Arnold Lange: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Bibliografia)
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Arnold Lange ''' lub Longi lub Langen (ur. w I poł. XIV w., zm. najprawdopodobniej w czerwcu 1422 r.) – duchowny rzymskokatolicki, współpracownik biskupów warmińskich, kanonik dobromiejski.
''' Arnold Lange ''' lub Longi lub Langen (ur. w I poł. XIV w. zm. najprawdopodobniej w czerwcu 1422 r.) – duchowny rzymskokatolicki, współpracownik biskupów warmińskich, kanonik dobromiejski.
 
  
 
==Życiorys==  
 
==Życiorys==  
Arnold Lange pochodził z [[Braniewo|Braniewa]]. Urodził się w rodzinie znanej ówcześnie i zasłużonej podczas zakładania Nowego Miasta Braniewa. Jego ojcem był najprawdopodobniej Jan Lange, natomiast szwagrem Reinhard Stryprok. Po powrocie z zagranicy wdał się w ostry spór z władzami Braniewa. W rezultacie zmuszony został do opuszczenia rodzinnego miasta i pozbawiony majątku. W odpowiedzi wystarał się u papieża Grzegorza XI o ekskomunikę na radę miejską. 12 listopada 1374 r. opaci cysterscy z Pelplina, Oliwy i Bukowa obłożyli klątwą 80 radnych. Po tym trudnym okresie przyjął święcenia kapłańskie.  
+
Arnold Lange pochodził z [[Braniewo|Braniewa]]. Urodził się w rodzinie ówcześnie znanej i zasłużonej podczas zakładania Nowego Miasta Braniewa. Jego ojcem był najprawdopodobniej Jan Lange, natomiast szwagrem [[Reinhard Stryprok]]. Po powrocie z zagranicy wdał się w ostry spór z władzami Braniewa. W rezultacie zmuszony został do opuszczenia rodzinnego miasta i pozbawiony majątku. W odpowiedzi wystarał się u papieża Grzegorza XI o ekskomunikę na radę miejską. 12 listopada 1374 r. opaci cysterscy z Pelplina, Oliwy i Bukowa obłożyli klątwą 80 radnych. Po tym trudnym okresie przyjął święcenia kapłańskie.  
  
===Szkoła i wykształcenie===
+
===Szkoła i wykształcenie==
Studiował w Paryżu jako kleryk w latach 1355-1357 oraz 1363-1364. Posiadał tytuł magistra atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Uczył się zatem gramatyki, retoryki, arytmetyki, dialektyki, geometrii, muzyki i astronomii. Był też na służbie prokuratora krzyżackiego w Awinionie. Dzięki jego wstawiennictwu otrzymał prowizję na kanonię w Szczecinie.
+
W latach 1355–1357 oraz 1363–1364 studiował w Paryżu jako kleryk. Posiadał tytuł magistra atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Uczył się zatem gramatyki, retoryki, arytmetyki, dialektyki, geometrii, muzyki i astronomii. Był też na służbie prokuratora krzyżackiego w Awinionie. Dzięki jego wstawiennictwu otrzymał prowizję na kanonię w Szczecinie.
  
 
===Praca===
 
===Praca===
Należał do zaufanych współpracowników biskupów [[Henryk Sorbom|Henryka Sorbona]] i [[Henryk Vogelsang|Henryka Vogelsanga]]. W latach 1379-1389 był kanonikiem dobromiejskim i szafarzem biskupim ( w 1382 oraz 1407 r.). W latach 1391-1396 pełnił funkcję wikariusza we [[Frombork|Fromborku]]. Tam też w 1402 r. otrzymał dużą prebendę. Od 1398 r. był proboszczem w [[Parafia pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim|parafii w Lidzbarku Warmińskim]]. W lipcu 1402 r. przyjął, rezygnując z wcześniejszych godności, małą kanonię warmińską, zaś w 1404 r. parafię w [[Lubomino|Lubominie]] (wcześniej zarządzaną przez K. Schuwenpfluga). W 1403 r. wymieniany był jako kanonik w Dorpacie. W latach 1411-1414 działał jako administrator dóbr kapitulnych. Wówczas też zajmował się parafią w obecnym [[Lechowo|Lechowie]] k. [[Braniewo|Braniewa]].
+
Należał do zaufanych współpracowników biskupów [[Henryk Sorbom|Henryka Sorbona]] i [[Henryk Vogelsang|Henryka Vogelsanga]]. W latach 1379–1389 był kanonikiem dobromiejskim i szafarzem biskupim ( w 1382 oraz 1407 r.). W latach 1391–1396 pełnił funkcję wikariusza we [[Frombork|Fromborku]]. Tam też w 1402 r. otrzymał dużą prebendę. Od 1398 r. był proboszczem w [[Parafia pw. św. Apostołów Piotra i Pawła w Lidzbarku Warmińskim|parafii w Lidzbarku Warmińskim]]. W lipcu 1402 r. przyjął, rezygnując z wcześniejszych godności, małą kanonię warmińską, zaś w 1404 r. parafię w [[Lubomino|Lubominie]] (wcześniej zarządzaną przez K. Schuwenpfluga).  
  
