Jan z Miśni

Jan z Miśni
Jan z Miśni
Data i miejsce urodzenia	ok. 1300 r. Miśń nad Elbą
Data i miejsce śmierci	30 lipca 1355 r. Lidzbark Warmiński

Jan z Miśni (Jan Franko) (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 lipca 1355 r. w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński w latach 1350–1355.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych.

Działalność

Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład kapituły warmińskiej oraz został plebanem we Fromborku. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we Fromborku.

Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego.

Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z Zakonem krzyżackim, do którego prawdopodobnie należał jako tercjarz.

Rozpoczął budowę zamku lidzbarskiego, położył podwaliny pod budowę zamków w Reszlu i Jezioranach oraz murowanej sylwetki katedry fromborskiej.

Jan w testamencie ufundował dwie wikarie w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 łanów folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.

Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał Olsztyn.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.