Gubławki

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 22:07, 27 mar 2015 autorstwa Marcin Kapłon (dyskusja | edycje)
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Gubławki

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat iławski
Gmina Zalewo
Sołectwo Wieprz
Liczba ludności (2010) 128
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Gubławki
Gubławki
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Gubławki
Gubławki
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Gubławki (niem. Gablauken) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie iławskim, w gminie Zalewo. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946–1975 wieś wchodziła w skład powiatu morąskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 128 mieszkańców. Wieś wchodzi w skład sołectwa Wieprz, w którym funkcję sołtysa sprawuje obecnie Stefan Ciechanowski[1].

Położenie

Wieś położona jest w zachodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Iławskim, nad jeziorem Jeziorak, 14 km na południe od Zalewa.

Dzieje miejscowości

Nazwa miejscowości wywodzi się z języka pruskiego. Stanowi połączenie imienia Guby ze słowem lauken oznaczającym pole. Miejscowość została założona w roku 1392 przez polskich osadników pochodzących ze szlacheckiego rodu Przyjemskich herbu Rawicz. Po Przyjemskich kolejnym właścicielem wsi został August von Dovgerloch. Od 1660 do 1747 roku Gubławki razem z Wieprzem stanowiły część dóbr należących do rodu Jaskich mających swą siedzibę w pobliskim Jaśkowie.

W 1880 roku majątek został zakupiony przez Karla Fincka von Finckensteina, który wybudował w Gubławkach rezydencję. Dwór miał służyć zarządcy dóbr i jego rodzinie. We wnętrzu znajdowały się spiżarnia, pomieszczenia kuchenne, jadalnia, biura zarządcy, pokoje mieszkalne, sypialnie oraz pokoje gościnne. Całości dopełniały dwa ogrody oraz zabudowania gospodarczo-inwentarskie, m.in. stajnia, powozownia, obora, świniarnia. W sąsiedztwie dworu zlokalizowano domy dla robotników i oficjalistów. W 1912 roku, po śmierci Karla Finckensteina, w Gubławkach mieszkała jego małżonka Helene. Ostatnim właścicielem majątku był syn Karla i Helene, Hans Joachim, który odziedziczył Gubławki w 1925 roku.

Po wojnie majątek został przekształcony w Państwowe Gospodarstwo Rolne Gubławki. Obecnie dwór stoi niezamieszkały.

Liczba mieszkańców i budynków mieszkalnych w następujących latach wynosiła:

  • 1782 – 16 domów
  • 1858 – 85 osób, 5 domów
  • 1939 – 103 osoby

Zabytki

Do czasów dzisiejszych zachowały się pozostałości parku oraz fragmenty podwórza gospodarczego

Przypisy

  1. zalewo.bil-wm.pl [05.03.2014]

Bibliografia

Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1973.
Niesiobędzki Wiesław, Powiat iławski. Dzieje, zabytki, pejzaż i kultura. Szkice historyczne, wydanie II, poprawione i poszerzone, Iława 2008.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Westpreussen, Commission bei Leon Saunier, Danzig und Elbing 1858.
Wojewódzka ewidencja zabytków [05.03.2014]
zalewo.f117.pl, Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Zalewo [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]
verwaltungsgeschichte.de [05.03.2014]
ciekawemazury.pl [05.03.2014]