Jerzy Lanc

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 09:22, 28 maj 2014 autorstwa MartaF (dyskusja) (Ciekawostki)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Jerzy Lanc

Jerzy Lanc, źródło: piasutno.w.interia.pl [14.04.2014]
Jerzy Lanc, źródło: piasutno.w.interia.pl [14.04.2014]
Data i miejsce urodzenia 1891 r.
Kostkowice
Data i miejsce śmierci 1932 r.
Piasutno

Jerzy Lanc (ur. 21 września 1901 r. w Kostkowicach, zm. 1 marca 1932 r. w Piasutnie) – nauczyciel szkół polskich w Niemczech. Działacz społeczno-oświatowy na Mazurach. Kierownik szkoły polskiej w Piasutnie.

Życiorys

Urodził się na Śląsku Cieszyńskim. Był synem Jerzego i Ewy. Pochodził z wielodzietnej rodziny ewangelickiej. Zmarł w niewyjaśnionych okolicznościach. Osierocił żonę Ernestynę i syna.

Szkoła i wykształcenie

Ukończył Seminarium Nauczycielskie w Cieszynie. W 1930 r. zdał egzamin praktyczny.

Praca

Pracę w charakterze nauczyciela tymczasowego rozpoczął w szkole w Rudnicy. Następnie był nauczycielem i kierownikiem szkoły polskiej w Szklarce Śląskiej. Od lutego 1931 r. do marca 1932 r. kierował w Polsko-Ewangelicką Szkołą w Piasutnie.

Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna

Prowadził działalność oświatową. Organizował kursy dokształcające. Zorganizował Kółko Rolnicze, Koło Związku Młodzieży Ludowej. Był prezesem Koła Zjednoczenia Pracy Wsi i Miast.

Ciekawostki

Postać nauczyciela została opisana w pracach: Włodzimierza Bielskiego Oto Prusy. Karty z księgi niedoli ludności polskiej w Prusach Wschodnich (Związek Obrony Kresów Zachodnich 1933), Jędrzeja Giertycha Za północnym kordonem (Warszawa 1934), Melchiora Wańkowicza Na tropach Smętka (Warszawa 1936). Jerzy Lanc jest tam przedstawiany jako symbol walki o polskość ludności mazurskiej.

Bibliografia

Filipkowski Tadeusz, W obronie polskiego trwania. Nauczyciele polscy na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach międzywojennych, Olsztyn 1989.

Oracki Tadeusz, Sylwetki polskich nauczycieli i organizatorów szkolnictwa na Warmii, Mazurach i Powiślu w latach 1920–1939, "Komunikaty Mazursko-Warmińskie" 1961, nr 2.