Estowie
Estowie (Aesti) – nazwa jednego z ludów bałtyjskich, w szczególności pruskiego zamieszkującego wybrzeże Morza Bałtyckiego, identyfikowanego z kulturą Dollkeim-Kovrovo, mającego swoje siedziby na Półwyspie Sambijskim.
Pierwsza wzmianka historyczna pochodzi z I w. n.e. z Germani Tacyta: „Zwracając się więc w prawo, spotykamy na wybrzeżu Morza Swewskiego (Morze Bałtyckie) oblane nim gminy Estów (oryg. Aesti), którzy mają zwyczaje i strój Swewów (plemię germańskie), lecz język zbliżony bardziej do brytańskiego (celtyckiego)”.
W różnych pracach historycznych nazwa Estowie jest używana jako synonim i rozciągana na ogół plemion pruskich, lub bałtyjskich. Z badań językowych jednak wynika, iż Aesti oznacza „ludzi mieszkających nad wodą”.
Z czasem nazwa przylgnęła do Fińskich Zachodnich wędrujących na południowy brzeg Zatoki Fińskiej oraz Zatoki Ryskiej i tworzących z miejscowymi nowe społeczeństwo – kraj w XIII w. nazywano Estland. W XIX w. nazwę tę adoptowali Estończycy, nie mający wszak pochodzenia bałtyjskiego.
Bibliografia
Polibiusz Korneliusz Tacyt, Germania, tłum. T. Płóciennik, wstęp i komentarz J. Kolendo, Poznań 2008.
Łucja Okulicz-Kozaryn, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Jan Powierski, Prussica, Malbork 2003.
Henryk Łowmiański, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.
Henryk Łowmiański, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.
