Zakrzewo
Zakrzewo | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko - mazurskie |
Powiat | nidzicki |
Gmina | Kozłowo |
Sołectwo | Zakrzewo |
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
Tablice rejestracyjne | NNI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Zakrzewo (Polskie Zakrzewo, niem. Sakrau Gross) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Kozłowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie gminy Kozłowo przez, którą przepływają dwie rzeki mające swe źródła na terenie Gminy – Nida i Szkotówka. Łączą się one tworząc rzekę Wkrę – dopływ Narwi. Ponadto znajduje się tu 9 jezior o pow. 347 ha. Większe z nich to: Kownatki, Kąty oraz Szkotowskie.
Dzieje miejscowości
Wielki Mistrz Rudolf Koenig nadaje w 1343 r. Mikołajowi Megerlin 50 włók nad Szkotówką z 10 latami wolnizny. Następnie w 1426 r . Paweł z Rusdorfu przekazuje Jankowi 3 włoki ze względu na szkody poniesione na łąkach . Szkody związane były z postawieniem młyna w Sarnowie. W 1583 r. folwark szlachecki obejmował 18 ½ łanów a w rękach chłopów było 31 ½ łanów . W 1733 r. Zakrzewo należało do spadkobierców Samuela von Wernsdorff. W latach 1737 – 1777 miejscowość należała do starosty działdowskiego Jakuba Kurelli. Kolejnym właścicielem był major von Kalkstein. W 1798 r. Zakrzewo nabył Jakob Klimmkow ze Szczytna.
Kultura
We wsi znajduje się świetlica.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się starosta działdowski Jakuba Kurelli. W kadencji 2011 - 2015 sołtysem wsi jest Barbara Brzezińska.
Bibliografia:
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego t. XIV, Warszawa 1892, 960 ss.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.