Jan Wulff

Jan Wulff
Data i miejsce urodzenia	1735 r. Orneta
Data śmierci	11 marca 1807 r.
Zawód	cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej

Jan Wulff (ur. 1735 r. w Ornecie, zm. 11 marca 1807 r.) – cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej.

Życiorys

Rodzina Wulffa od końca XVI stulecia prowadziła w Ornecie znaną firmę organmistrzowską. Poszczególni członkowie rodziny wywędrowali z Warmii do Krakowa i Pelplina. Ojciec Jana był organmistrzem w Reszlu.

Szkoła i wykształcenie

Jan Wulff kształcił się pod kierunkiem ojca oraz w szkole jezuickiej w Reszlu. W 1762 roku rozpoczął nowicjat u cystersów. Przyjął nowe imię zakonne – Michał. Po zakończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia subdiakona (1767) i wyższe święcenia kapłańskie.

Działalność

Po śmierci ojca Jan Wulff udał się do Gdańska. Jacek Rybiński, opat oliwskich cystersów, zatrudnił go jako budowniczego organów. W 1758 roku wyjechał do Holandii i północnych Niemiec, gdzie doskonalił swoje rzemiosło.

W 1761 roku powrócił do Gdańska. Przed 1763 rokiem zbudował tzw. małe organy. W latach 1763–1788 przy pomocy mnichów biegłych w stolarce i snycerstwie wybudował tzw. wielkie organy w katedrze oliwskiej. Całe organy zostały kunsztownie udekorowane rzeźbami aniołów, kwiatów i roślin. Organy nie zostały ostatecznie dokończone przez Wulffa, bowiem między organmistrzem a cystersami doszło do konfliktu. Wulff w 1789 roku udał się do Polski, a jego pracę w latach 1791–1793 kończył Fryderyk Rudolf Dalitz.

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.