Jan z Miśni

Jan z Miśni
Jan z Miśni, źródło: Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
Data i miejsce urodzenia	ok. 1300 Miśń nad Elbą
Data i miejsce śmierci	30 lipiec 1355 Lidzbark Warmiński
Zawód	biskup warmiński

Jan z Miśni (Jan Franko) (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 lipca w 1355 r. w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński w latach 1350–1355.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych.

Praca

Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład kapituły warmińskiej oraz został plebanem we Fromborku. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we Fromborku.
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto konsekrował Jana w Awinionie z polecenia papieskiego na ordynariusza warmińskiego.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z Zakonem Krzyżackim, do którego prawdopodobnie należał jako tercjarz.
Rozpoczął budowę zamku lidzbarskiego, położył podwaliny pod budowę zamków w: Reszlu i Jezioranach oraz murowanej sylwetki katedry fromborskiej.
Jan w testamencie ufundował dwie wikarie w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Natomiast po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 łanów folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał Olsztyn.

Ciekawostki

Jan pochodził z mieszczańskiej rodziny z Belgern, miasteczka w Miśni nad Elbą. Jan miał brata Henryka oraz dwie siostry: Gertrudę i Zofię. Jego siostrzeńcami byli: Wilhelm i Jan, synowie Wilhelma von Stela.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej,Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.

Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.