Siewka złota

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 11:08, 9 mar 2015 autorstwa Arom (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Siewka złota

Pluvialis apricaria`
Linnaeus, 1758
Pluvialis apricaria Linnaeus, 1758
Fot. Ómar Runólfsson. Źródło: Commons Wikimedia
Fot. Ómar Runólfsson. Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ptaki
Rząd siewkowe
Rodzina sieweczkowate
Rodzaj Pluvialis
Gatunek siewka złota
Podgatunki

P. apricaria apricaria
P. apricaria altifrons

Siewka złota (Pluvialis apricaria) – gatunek średniego ptaka z rodziny sieweczkowatych (Charadriidae). Długość ciała – ok. 25–29 cm.

Fot. Mike Pennington. Źródło: Commons Wikimedia

Charakterystyka

Ptak mniejszy od czajki, o krępej sylwetce z krótką szyją i dziobem oraz średniej długości nogami. W szacie godowej policzki, gardło, przód szyi, pierś i brzuch czarne, tworzące plamę otoczoną białym pasem oddzielającym ją od brunatnego wierzchu ciała, nakrapianego żółtozłocistymi plamkami. Jesienią wierzch ciała plamkowany żółto i brunatno, a spód ciemno plamkowany na żółtobeżowym tle. W locie spód skrzydeł białawy i pasek skrzydłowy białawe. Samica w szacie godowej podobna do samca, ale czarny spód pokryty jest białymi plamkami.

Jest to nieliczny ptak przelotny, zwykle tworzy niewielkie stada, ale czasem koncentracje liczą po kilkaset, a nawet kilka tysięcy osobników. W okresie przelotów zatrzymuje się na polach uprawnych, pastwiskach, łąkach, na opróżnionych stawach i zbiornikach zaporowych. Często przebywa w towarzystwie innych siewkowców, a najczęściej żeruje na polach uprawnych z czajkami.

Żywi się drobnymi bezkręgowcami: larwami owadów, chrząszczami czy dżdżownicami.

Gniazdo buduje na ziemi, występuje ono w postaci skąpo wyścielonego dołka wśród rzadkiej roślinności lub między kamieniami.

Występowanie

Zamieszkuje w zależności od podgatunku:

  • Pluvialis apricaria apricaria – Wyspy Brytyjskie, północno-zachodnie Niemcy, Danię, południową i środkową część Półwyspu Skandynawskiego i Finlandii oraz wschodnie wybrzeże Bałtyku. Ptaki ze Skandynawii zimują w środkowej i południowej Europie oraz północnej Afryce
  • Pluvialis apricaria altifrons – środkową i wschodnią Grenlandię, Islandię, Wyspy Owcze oraz Laponię i północno-wschodnią Europę po półwysep Tajmyr. Ptaki z Islandii zimują na Wyspach Brytyjskich, we Francji i na Półwyspie Iberyjskim

W Polsce gatunek dawniej lęgowy, obecnie regularnie przelotny w całym kraju (przylot: marzec–kwiecień; odlot: lipiec–grudzień).

Na Warmii i Mazurach siewkę złotą odnotowano na obszarach Natura 2000 Lasy Skaliskie i Natura 2000 Polder Sątopy-Samulewo należących do sieci Natura 2000.

W Polsce gatunek objęty ścisłą ochroną gatunkową, wymieniony w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt jako gatunek wymarły w kraju oraz w Dyrektywie Ptasiej.

Zobacz też

Rozporządzenie Ministra Środowiska z dnia 28 września 2004 r. w sprawie gatunków dziko występujących zwierząt objętych ochroną, Dziennik Ustaw 2004, nr 220, poz. 2237 isap.sejm.gov.pl [12.12.2014]
Siewka złota, pl.wikipedia.org [12.12.2014]
ptaki-polski.com [12.12.2014]
ptaki.info [12.12.2014]

Bibliografia

Richarz Klaus, Ptaki-przewodnik, Warszawa 2009.
Radziszewski Michał, Ptaki Polski, Warszawa 2011.