Panistruga

Panistruga
Panistruga. Pomnik plebiscytowy Olsztyńska Strona Rowerowa [15.10.2014]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ełcki
Gmina	Stare Juchy
Liczba ludności (2009)	39
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	19-330
Tablice rejestracyjne	NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Panistruga
Położenie na mapie Polski Panistruga
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Panistruga (niem. Panistrugga, Herrnbach) – wieś sołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Stare Juchy.

W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego.

Charakterystyka fizjograficzna

Miejscowość położona w odległości 2,3 km od Jeziora Bocian (Grosser Bodzian See, Grosser Brilen See) i 2,6 km od Jeziora Jędzelewo (Henzelewo).

Dzieje miejscowości

W 1550 roku książę Albrecht nadał 15 łanów na prawie lennym braciom Janowi i Stanisławowi Panistrugom. Miejscowość istniała jednak już w 1540 roku. Prawdopodobnie swoje założenie Panistruga zawdzięcza działalności burgrabiego Piotra Schwatrza i to on zapewne sprzedał dobra ojcu Jana i Stanisława. Nazwa osady wywodzi się od nazwiska założycieli i była stosowana już w 1540 roku. Miejscowość została zasiedlona przez polskich osadników przybywających z Mazowsza. W XVII wieku Panistruga wchodziła w skład parafii w Nowych Juchach. W 1927 roku w okresie działalności germanizacyjnej po plebiscycie w 1920 roku, nazwa miejscowości zmieniona została na Herrnbach. W 1933 roku Panistrugę zamieszkiwały 94 osoby, sześć lat później wieś liczyła 78 mieszkańców. Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Maria Bobrowska .

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej pw. Trójcy Przenajświętszej w Starych Juchach.

Bibliografia

1. Grzegorz Białuński, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
2. Andreas Kossert, Mazury. Zapomniane Południe dawnych Prus Wschodnich, przeł. Barbara Ostrowska, Warszawa 2004.
3. Bank Danych Lokalnych GUS: http://www.stat.gov.pl/bdl/app/miejsc_w.display?p_id=6027&p_token=0.2568428901164127 [data dostępu:30.07.2013]
4. Deutsche Verwaltungsgeschichte: http://www.verwaltungsgeschichte.de/lyck.html [data dostępu:30.07.2013]

Przypisy