Rezerwat Czapliniec Werski
| Rezerwat przyrody Czapliniec Werski (zlikwidowany) | |
| | |
| Rodzaj rezerwatu | faunistyczny |
| Państwo |  Polska
|
| Data utworzenia | 1982 |
| Powierzchnia | 14,59 ha |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Rezerwat przyrody Czapliniec Werski (zlikwidowany) | |
| Położenie na mapie Polski  Rezerwat przyrody Czapliniec Werski (zlikwidowany) | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Rezerwat przyrody Czapliniec Werski (zlikwidowany) – nieistniejący już rezerwat przyrody o powierzchni 14,59 ha położony był w gminie Rybno (powiat działdowski), w okolicy wsi Wery, na terenie Welskiego Parku Krajobrazowego, w Nadleśnictwie Lidzbark Welski. Został utworzony w 1982 (MP nr 25, poz. 233), a zlikwidowany w 2007 roku.
Spis treści
O rezerwacie
Rezerwat utworzono w celu ochrony ostoi czapli siwej. Gatunek ten nie podlega w Polsce ochronie gatunkowej, mimo że nie jest to w naszym kraju ptak bardzo liczny (nie jest też specjalnie tępiony). Pomimo tego w porze lęgowej zasługuje w pełni na ochronę.
W styczniu 2007 r. weszło w życie rozporządzenie nr 50 wojewody warmińsko–mazurskiego z dn. 13 grudnia 2006 r. likwidujące rezerwat Czapliniec Werski.
Zwierzęta
W zlikwidowanym rezerwacie znajduje się populacja czapli siwej, która gnieździ się wysoko w koronach sosny. Gniazda w łącznej liczbie 40-50 występują zwykle po kilka na jednym drzewie.
Rośliny
Drzewostan zlikwidowanego rezerwatu tworzą sosny w wieku około 50-70 lat. W podszyciu występuje jałowiec pospolity, leszczyna, podrost brzozy brodawkowatej, a w runie spotykamy m.in. borówkę czernicę, brusznicę, konwalię majową i liczne gatunki mchów.
Ciekawostki
Przylot czapli siwych obserwuje się zazwyczaj na przełomie lutego i marca, natomiast odlot rozpoczyna się w sierpniu. Samica składa w gnieździe 3-5 jaj koloru bladoniebieskozielonego. W czasie lęgów dno lasu pokrywają znaczne ilości skorupek, a czasie wychowywania młodych z drzew rozchodzą się ostre krzyki piskląt. Dodatkowo szum przylatujących i odlatujących ptaków w tym okresie czyni to miejsce bardzo głośnym.
Bibliografia
Dąbrowski S., Polakowski B., Wołos L., Obszary chronione i pomniki przyrody województwa Warmińsko-Mazurskiego, Urząd Wojewódzki, Wydział Ochrony Środowiska i Rolnictwa w Olsztynie, 1999.
pl.wikipedia.org [09.02.2015]
