Chrzanowo
Chrzanowo | |
| |
Chrzanowa. Mogiły żołnierskie
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | ełcki |
Gmina | Ełk |
Liczba ludności (2009) | 112 |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 19-300 |
Tablice rejestracyjne | NEL |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Chrzanowo (niem. Chrzanowen) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk.
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2009 roku wieś zamieszkana była przez 112 osób. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ewa Maciejewska[1].
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona w odległości 6,8 km od Ełku. Chrzanowo jest położone nad jeziorem od tej samej nazwie.
Dzieje miejscowości
W roku 1505 komtur ryński Rudolf von Tippelskirchen wystawił przywilej lokacyjny dla miejscowości. Nadanie 15 łanów na prawie magdeburskim otrzymał Jan Chrzanowski, od którego nazwiska miejscowość przyjęła nazwę. Historia osady wiąże się z piecem do wypalania wapna, od którego zaczerpnięto pierwszą nazwę wsi - Kalkoffsken. Zgodnie z wykazem za lata 1740-1742, miejscowość wchodząca w skład parafii ełckiej posiadała własną szkołę. We wsi znajduje się Cerkiew Grekokatolicka pod wezwaniem św. Piotra i Pawła, w której co roku 12 lipca odbywa się uroczyste nabożeństwo z udziałem wyższego duchowieństwa. Cerkiew funkcjonuje od 1947 roku w wyremontowanym budynku przedwojennej szkoły. Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ewa Maciejewska[2].
Zabytki
Cmentarz ewangelicki, zlokalizowany po północnej stronie szosy Wydminy-Ełk, w odległości ok. 200 m na północ od zabudowań wsi.Powstał około 2 połowy XIX wieku. Zajmuje powierzchnię 0,24 ha. Na cmentarzu znajdują się mogiły 2 żołnierzy rosyjskich i 2 żołnierzy niemieckich, poległych w 1914 roku, które odnaleziono w 1995 roku podczas prac porządkowych.
Bibliografia:
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
- Mazury. Słownik stronniczy, ilustrowany, red. Waldemar Mierzwa, Dąbrówno 2008.
- Bank Danych Lokalnych GUS [19.07.2013]
- Olsztyńska Strona Rowerowa [19.07.2013]
- Ostpreussen [19.07.2013]
- Rejestr Zabytków Nieruchomych [19.07.2013]
Przypisy
- ↑ Strona Urzędu Gminy Ełk [28.08.2013]
- ↑ Źródło: http://elk-ug.bip.eur.pl/public/?id=2554# [data dostępu: 28.08.2013]