Juliusz Malewski
| Juliusz Malewski | |
| | |
| Data i miejsce urodzenia | 29.03.1899 r. Woryty |
| Data i miejsce śmierci | 29.12.1981 r. Olsztyn |
| Odznaczenia | |
| Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski, Order Budowniczych Polski Ludowej (1960-1990), Order Sztandaru Pracy I klasy, Złoty Krzyż Zasługi | |
Juliusz Malewski (ur. 29.03.1899 r. w Worytach, zm. 29.12.1981 r. w Olsztynie) – działacz społeczno-polityczno-narodowy na Warmii, poseł na Sejm Rzeczpospolitej Ludowej I, III, IV i V kadencji.
Spis treści
Życiorys
Szkoła i wykształcenie
Uczęszczał do gimnazjum w Oświęcimiu. Szkołę handlową ukończył w Poznaniu w 1922 r. Zdobył kwalifikacje z zakresu bankowości spółdzielczej w Banku Związków Spółek Zarobkowych w Poznaniu.
Praca
Był długoletnim kierownikiem Banku Ludowego w Olsztynie, od października 1922 r. do 1 września 1939 r., i założycielem jego filii w Szczytnie (1922 r.). Znaczny rozwój olsztyńskiego banku nastąpił po 1922 r., kiedy kierownictwo banku objął Juliusz Malewski, nadając mu szczególny charakter. W latach 1925–1939 był też członkiem Rady Nadzorczej Spółdzielni Rolniczo-Handlowej "Rolnik" w Olsztynie oraz członkiem Rady Nadzorczej Banku Słowiańskiego w Berlinie, który położył szczególne zasługi w dziele stworzenia podstaw ekonomicznych dla ruchu polskiego i wzmocnienia ludności polskiej dręczonej i prześladowanej przez niemieckie organizacje bankowo-ekonomiczne. Sprawował też funkcję współorganizatora i od 1923 r. członka Rady Wykonawczej Związku Towarzystwa Młodzieży w Prusach Wschodnich. Od 1923 r. był członkiem zarządu IV Dzielnicy Związku Polaków w Niemczech. W latach 1931-1939 członkiem Rady Naczelnej Związku Polaków w Berlinie. W 1932 r. kandydował na posła do sejmu pruskiego z ramienia ludności polskiej. Aresztowano go w 1939 r. Był więziony w Sachsenhausen, Królewcu, Gdańsku, Szczecinie i Dachau. W 1945 r. powrócił do Olsztyna.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Po wojnie brał czynny udział w życiu społeczno-politycznym Olsztyna i województwa olsztyńskiego. Był dyrektorem Banku Ludowego (1945-1949) i wicedyrektorem Banku Rolnego (1949 r.). Od 1950 r. był wiceprzewodniczącym, a od 1952 r. przewodniczącym WRN w Olsztynie. Wkrótce został posłem na Sejm PRL, członkiem egzekutywy KW PZPR. Był też przewodniczącym Wojewódzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu. Pełnił funkcję członka Ogólnopolskiego Komitetu FJN. W roku 1956 wycofał się z czynnej działalności ze względu na stan zdrowia. W 1958 r. powrócił do czynnego życia politycznego i społecznego. Sprawował szereg funkcji. Był przewodniczącym Rady Okręgowej w Olsztynie i przewodniczącym Centralnej Komisji Rewizyjnej w Warszawie. Sprawował funkcję wiceprezesa ZG Ochotniczych Straży Pożarnych. Opracował dzieje banków ludowych i społeczności polskiej w Niemczech.
Ciekawostki
Za zasługi w walce o polskość oraz działalność po 1945 r. został odznaczony Orderem Sztandaru Pracy I klasy, Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz Orderem Budowniczych Polski Ludowej.
