Gronostaj

Gronostaj
Mustela erminea`
Linnaeus, 1758
Mustela erminea Linnaeus, 1758
Gronostaj (fot. P. Trimming, flickr.com)
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ssaki
Rząd	drapieżne
Rodzina	łasicowate
Rodzaj	Mustela
Gatunek	gronostaj

Gronostaj (łasica gronostaj) – ssak z rodziny łasicowatych, z rodzaju Mustela. Jest niewielkich rozmiarów, długość ciała wynosi 17–33 cm, ogona 4–13 cm. Ciężar ciała dochodzi do 4 kg. Spokrewniony jest z kuną, łasicą (łaską), norką i tchórzem.

Charakterystyka

Gronostaj ma futerko o kolorze zmiennym w zależności od pory roku. Zimą jest ono białe, a latem czerwonobrunatne na grzbiecie i żółtobiałe na brzuchu. Koniec ogona jest czarny. Gronostaj ma bardzo ostre pazury i kły, które służą do obrony przed agresorem.

Jego głównym terytorium bytowania są lasy liściaste, mieszane oraz przybrzeżne zarośla, śródpolne zadrzewienia, a także zabudowania gospodarcze. Prowadzi nocny, naziemny tryb życia.

Poluje głównie nocą na lemingi, polne gryzonie, rzadziej na płazy i gady oraz owady i mięczaki, a czasem na ptaki. Zimą zdarza się, że atakuje zające.

Ruja odbywa się w marcu i kwietniu. Samica rodzi na przełomie maja i czerwca od 3 do 18 młodych (zwykle 4–9). Dojrzałość płciową młode uzyskują pod koniec pierwszego roku życia. Gronostaj żyje do 6 lat.

Gatunek ten jest pod ścisłą ochroną.

Występowanie

Występuje nielicznie na całym obszarze Warmii i Mazur. Został odnotowany m.in. w rezerwacie Jezioro Łuknajno, w Mazurskim Parku Krajobrazowym oraz w Parku Krajobrazowym Wzgórz Dylewskich.

Bibliografia

Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 46.