogonowa (tak jak u wszystkich gatunków kiełbi) rozwidlona. Zęby gardłowe dwurzędowe, (2)3.5-5.3(2). Grzbiet brązowoczarniawy, brązowozielonkawy lub brązowoniebieskawy. Boki jaśniejsze z długim szeregiem ciemnych, fioletowo do niebieskawo połyskujących plam. Brzuch białawy, lśniący, na płetwach nieparzystych ciemne punkty. Długość 8-14 cm, maksymalnie 20 cm.
Płetwy szarawo-żółte lub bladoróżowe. Płetwa ogonowa jest nakrapiana małymi, ułożonymi w kilku, biegnących równolegle do wycięcia w płetwie rzędach, plamkami.
Towarzyska przydenna ryba spędzająca ciepłe letnie miesiące na płyciznach. Na zimę schodzi do głębszych miejsc, gdzie zimuje.
Odżywianie
Młode osobniki odżywiają się planktonem i małymi larwami owadów. Później odżywia się rozmaitymi bentosowymi bezkręgowcami. Pokarmu poszukuje gromadnie za dnia, w płytkiej wodzie na piaszczystym i żwirowym dnie.
Występowanie
W szybko płynących wodach krain pstrąga, lipienia i brzany oraz w przybrzeżnej strefie czystych, zasobnych w tlen jezior o żwirowym lub piaszczystym dnie. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie Zachodniej, Środkowej i Wschodniej, charakterystyczny dla rzek o żwirowym i piaszczystym dnie, pospolity także w jeziorach.
Tarło
Dojrzewa płciowo w wieku 2–3 lat. Trze się w maju i czerwcu. Ikra o średnicy ok. 1,5 mm składana jest w liczbie 1000–3000 sztuk, na kamieniach i zatopionych korzeniach. Narybek wykluwa się po około 8 dniach, żyje na płyciznach, gromadnie, żywiąc się początkowo bardzo drobnym pokarmem. Kiełb żyje do 7 lat.
Ochrona i zagrożenie
Kategoria zagrożenia, do której został zakwalifikowany kiełb w Czerwonej Księdze Gatunków Zagrożonych (kategoria niższego ryzyka) wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.
- Okres ochronny: brak
- Wymiar ochronny: brak
- Dobowy limit połowu: brak
Znaczenie gospodarcze
Niegdyś chętnie spożywany ze względu na bardzo smaczne mięso i łatwość złowienia. Bardzo popularny jako przynęta na ryby drapieżne.
Źródło
pl.wikipedia.org [12.01.2015]
rtw.org.pl [12.01.2015]
