Widłaczek torfowy
Widłaczek torfowy | |
| |
Lycopodiella inundata | |
(L.) Holub | |
Systematyka | |
Królestwo | rośliny |
Podkrólestwo | rośliny naczyniowe |
Gromada | widłaki |
Klasa | widłaki jednakozarodnikowe |
Rząd | widłakowce |
Rodzina | widłakowate |
Rodzaj | widłaczek |
Gatunek | widłaczek torfowy |
Synonimy | |
Widłaczek torfowy, widłak torfowy (Lycopodiella inundata (L.) Holub) – gatunek rośliny zaliczany do rodziny widłakowatych (Lycopodiaceae).
Spis treści
Morfologia
Roślina wieloletnia, wysokości 5-15 cm. Łodyga wzniesiona, widlasto rozgałęziająca się, rozgałęzienia równej wysokości. Liście równowąskolancetowate, ostro zakończone, całobrzegie, lub drobno piłkowane, bez włosków. Długość 4–8 mm, ustawione skrętolegle w 8 szeregach na pędach i zwykle odstające od nich. Gatunek ten nie wytwarza kłosa zarodnionośnego. Zarodnie powstają w kątach liści zarodnionośnych, tzw. sporofili. Są one bardzo podobne do liści płonnych. Zarodnie mają nerkowaty kształt i po dojrzeniu pękają od góry, wysypując zarodniki. Zarodniki dojrzewają od lipca do września. Roślina ta niekiedy rozmnaża się również wegetatywnie za pomocą rozmnóżek.
Rozmieszczenie i ekologia
Widłak wroniec występuje na rozległych obszarach Europy, Ameryki Północnej oraz w Japonii. W Polsce częściej w górach, na niżu jest rzadki.
Występuje w górach rośnie wśród skał, na wolnych miejscach wśród kosodrzewiny, na halach, na niżu w cienistych lasach. W Tatrach występuje od regla dolnego aż po najwyższe szczyty Tatr, w Sudetach sięga po 1590 m n.p.m. Unika podłoża wapiennego.
Wartość użytkowa
Gatunek objęty w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Umieszczony na "Czerwonej Liście" w grupie gatunków narażonych na wyginięcie na izolowanych stanowiskach, poza głównym obszarem występowania (kategoria zagrożenia V). W górach nie jest zagrożony, większa część jego stanowisk znajduje się w górskich parkach narodowych, jedynie niektóre jego stanowiska na niżu są zagrożone w wyniku eksploatacji lasu.
Roślina trująca i lecznicza. Zawiera trujące alkaloidy annotynę i likopodynę.
Ciekawostki
Zarodniki widłaków zawierają łatwopalne olejki eteryczne.
Wyrastające z zarodników widłaków podziemne, bezzieleniowe przedrośla żyją w symbiozie grzybem mykoryzowym (mykoryza endotroficzna).
Na Warmii i Mazurach wroniec widlasty występuję m.in. w Parku Krajobrazowym Pojezierza Iławskiego oraz w rezerwacie "Czarnówko" w Parku Krajobrazowym Puszczy Rominckiej.
Bibliografia
K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
H. Wójciak: Porosty, mszaki, paprotniki. Flora Polski. MULTICO Oficyna Wydawnicza, Warszawa: 2003.
Linki zewnętrzne
http://pl.wikipedia.org/wiki/Wroniec_widlasty
http://parkikrajobrazowewarmiimazur.pl/pojezierzailawskiego/dolne_menu-przyroda-szata_roslinna.html