Nibypłucnik

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 00:04, 23 mar 2014 autorstwa Darkub (dyskusja) (Utworzono nową stronę "{{Roślina infobox |Nazwa rośliny = Nibypłucnik |Nazwa łacińska = Cetrelia sp. |L = W.L. Culb. & C.F. Culb. |Pusta linia = <br/> |grafika = cetrelia monachorum....")
(różn.) ← poprzednia wersja | przejdź do aktualnej wersji (różn.) | następna wersja → (różn.)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Nibypłucnik

Cetrelia sp.
W.L. Culb. & C.F. Culb.
Cetrelia monachorum
Cetrelia monachorum
Systematyka
Królestwo grzyby
Podkrólestwo {{{Podkrólestwo}}}
Gromada grzyby workowe
Klasa miseczniaki (Lecanoromycetes)
Rząd misecznicowce
Rodzina tarczownicowate
Rodzaj nibypłucnik
Gatunek {{{Gatunek}}}
Synonimy


Nibypłucnik (Cetrelia sp. . Culb. & C.F. Culb.) – gatunek zlichenizowanego grzyba workowego (porostu) z rodziny tarczownicowatych (Parmeliaceae), rzędu misecznicowców (Lecanorales).


Plecha

Obecnie znanych jest na świecie 18 gatunków z rodzaju Cetrelia. W Europie i Polsce odnotowano tylko 4 taksony: C. cetrarioides (Duby) WL Culb. & C.F Culb., C. chicitae (W.L Culb.) W.L Culb. & C.F Culb., C. monachorum (Zahlbr.) W.L Culb. & C.F. Culb. i C. olivetorum (Nyl.) W.L. Culb. & C.F. Culb. Rodzaj ten obejmuje porosty o listkowatych plechach barwy szarawej, luźno przyczepionych do podłożą. Charakteryzują je laminalne pseudocyfele, prozplektenchymatyczna górna kora, przynajdolnej kory z nielicznych rhizines marginalne Piknidia, elipsoidalne Askospory i atranorin jako głównego metabolitu korowej wtórnego; gatunki produkują kilka depsidones jak rdzeniastego diagnostycznego substancje [1-3]. Znaki te oddzielić Cetrelia podobne morfologicznie od innych rodzajów takich jak Parmotrema A. Massal. i Platismatia W. L. Culb. & C. F. Culb. [1].


Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek ten występuje na ziemi i mszakach, czasami na korze drzew. Jest to gatunek charakterystyczny dla żyznych lasów liściastych (głównie gradów i buczyn), gdzie często rośnie na mszakach u nasady pni drzew lub w ich dolnych partiach, a także na omszałych kłodach i pniakach. W górach występuje również na zacienionych, omszonych skałach i głazach.


Wartość użytkowa

Gatunek dość rzadki w całym kraju. Objęty w Polsce ścisłą ochroną. Umieszczony na "Czerwonej Liście" jako porost zagrożonych wymarciem (EN).


Ciekawostki

Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje dość często ale jedynie w dobrze zachowanych zbiorowiskach leśnych, głównie w rezerwatch przyrody, m.in. "Las Warmiński im. prof. Benona Polakowskiego", "Dęby Napiwodzkie".


Bibliografia

K. Czyżewska, S. Cieśliński: Porosty – wskaźniki niżowych lasów puszczańskich w Polsce. Monographiae Botanicae 91: 223–239, 2003.

S. Cieśliński, K. Czyżewska, J. Fabiszewski: Czerwona lista porostów w Polsce. Red list of the lichens in Poland. W: Czerwona lista roślin i grzybów Polski. Red list of plants and fungi in Poland, Z. Mirek, K. Zarzycki, W. Wojewoda, Z Szeląg (eds.). W. Szafer Inst. of Botany, PASc, Kraków, 71–89, 2006.

W. Fałtynowicz: Porosty w lasach. Przewodnik terenowy dla leśników i taksatorów. Centrum Informacyjne Lasów Państwowych: Warszawa, 2012.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Peltigera