Ireneusz Kluczek

Ireneusz Kluczek
z archiwum Janusza Poryckiego
Imię i nazwisko	Ireneusz Kluczek
Data i miejsce urodzenia	5 maja 1940 r., Krasnosielsk (Białoruś)
Dyscyplina	lekkoatletyka
Największy sukces	udział w Igrzyskach Olimpijskich w Tokio w 1964 r.

Ireneusz Kluczek (ur. 5 maja 1940 r. w Krasnosielsku na Białorusi - zm. 29 czerwca 2019 r.) – lekkoatleta, pierwszy w historii olimpijczyk z Warmii i Mazur, propagator idei odbudowy Stadionu Leśnego w Olsztynie. Trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m, dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m.

Przebieg kariery sportowej

Karierę rozpoczął w 1957 r. w sekcji MKS Olsztyn. Od 1959 r. był zawodnikiem olsztyńskiej Gwardii Olsztyn. Już w 1960 r. należał do ścisłej czołówki polskich lekkoatletów specjalizujących się w biegu na 400 m, lecz na igrzyska olimpijskie w Rzymie nie pojechał. Uzyskał status zawodnika rezerwowego. Wystartował natomiast w Mistrzostwach Europy w Belgradzie w 1960 r. Sztafeta 4x400 m z jego udziałem odpadła w eliminacjach.

W 1964 r. wystąpił na XVIII Letnich Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. W biegu indywidualnym awansował do ćwierćfinału, w którym ostatecznie nie uczestniczył, skupiając wszystkie siły na sztafecie 4x400 m, w której to drużyna pokładała nadzieje na sukces. Zawodnicy awansowali do finału tej konkurencji, zajmując 6. miejsce.

Był trzykrotnym medalistą mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m (srebro w 1961 i 1962, brąz w 1960 r.), dwukrotnym rekordzistą Polski w sztafecie 4x400 m, a także jedenastokrotnym reprezentantem Polski w prestiżowych meczach międzypaństwowych. Dzięki sukcesom krajowym i zagranicznym został trzykrotnym zwycięzcą Plebiscytu na Najpopularniejszego Sportowca Warmii i Mazur (1960, 1961, 1964).

Po zakończeniu kariery sportowej podjął studia na Akademii Wychowania Fizycznego w Poznaniu, które ukończył w 1974 r. Mieszkał w Warszawie, ale stale odwiedzał Olsztyn, uczestnicząc w spotkaniach popularyzujących lekkoatletykę.

Zmarł 29 czerwca 2019 r.

Osiągnięcia sportowe

• trzykrotny medalista mistrzostw Polski w biegu indywidualnym na 400 m
• dwukrotny rekordzista Polski w sztafecie 4x400 m
• uczestnik Mistrzostw Europy w Belgradzie (1960)
• uczestnik Igrzysk Olimpijskich w Tokio (1964)

Bibliografia

Tuszyński Bogdan, Polscy olimpijczycy XX wieku, T. 1 (A-M), Wrocław 2004, s. 360–361.
Kurzyński Henryk, Tuszyński Bogdan, Leksykon olimpijczyków polskich 1924-2006, Warszawa 2007, s. 441.