Bałtowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | '''Bałtowie''' | + | '''Bałtowie''' – plemiona zamieszkujące południowo-wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny, posługujące się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałtosłowiańskiej języków indoeuropejskich. |
| − | – plemiona zamieszkujące południowo wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny | + | ==Znaczenie pojęcia== |
| − | |||
Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich ([[Prusowie |Prusów]]), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie). | Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich ([[Prusowie |Prusów]]), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie). | ||
| − | + | [[Plik:baltowie.jpg| right | 242px |thumb| Plemiona bałtyjskie wg. Henryka Łowmiańskiego, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 2, Wilno 1932]] | |
| − | Nazwa | + | Nazwa ''Bałtowie'' jest sztucznym tworem mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn. |
| − | |||
| − | |||
== Bibliografia == | == Bibliografia == | ||
| + | Okulicz-Kozaryn Łucja, ''Dzieje Prusów'', Wrocław 2000.<br/> | ||
| + | Powierski Jan, ''Prussica'', Malbork 2003.<br/> | ||
| + | Łowmiański Henryk, ''Prusy – Litwa – Krzyżacy'', Warszawa 1989.<br/> | ||
| + | Łowmiański Henryk, ''Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego'', t. 1–2, Wilno 1932.<br/> | ||
| − | + | [[Kategoria: Dzieje]] | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
Wersja z 14:13, 7 sty 2015
Bałtowie – plemiona zamieszkujące południowo-wschodnie rejony Morza Bałtyckiego, między dolną Wisłą a dorzeczem Dźwiny, posługujące się językami bałtyckimi, należącymi go grypy językowej bałtosłowiańskiej języków indoeuropejskich.
Znaczenie pojęcia
Ludy bałtyjskie dzieli się na Bałtów zachodnich (Prusów), wschodnich (Litwini i Łotysze) i pośrednich (Kurowie).
Nazwa Bałtowie jest sztucznym tworem mającym za zadanie objąć wspólną nazwą opisywane ludy o wspólnej kulturze i języku. Swój rodowód ma jednak w historycznych przekazach. Ksenofont z Lapsakos w II w. p.n.e. pisał o wyspie Baltia (identyfikowanej z Półwyspem Sambijskim) na Morzu Północnym (tu Morze Bałtyckie), na której znajduje się bursztyn. Również Piliniusz pisał o greckim żeglarzu mającym jakoby w IV w. p.n.e. dotrzeć do wyspy Baltia, krainy zasobnej w bursztyn.
Bibliografia
Okulicz-Kozaryn Łucja, Dzieje Prusów, Wrocław 2000.
Powierski Jan, Prussica, Malbork 2003.
Łowmiański Henryk, Prusy – Litwa – Krzyżacy, Warszawa 1989.
Łowmiański Henryk, Studia nad początkami społeczeństwa i państwa litewskiego, t. 1–2, Wilno 1932.
