Regielnica

Regielnica
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ełcki
Gmina	Ełk
Część miejscowości	osada
Liczba ludności (2010)	256
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	19-300
Tablice rejestracyjne	NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Regielnica
Położenie na mapie Polski Regielnica
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Regielnica (niem. Regelnitzen, od 1938 r. Regelnhof) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Ełk. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku liczyła 256 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Wiesław Dąbrowski.

Położenie

Miejscowość położona jest we wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, w południowej części Pojezierza Ełckiego, będącego środkową częścią Pojezierza Mazurskiego, nad Jeziorem Regielskim (Grosser Regeler See), w odległości 9 km od Ełku.

Dzieje miejscowości

Miejscowość została założona w roku 1484 roku. W roku 1544 pastor Jan Malecki otrzymał od księcia Albrechta 5 łanów i 20 morgów ziemi na prawie magdeburskim. Dobra te znajdowały się w lesie przy Jeziorze Regielskim i strumykiem Regielnicą; ten niewielki majątek zwano też Małym Regielem (Klein Riegel). Jako właściciel dóbr pastor powinien zostać zobowiązany do wystawienia konia pociągowego podczas wojny, jednak książę w drodze wyjątku obdarzył go wolnizną z tego tytułu. Regielnica należała do parafii ewangelickiej w Ełku. W roku 1821 mieszkały tu 34 osoby, zaś w 1857 roku 70 osób. W drugiej połowie XIX wieku i w pierwszej wieku XX Regielnica wchodziła w skład majątku ziemskiego, który uległ zniszczeniu w czasie II wojny światowej.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Religia

We wsi znajduje się siedziba lokalnej parafii rzymskokatolickiej.

Turystyka

Przez miejscowość przebiega linia Ełckiej Kolei Wąskotorowej.

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Kawecki Jan, Roman Bolesław, Ełk. Z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1970.
Orłowicz Mieczysław, Ilustrowany przewodnik po Mazurach Pruskich i Warmii, na nowo podali do druku Grzegorz Jasiński, Andrzej Rzempołuch, Robert Traba, Olsztyn 1991.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, red. Bronisław Chlebowski, Władysław Walewski, t.9, Warszawa 1888.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Bank Danych Lokalnych GUS [26.07.2013]