Wodukajmy

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Wodukajmy

Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat bartoszycki
Gmina Sępopol
Liczba ludności (2010) 153
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Wodukajmy
Wodukajmy
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Wodukajmy
Wodukajmy
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}

Wodukajmy (niem. Adlig Woduhnkeim, od 1928 r. Woduhnkeim) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie bartoszyckim, w gminie Sępopol. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa olsztyńskiego. Miejscowość w 2010 roku liczyła 153 mieszkańców. W skład sołectwa wchodzą wsie: Wodukajmy, Boryty, Domarady, Langanki i Przewarszyty. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Marzanna Kryłowicz[1].

Położenie

Wieś położona jest w północnej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Równinie Sępopolskiej, 13 km na północny wschód od Bartoszyc i 7,5 km na północny zachód od Sępopola.

Dzieje miejscowości

Brak jest informacji na temat okoliczności i daty powstania wsi. Prawdopodobnie przez większość swych dziejów był to niewielki majątek ziemski. W 1857 roku Wodukajmy liczyły 118 mieszkańców. Według danych z 1889 roku tutejszy majątek obejmował obszar 212 ha. Miejscowość do 1945 roku należała do parafii ewangelickiej w Szczurkowie.

Po II wojnie światowej nowi osadnicy przybyli tu już w latach 1945–1946. Wieś była siedzibą sołectwa, zaś w latach 1954–1972 znajdowała się tu siedziba gromady. Przy wsi funkcjonowały dwa państwowe gospodarstwa rolne: PGR Domarady i PGR Langanki. Oba utworzono na bazie dawnych folwarków. W 1978 roku Wodukajmy posiadały 34 indywidualne gospodarstwa rolne, które łącznie zajmowały powierzchnię 389 ha. Z kolei spis powszechny przeprowadzony pięć lat później wykazał, iż wieś składa się z 32 budynków mieszkalnych, poczty, domu kultury, klubu, filii bibliotecznej oraz sklepu wielobranżowego. Wodukajmy liczyły wówczas 182 mieszkańców.

Kultura

Przypisy

Bibliografia

Bartoszyce. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar, Olsztyn 1987.
Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego miasta i gminy Sępopol], Sępopol 2005, bip.warmia.mazury.pl [05.03.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [05.03.2014]