Leonard Perepeczko

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 19:50, 18 mar 2015 autorstwa Marcin Kapłon (dyskusja | edycje) (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Ochrona zdrowia" na "Kategoria: Lekarze i pielęgniarki")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Leonard Perepeczko

Data i miejsce urodzenia 14 grudnia 1900r.
Petersburg
Data i miejsce śmierci 8 lipca 1996r.
Pasłęk
Miejsce spoczynku cmentarz w Pasłęku
Zawód lekarz

Leonard Perepeczko (ur. 14 grudnia 1900 r. w Petersburgu, zm. 8 lipca 1996 r.) – lekarz, specjalista w zakresie pulmonologii.

Życiorys

Był synem Aleksandra i Jadwigi. Głód spowodowany rewolucją zmusił jego rodziców do powrotu z synem w rodzinne strony pod Oszmianą. W czasie wojny bolszewickiej walczył w 63 Pułku Piechoty.

Szkoła i wykształcenie

Uczęszczał do Katolickiego Gimnazjum przy kościele św. Katarzyny w Petersburgu, gdzie w 1917 r. otrzymał świadectwo dojrzałości. W 1923 r. otrzymał polską maturę i wstąpił na Wydział Lekarski USB w Wilnie. Dyplom uzyskał w 1931 r.

Praca i losy wojenne

W 1931 r. pracował jako dyrektor Szpitala w Szumsku. 24 września 1939 r. został zmobilizowany i w składzie kompanii sanitarnej I Dywizji Piechoty w Wilnie brał udział w kampanii wrześniowej. 14 września dostał się do niewoli niemieckiej, skąd uciekł 25 września. Następnego dnia wpadł w ręce Rosjan, jednak znów udało mu się uciec i 8 października dotarł do rodzinnego domu.

Pracował wciąż w Szpitalu w Szumsku. Został aresztowany przez NKWD 10 stycznia 1945 r. w swoim gabinecie szpitalnym. W maju 1945 r. po śledztwie w Wilnie został bez wyroku wywieziony w głąb ZSRR. Pracował w ambulatorium obozowym w Jełaszance koło Saratowa. Później przebywał w łagrze Ikriannoje pod Kutaisi i obozie jenieckim pod Astrachaniem. Był lekarzem-łagiernikiem do 1948 r.

Po powrocie ze zsyłki osiadł w Pasłęku, gdzie pracował jako kierownik Powiatowej Poradni Przeciwgruźliczej. Był specjalistą w zakresie ftyzjatrii.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa

Brał udział w badaniach nad zastosowaniem krótkotrwałej chemioterapii w leczeniu gruźlicy płuc.

W wieku 88 lat opisał swoje łagrowe losy w książce W łagrach na Saratowskim szlaku. Wspomnienia.

Bibliografia

Bednarski Z., Rocznik Medyczny, Tom V, Volumen I, Olsztyn 1997, s. 123.