Piotrowice

Piotrowice
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko - mazurskie
Powiat	nidzicki
Gmina	Nidzica
Sołectwo	Piotrowice
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe)	Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna	(+48) 89
Kod pocztowy	13 - 100 Nidzica
Tablice rejestracyjne	NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Piotrowice
Położenie na mapie Polski Piotrowice
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Piotrowice (niem. Piotrowitz, po 1818 r. Alt Petersdorf) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość leży na terenie gminy Nidzica, przez obszar której przebiega jedna z głównych granic fizyczno-geograficznych Europy, oddzielająca obszar Europy Zachodniej od obszaru Europy Wschodniej. Ponadto 19.000 ha powierzchni gminy zajmują lasy i grunty leśne. Istotnym zasobem naturalnym gminy są surowce mineralne, tj. żwiry i piaski, torfy i węgiel brunatny, kreda jeziorna, gytia i ziemia okrzemkowa.

Dzieje miejscowości

Rok założenia wsi nie jest znany. Lokowano ją ok. XIV w. Nie wiadomo również jakie jest pochodzenie nazwy miejscowości. Pierwsze informacje o wsi pojawiają się w 1498 r. w dokumencie hrabiego Wilhelma von Eysenburg odnawiającego przywilej lokacyjny . Wieś obejmowała wówczas 20 łanów. Gospodarowało w niej 5 wolnych chłopów. W 1717 r. 4 gospodarzy uprawiało 5 łanów. 14 łanów leżało odłogiem. Wieś w tym okresie nie posiadała własnych łąk. W 1782 r. było tu 4 chłopów. W 1784 r. osadzono nowych: Andreasa Szczepkowskiego, Andreasa Loszinsy, Martina Kozian, Albrechta Narzinskiego, Martina Rutkowskiego, Martina Nowińskiego, Adama Talarek. W 1817 r. we wsi było 22 mieszkańców, w 1846 r. – 54, w 1858 r. – 63, w 1867 r. – 94, w 1871 r. – 91, w 1885 r. – 72, w 1895 r. – 63, w 1905 r. – 71, w 1910 r. – 88, w 1939 r. – 100 . 70 % ludności stanowili ewangelicy. Liczba domów w kolejnych latach wynosiła: w 1817 r. – 5, w 1846 r. – 6, w 1858 r. – 9, w 1871 r. – 15, w 1885 r. – 14, w 1895 r. – 12, w 1905 r. – 14, w 1910 r. – 15 . W 1858 r. wieś obejmowała 1335 mórg. Nie zachowała się informacja o formie zabudowy wsi.

Ludzie związani z miejscowością:

W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Franciszek Malanowski.

Zabytki:

Do dnia dzisiejszego zachowała się tradycyjna zabudowa zagród, staw wiejski ze starodrzewem oraz aleje przydrożne.

Bibliografia:

Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, 165 - 202.

Zielińska Agnieszka, Dzieje miasta i okolic w latach 1807 - 1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, 203 - 267.

Kinlis (dyskusja) 12:51, 3 wrz 2013 (CEST)