Szczechy Małe
Szczechy Małe | |
| |
Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | piski |
Gmina | Pisz |
Liczba ludności (1988) | 27[1] |
Strefa numeracyjna | (+48) 87 |
Kod pocztowy | 12-200 |
Tablice rejestracyjne | NPI |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Szczechy Małe (niem. Klein Zechen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie piskim, w gminie Pisz.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Bronisław Bondzio[2].
Spis treści
Położenie
Wieś położona jest w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na Równinie Mazurskiej, nad wschodnią odnogą jeziora Roś, około 10 km na północ od Pisza, w pobliżu drogi krajowej nr 63.
Dzieje miejscowości
Wieś została założona w 1469 roku, gdy bartnicy Stefan Szczech i Stańko Świnia otrzymali tu przywilej na prawie chełmińskim na nieokreśloną ilość łanów. Z późniejszych źródeł wynika, iż było to 7 łanów. Osada prawdopodobnie istniała już kilka lat przed wydaniem przywileju. W XV i XVI wieku wieś nazywana była Zcachen, Zechen, Matzen, Mateken; następnie utrwaliła się nazwa (Klein) Zechen. W wyniku epidemii dżumy, która dotarła do wsi latem 1710 roku, populacja wsi znacznie się zmniejszyła (zmarło 24 mieszkańców). Wieś należała do parafii ewangelickiej w Piszu.
Szkoła powstała na przełomie XIX i XX wieku. W 1935 roku pracował w niej jeden nauczyciel, zaś uczęszczało 24 dzieci.
Aktualnie wieś jest siedzibą sołectwa.
Liczba mieszkańców w poszczególnych okresach:
- 1857 r. – 120 osób
- 1864 r. – 126 osób
- 1867 r. – 136 osób
- 1933 r. – 120 osób
- 1939 r. – 118 osób
- 1988 r. – 27 osób
Ludzie związani z miejscowością
- ze Szczech Małych pochodził chłop Jan Będzio, autor Czytań nabożnych ku chwale Boga. Książka dla ludu, wydanych w 1852 roku przez oficynę Andrzeja Gąsiorowskiego
Zabytki
- dawny cmentarz ewangelicki z pierwszej połowy XX w.
Bibliografia
Achremczyk Stanisław, Historia Warmii i Mazur, t. I, Olsztyn 2011.
Białuński Grzegorz, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
Białuński Grzegorz, Przyczynek do przebiegu zarazy dżumy w starostwie piskim w latach 1709-1711, Znad Pisy, nr 13/14, 2004/2005, ss. 51–57.
von Hippel Rudolf, Przegląd statystycznych i innych uwarunkowań powiatu Johannisburg na podstawie przeprowadzonego spisu powszechnego w dniu 3 grudnia 1867 r. wg zestawienia starosty von Hippela w roku 1868, Znad Pisy, nr 19–20, 2010–2011, ss. 83–157.
Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Deutsche Verwaltungsgeschichte [25.08.2013]
Bank Danych Lokalnych GUS [25.08.2013]
Strona Urzędu Gminy Pisz [25.08.2013]
Przypisy
- ↑ brak jest aktualnych danych w Głównym Urzędzie Statystycznym
- ↑ Strona Urzędu Gminy Pisz [20.09.2013]