Kobylin

Kobylin
Kobylin. Grób niemieckiego żołnierza. Olsztyńska Strona Rowerowa [23.07.2014]
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	ełcki
Gmina	Prostki
Liczba ludności (2010)	220
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	19-335
Tablice rejestracyjne	NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Kobylin
Położenie na mapie Polski Kobylin
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Kobylin (niem. Kobylinnen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 220 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Teresa Pietrzyk.

Położenie

Miejscowość położona jest w odległości 4 km na zachód od Prostek, oddalona o 2,7 km od Jeziora Długiego (Chorzelskiego, Długochwały).

Dzieje miejscowości

Nazwę miejscowości odnajdujemy w źródłach z lat 1510–1511, a więc Kobylin istniał już przed 1510 rokiem. Wieś należała do rodziny Kobylińskich i liczyła najprawdopodobniej 15 łanów. W roku 1529 książę Albrecht Hohenzollern sprzedał braciom Janowi i Filipowi Kobylińskim oraz ich szwagrowi [Tomkowi Wysockiemu dawne dobra Dzydzusze. Obszar liczący 50 łanów na prawie chełmińskim został przekształcony w dwa majątki: Kobylin i Glinki. Kobylin miał wówczas liczyć 33 łany.

Na skraju miejscowości zachował się zespół dworsko–parkowy. Majątek pod koniec XIX wieku był własnością rodziny Arnoldt. W latach 20. XX wieku należał do radcy prowincji von Kulessy. W tym okresie dobra ziemskie obejmowały powierzchnię 1306 ha.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Prostkach.

Zabytki

• zespół dworsko–parkowy z przełomu XIX i XX wieku, z zachowanym budynkiem dawnej wozowni
• kwatera wojenna z okresu I wojny światowej – miejsce spoczynku żołnierza niemieckiego, poległego w październiku 1914 roku.

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Jackiewicz–Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Bank Danych Lokalnych GUS [19.07.2013]
Katalog Polskich Zamków, Pałaców i Dworów [ 19.07.2013]
Wrota Warmii i Mazur [19.07.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [23.07.2014]

Przypisy

<references>