Żółw błotny

	{{{nazwa zwyczajowa}}}
	‘’ Emys orbicularis’’`
	Laurenti, 1768
	[[Plik:{{{grafika}}}\|240x240px\|‘’ Emys orbicularis’’]]; {{{opis grafiki}}}
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	zauropsydy
Rząd	żółwie
Rodzina	żółwie błotne
Rodzaj	Emys
	[[wikispecies:{{{wikispecies}}}\|Systematyka w Wikispecies]]
	[[commons:{{{commons}}}\|Multimedia w Wikimedia Commons]]

Emys orbicularis, Żółw błotny - (Linnaeus, 1758)

Jest jedynym przedstawicielem żółwi w Polsce. Charakteryzuje go owalny, gładki pancerz zwany oliwkowozielonym karapaksem (dł. od 14 do 19 cm). Widoczne miękkie części ciała koloru brunatnego z licznymi jasnymi plamkami (choć zdarzają się osobniki czarne i bezplamiste). Długowieczny – w naturalnym środowisku żyje ok. 100 lat. Silnie związany z wodą i tylko tu poluje, głównie na wodne owady, ślimaki, małże, kijanki, żaby oraz małe ryby. Nie gardzi także padliną. Spotkać go można w niedużych zarastających zbiornikach, śródleśnych oczkach, niewielkich eutroficznych jeziorach, torfowiskach i bagnach. Bardzo płochliwy. Zimowy letarg (zimuje zakopany w mule) kończy się w kwietniu, wówczas dojrzałe osobniki (co najmniej 20-letnie!) rozpoczynają gody. Składanie jaj na przełomie maja i kwietnia. Uwielbia wygrzewać się w słońcu. W niektórych rejonach kraju nazywany żelazną żabą. Niestety – odporny jest tylko w tej nazwie – gatunek bardzo silnie zagrożony i pod ścisłą ochroną prawną. W naszym regionie szczególnie duże skupisko tego gatunku znajduje się w rezerwacie Orłowo Małe niedaleko Nidzicy.