Augamy

Augamy
Augamy
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	bartoszycki
Gmina	Górowo Iławeckie
Liczba ludności (2010)	90
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Augamy
Położenie na mapie Polski Augamy
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Augamy (niem. Augam) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Górowo Iławeckie. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. W latach 1946-1961 wieś wchodziła w skład powiatu górowskiego.

Miejscowość w 2010 roku liczyła 90 mieszkańców (łącznie z Mątytami i Robitami). Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bogdan Kuźniak.

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na obszarze Wzniesień Górowskich, 39 km na północny zachód od Bartoszyc i 14,5 km na północny wschód od Górowa Iławeckiego, w pobliżu granicy z powiatem braniewskim oraz granicy państwowej z obwodem kaliningradzkim. Wieś zachowała dawny układ wielodrożnicy.

Dzieje miejscowości

Przedwojenna pocztówka z Augam

Wieś powstała w ramach kolonizacji północnych obszarów państwa Zakonu Krzyżackiego. Po raz pierwszy wzmiankowana jest w źródłach z 1414 roku jako wieś pruska (zwana wówczas Owgam). Wyludniła się ona całkowicie podczas wojny trzynastoletniej i ponownie została zasiedlona dopiero po upływie około stu lat. W 1686 roku uwięziono tu kobietę, którą uważano za czarownicę. Na torturach przeprowadzonych w Górowie zeznała ona, iż miała pactum ze złym, że niezliczoną ilość razy w nienaturalny sposób spółkowała z nim, że dzieki niemu czyniła wiele szkody bydłu. Oskarżona skazano na śmierć na stosie, ale decyzją sądu przed spaleniem została ścięta. Augamy należały do parafii ewangelickiej w Kandytach.

Szkoła we wsi powstała w połowie XVIII wieku. W 1935 roku uczęszczało do niej 84 uczniów, a zatrudnionych było dwóch nauczycieli.

Po II wojnie światowej Augamy stały się siedzibą sołectwa. Przy wsi funkcjonowało Państwowe Gospodarstwo Rolne Robity. W 1978 roku były tu 22 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały powierzchnię 186 osób. Według spisu powszechnego z 1983 roku wieś składała się z 15 budynków mieszkalnych; działała tu świetlica.

Liczba mieszkańców

1857 - 234 osoby

1933 - 292 osoby

1939 - 282 osoby

1983 - 139 osób

Zabytki

• Cmentarz ewangelicki, na wschód od wsi
• Przykłady budownictwa z pierwszej ćwierci XX wieku: remiza strażacka, domy nr 1, 2, 12, 13

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857. Warmia i Mazury. Przewodnik ilustrowany, red. Marcin Kuleszo, Barbara Wojczulanis, Olsztyn 2001. Zmiana studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Górowo Iławeckie, Górowo Iławeckie 2008 [data dostępu: 5.03.2014] Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014] Deutsche Verwaltungsgeschichte [05.03.2014]