 +
W 1403 r. wymieniany był jako kanonik w Dorpacie. W latach 1411–1414 działał jako administrator dóbr kapitulnych. Wówczas też zajmował się parafią w obecnym [[Lechowo|Lechowie]] k. Braniewa.
 
==Ciekawostki==
 
==Ciekawostki==
 
W testamencie zapisał swoje dobra Kapitule Dobromiejskiej.
 
W testamencie zapisał swoje dobra Kapitule Dobromiejskiej.
 
 
==Przypisy==
 
==Przypisy==
 
<references/>
 
<references/>
 
 
==Bibliografia==
 
==Bibliografia==
Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, ''Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772-1811'', W: ''Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście'', Olsztyn 1999, s. 22.<br/>
+
Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, ''Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811'', [w:] ''Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście'', Olsztyn 1999, s. 22.<br/>
 
Borawska Teresa, ''Słownik biograficzny kapituły warmińskiej'', Olsztyn 1996, s. 142.<br/><br/>
 
Borawska Teresa, ''Słownik biograficzny kapituły warmińskiej'', Olsztyn 1996, s. 142.<br/><br/>
 
[[Kategoria: Osoba|Lange, Arnold]]
 
[[Kategoria: Osoba|Lange, Arnold]]

Wersja z 14:30, 26 sty 2015

Arnold Lange

Data urodzenia I poł. XIV w.
Data śmierci najprawdopodobniej w czerwcu 1422 r.[1]

Arnold Lange lub Longi lub Langen (ur. w I poł. XIV w., zm. najprawdopodobniej w czerwcu 1422 r.) – duchowny rzymskokatolicki, współpracownik biskupów warmińskich, kanonik dobromiejski.

Życiorys

Arnold Lange pochodził z Braniewa. Urodził się w rodzinie ówcześnie znanej i zasłużonej podczas zakładania Nowego Miasta Braniewa. Jego ojcem był najprawdopodobniej Jan Lange, natomiast szwagrem Reinhard Stryprok. Po powrocie z zagranicy wdał się w ostry spór z władzami Braniewa. W rezultacie zmuszony został do opuszczenia rodzinnego miasta i pozbawiony majątku. W odpowiedzi wystarał się u papieża Grzegorza XI o ekskomunikę na radę miejską. 12 listopada 1374 r. opaci cysterscy z Pelplina, Oliwy i Bukowa obłożyli klątwą 80 radnych. Po tym trudnym okresie przyjął święcenia kapłańskie.

=Szkoła i wykształcenie

W latach 1355–1357 oraz 1363–1364 studiował w Paryżu jako kleryk. Posiadał tytuł magistra atrium, czyli siedmiu sztuk wyzwolonych. Uczył się zatem gramatyki, retoryki, arytmetyki, dialektyki, geometrii, muzyki i astronomii. Był też na służbie prokuratora krzyżackiego w Awinionie. Dzięki jego wstawiennictwu otrzymał prowizję na kanonię w Szczecinie.

Praca

Należał do zaufanych współpracowników biskupów Henryka Sorbona i Henryka Vogelsanga. W latach 1379–1389 był kanonikiem dobromiejskim i szafarzem biskupim ( w 1382 oraz 1407 r.). W latach 1391–1396 pełnił funkcję wikariusza we Fromborku. Tam też w 1402 r. otrzymał dużą prebendę. Od 1398 r. był proboszczem w parafii w Lidzbarku Warmińskim. W lipcu 1402 r. przyjął, rezygnując z wcześniejszych godności, małą kanonię warmińską, zaś w 1404 r. parafię w Lubominie (wcześniej zarządzaną przez K. Schuwenpfluga).

W 1403 r. wymieniany był jako kanonik w Dorpacie. W latach 1411–1414 działał jako administrator dóbr kapitulnych. Wówczas też zajmował się parafią w obecnym Lechowie k. Braniewa.

Ciekawostki

W testamencie zapisał swoje dobra Kapitule Dobromiejskiej.

Przypisy

  1. W źródłach podawana jest również data śmierci przed 7 lutego 1418 r.

Bibliografia

Birch-Hirschfeld Triller Anneliese, Kanonicy dobromiejscy do 1520 r. I 1772–1811, [w:] Słownik biograficzny kapituły kolegiackiej w Dobrym Mieście, Olsztyn 1999, s. 22.
Borawska Teresa, Słownik biograficzny kapituły warmińskiej, Olsztyn 1996, s. 142.