Jeglin

Jeglin
Cmentarz ewangelicki w Jeglinie. Źródło: Wikimedia Commons
Rodzaj miejscowości	wieś sołecka
Państwo	Polska
Województwo	warmińsko-mazurskie
Powiat	piski
Gmina	Pisz
Liczba ludności (2010)	90
Strefa numeracyjna	(+48) 87
Kod pocztowy	12-200
Tablice rejestracyjne	NPI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego Jeglin
Położenie na mapie Polski Jeglin
{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Jeglin (niem. Jeglinnen, od 1938 r. Wagenau) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz. W latach 1975–1998 należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 90 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Ryszard Trześniewski.

Położenie

Wieś położona jest około 3 km na północ od Pisza, nad Kanałem Jeglińskim, który łączy jeziora Roś i Seksty. Na wschód od wsi, na półwyspie Roś, znajduje się Czarny Róg, bagno, uroczysko. Miejscowość jest położona na Równinie Mazurskiej.

Dzieje miejscowości

Wieś powstała w 1539 roku, gdy książę Albrecht Hohenzollern nadał tu 2 łany na prawie magdeburskim z pozwoleniem na założenie karczmy swemu myśliwemu – Szymonowi Wadze. W 1562 roku dobra te powiększyły się o kolejne 2 łany. W czerwcu 1710 roku do wsi dotarła epidemia dżumy, w wyniku której populacja wsi znacznie się zmniejszyła; zmarło 19 mieszkańców.

W pierwszej połowie XX wieku działała we wsi gospoda Eduarda Jenczewskiego.

W miejscowej szkole (brak danych o dacie założenia) w 1935 roku pracowało dwóch nauczycieli, uczęszczało 80 dzieci.

Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

• 1857 r. – 66 osób

• 1867 r. – 63 osoby

• 1933 r. – 140 osób

• 1939 r. – 141 osób

Zabytki

We wsi znajduje się dawny cmentarz ewangelicki z pierwszej połowy XX wieku, na wschodnim brzegu Kanału Jeglińskiego, w pobliżu nieistniejącego już mostu kolejowego; znajdują się tu kwatery wojenne z okresu I wojny światowej, w których spoczęło 26 żołnierzy niemieckich oraz mogiły 2 żołnierzy rosyjskich.

Turystyka

• Szlak rowerowy o długości 85 km - przebieg trasy: Mikołajki – Wierzba – Wejsuny – Niedźwiedzi Róg – Karwik – Jeglin – Zdory – Kwik – Nowe Guty – Okartowo – Suchy Róg – Dziubiele – Łuknajno – Mikołajki.

Bibliografia

Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709–1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
von Hippel Rudolf , Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
Pawlicki Ryszard Wojciech, Cmentarze i mogiły wojenne z okresu pierwszej wojny światowej na obszarze byłego powiatu piskiego, Znad Pisy, nr 4, 1996, ss. 49–69.
Pawlicki Ryszard W., Ziemia piska jako region turystyczny do 1945, Znad Pisy, nr 1, 1995, ss. 9–25.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Żurkowska Tekla, Mazurskie cmentarze. Symbole w krajobrazie, Olsztyn 2008.
Bank Danych Lokalnych GUS [07.09.2013]
Deutsche Verwaltungsgeschichte [07.09.2013]
Strona Urzędu Gminy Pisz [07.09.2013]
Olsztyńska Strona Rowerowa [07.09.2013]