Janowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 17:20, 5 lis 2013 autorstwa Marcin Kapłon (dyskusja | edycje) (Charakterystyka fizjograficzna)
Skocz do: nawigacja, szukaj
Janowo

Herb
Herb Janowa
Kościół św. Rocha w Janowie, źródło: wwww.mojemazury.pl, 12.09.2013.
Kościół św. Rocha w Janowie, źródło: wwww.mojemazury.pl, 12.09.2013.
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko - mazurskie
Powiat nidzicki
Gmina Janowo
Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) Pole-obowiązkowe
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 13 - 113
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Janowo
Janowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Janowo
Janowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Janowo (do XVI w. Janowo Miasto, niem. Iwanken) – wieś gminna w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Janowo. W latach 1975-1998 miejscowość przynależała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Miejscowość jest siedzibą gminy Janowo.


Charakterystyka fizjograficzna

Janowo umiejscowione jest nad rzeką Orzyc.Miejscowość położona jest na terenie gminy Janowo, która znajduje się w zasięgu trzech mezoregionów fizyczno - geograficznych: Równina Kurpiowska, Równina Mazurska, Wysoczyzna Ciechanowska. Rzeźba terenu Wysoczyzny jest falista, miejscami pagórkowata, z wysokościami rzędu 150-200 m npm. Część wschodnia natomiast równiną sandrową (Równina Kurpiowska) o rzędnych 140-150 m npm. Miejscami występują tutaj pagórki czołowomorenowe o wysokości względnej do 30 m. Na terenie gminy odnajdziemy osady polodowcowych piasków, żwirów oraz lokalnie glin zwałowych. Ponadto gdzieniegdzie znajdują się płytkie osady – torfy oraz mioceńskie piaski mułkowate. Znaczącą formą morfologiczną jest dolina rzeki Orzyc, o szerokości przeważnie od 200 m do 700 m.

Dzieje miejscowości

Janowo stanowiło dawniej miasteczko rządowe nad rzeką Orzyc. Jan Starszy książę mazowiecki w 1421 r. nadał dla miasta przywilej niemiecki, w którym ustanowił łaźnię i postrzygalnię. Obie instytucje miały przynosić dochód dla Janowa. Miejscowość lokowano na 30 łanach z prawem do korzystania z lasu. Miasto otrzymało wagę a kupcy zostali zwolnieni z ceł – oprócz wywozu towarów poza Mazowsze. Nazwa miejscowości pochodzi od imienia księcia Jana. Istniała już wcześniej na tym terenie osada i kościół, o których wspomina przywilej lokacyjny. O założeniu wsi i jej nazwie mówi legenda. Otóż książę Jan Starszy podczas polowania spadł z konia i złamał nogę. Znalazł go Jan - cieśla i zabrał do wioski, gdzie kolejni Janowie - zielarz, piekarz, medyk i wielu innych zadbali o zdrowie księcia. Za udzieloną opiekę Jan lokował gród w miejsce ówczesnej wsi. Nadał jej też herb i pieczęć z wizerunkiem Jana Chrzciciela, który był jego patronem. Kościół pod wezwaniem Jana Chrzciciela w Janowie powstał w 1374 r. i stał się symbolem miasta. Występuje w jego pieczęci – najstarsza znana z 1438 r. Pierwszym wójtem Janowa był Mikołaj zwany Wańkiem. Przed 1437 r. w obrębach miejscowości znalazła się wieś Mączki. Natomiast po inkorporacji Mazowsza do Polski Janowo zostało miastem królewskim. W XV w. najprawdopodobniej tutaj odbywały się mazowiecko – krzyżackie zjazdy sądowe. Następni książęta mazowieccy wprowadzili targ i trzy jarmarki do roku. Zygmunt I w 1553 r. uwolnił miasto od podatków na okres 4 lat. W połowie XVI w. Janowo było trzecim miastem - co do wielkości na ziemi ciechanowskiej. Miało swoich kowali, zdunów, kuśnierzy, cieśli, bednarzy, szewców, rzeźników, piekarzy i komorników. Jednak mury miejskie nie były szczędzone przez ogień – spaliły się w XVII w., w 1826 i 1855 r. W 1782 r. dzieci uczyły się jedynie zimą, gdyż latem musiały pracować na roli. W 1827 r. Janowo posiadało: synagogę, kościół murowany, młyn, urząd gminy i dwa wiatraki. W tym roku stanowiło odrębną gminę. W obszarze miasta znajdowało się 140 domów. Mieszkańców zaś było 2059. W 1862 r. w Janowie mieszkało 1616 osób w tym: 1095 katolików, 11 ewangelików, 629 starozakonnych. Ci ostatni trudnili się rolnictwem i wyrobem płótna domowego. Janowo straciło prawa miejskie po powstaniu styczniowym, gdyż jego mieszkańcy je wsparli. Mieszkańcy Janowa wykazywali przez wieki patriotyczną postawę. Przeciwstawiali się w 1904 r. wcieleniom do wojsk rosyjskich. Walczyli w czasie I i II wojny światowej. Nie zachowała się dokładna informacja o układzie urbanistycznym. Po zachowanym rynku należy sądzić, że stanowił on centralną część miejscowości z odprowadzonymi od niego głównymi ulicami.


Gospodarka

We wsi funkcjonują sklepy spożywcze i odzieżowe, firmy hadnlowo - usługowe, agroturystyka, piekarnia.



Kultura

W Janowie działa Zespół Szkół w Janowie, Gminny Ośrodek Kultury, Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej, Urząd Gminy, Poczta Polska, Urząd Stanu Cywilnego i Leśnictwo Janowo. W Janowie mieści się także Stowarzyszenie Miłośników Ziemi Janowskiej.


Ludzie związani z miejscowością:

Z miejscowością związane są następujące postacie: Władysław Biały - ksiądz katolicki; Ryszard Juszkiewicz – polski prawnik, historyk, badacz dziejów ziemi mławskiej, senator I i II kadencji. Wójtem gminy Janowo jest Waldemar Szymański.

Zabytki:

W Janowie znajduje się parafia pw. św. Rocha, cmentarz żydowski, zabytkowy rynek z pomnikiem Józefa Piłsudskiego, drewniana zabudowa, miejsca pamięci upamiętniające bohaterską śmierć bojowników o polskość.

Cmentarz żydowski w Janowie, źródło: www. mojemazury.pl, 12.09.2013.


Bibliografia:

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich,pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. III, Warszawa 1882, 960 ss.

Wijaczka Jacek,Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Reznera, Nidzica 2012, s. 165 - 202.



Zobacz też

www.janowo.pl

janowo.wm.pl
Kinlis (dyskusja) 09:52, 8 wrz 2013 (CEST)