Żaba śmieszka: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
m (Wycofano edycje użytkownika JustJask (dyskusja). Autor przywróconej wersji to LPF.)
Linia 18: Linia 18:
 
  |commons                =  
 
  |commons                =  
 
}}
 
}}
'''Żaba śmieszka'''
+
'''Żaba śmieszka''' – największa z polskich żab – długość ciała do 13 cm. Bardzo podobna do [[żaba wodna|żaby wodnej]]. Odróżnia ją od kuzynki jednak masywniejsza budowa ciała i chropowata skóra na grzbiecie, na której znajdują się brodawki. Ubarwienie od oliwkowozielonego do ciemnobrązowego. Na ciele ciemniejsze nieregularne plamki. Brzuch jaśniejszy, także plamisty.
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
==Żaby==
 
To rodzina płazów bezogonowych. Blisko spokrewnione z ropuchami. Różnią się od nich wielkością (żaby są mniejsze) i zazwyczaj skóra żab jest wilgotna i gładka (u ropuch: chropowata i sucha oraz pokryta gruczołami jadowymi). Poza tym żaby dużo swobodniej się poruszają skacząc. Gatunki żab występujących na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]: [[żaba jeziorkowa]], [[żaba moczarowa]], żaba śmieszka, [[żaba trawna]], [[żaba wodna]].
 
 
==Żaba śmieszka==
 
Największa z polskich żab – długość ciała do 13 cm. Bardzo podobna do [[żaba wodna|żaby wodnej]]. Odróżnia ją od kuzynki jednak masywniejsza budowa ciała i chropowata skóra na grzbiecie, na której znajdują się brodawki. Ubarwienie od oliwkowozielonego do ciemnobrązowego. Na ciele ciemniejsze nieregularne plamki. Brzuch jaśniejszy, także plamisty.
 
 
 
Żarłoczne zwierzę, które nie pogardzi innymi płazami, małymi rybami, drobnymi ssakami i pisklętami wodnych ptaków.
 
Żarłoczne zwierzę, które nie pogardzi innymi płazami, małymi rybami, drobnymi ssakami i pisklętami wodnych ptaków.
 
Zamieszkuje głównie brzegi jezior, głębszych stawów i starorzeczy, ale także stawy i rowy melioracyjne. Zwykle spędza czas na lądzie lub tuż pod powierzchnią wody.
 
Zamieszkuje głównie brzegi jezior, głębszych stawów i starorzeczy, ale także stawy i rowy melioracyjne. Zwykle spędza czas na lądzie lub tuż pod powierzchnią wody.
 
Spotkać ją można od wczesnej wiosny do października – właśnie jesienią zapada w sen zimowy, który spędza na dnie zbiornika.
 
Spotkać ją można od wczesnej wiosny do października – właśnie jesienią zapada w sen zimowy, który spędza na dnie zbiornika.
 
 
==Bibliografia==  
 
==Bibliografia==  
 
<references/>
 
<references/>
 
[[Krzysztof  Główczyński|Główczyński K.]]/ [[Krzysztof  Wittbrodt|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 13 str.
 
[[Krzysztof  Główczyński|Główczyński K.]]/ [[Krzysztof  Wittbrodt|Wittbrodt K.]] 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 13 str.
 
WikiMedia
 
 
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]
 
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Wersja z 21:06, 7 lip 2014

Żaba śmieszka

Pelophylax ridibundus/Rana ridibunda`
Pallas, 1771
Pelophylax ridibundus/Rana ridibunda Pallas, 1771
Żaba śmieszka w naturalnym środowisku(zdj. M.Qulehla/flickr.com)
Żaba śmieszka w naturalnym środowisku(zdj. M.Qulehla/flickr.com)
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada płazy
Rząd płazy bezogonowe
Rodzina żabowate
Rodzaj Pelophylax

Żaba śmieszka – największa z polskich żab – długość ciała do 13 cm. Bardzo podobna do żaby wodnej. Odróżnia ją od kuzynki jednak masywniejsza budowa ciała i chropowata skóra na grzbiecie, na której znajdują się brodawki. Ubarwienie od oliwkowozielonego do ciemnobrązowego. Na ciele ciemniejsze nieregularne plamki. Brzuch jaśniejszy, także plamisty.

Żarłoczne zwierzę, które nie pogardzi innymi płazami, małymi rybami, drobnymi ssakami i pisklętami wodnych ptaków. Zamieszkuje głównie brzegi jezior, głębszych stawów i starorzeczy, ale także stawy i rowy melioracyjne. Zwykle spędza czas na lądzie lub tuż pod powierzchnią wody. Spotkać ją można od wczesnej wiosny do października – właśnie jesienią zapada w sen zimowy, który spędza na dnie zbiornika.

Bibliografia

Główczyński K./ Wittbrodt K. 2011, Płazy i gady Welskiego Parku Krajobrazowego, Wydawnictwo VEGA, Kwidzyn 2011, 13 str.