Borsuk: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
 
(Nie pokazano 35 wersji utworzonych przez 8 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Zwierzę infobox
 
{{Zwierzę infobox
|nazwa zwyczajowa      = ''Borsuk''
+
|nazwa zwyczajowa      = Borsuk
|nazwa łacińska        = ''Meles meles''
+
|nazwa łacińska        = ''Meles meles''
|zoolog                = Linnaeus, 1758
+
|TSN                    =
|typ                    = [[strunowce]]
+
|zoolog                = Linnaeus, 1758
|podtyp                = [[kręgowce]]
+
|okres istnienia        =
|gromada                = [[ssaki]]
+
|grafika                = Borsuk.jpg
|podgromada            = [[ssaki żyworodne]]
+
|opis grafiki          = Borsuk. Fot. Peter Trimming. <br>Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:%27Honey%27_the_badger.jpg Commons Wikimedia]
|infragromada          = [[łożyskowce]]
+
|typ                    = strunowce
|rząd                  = [[drapieżne]]
+
|podtyp                = kręgowce
|rodzina                = [[łasicowate]]
+
|gromada                = ssaki
|rodzaj                = ''[[Meles]]''
+
|rząd                  = drapieżne
|gatunek                = '''borsuk'''
+
|rodzina                = łasicowate
 +
|rodzaj                = ''Meles''
 +
|gatunek                = borsuk
 +
|synonimy              =
 +
|wikispecies            =
 +
|commons                =
 
}}
 
}}
 +
'''Borsuk''' (jaźwiec) – wszystkożerny drapieżny ssak z rodziny łasicowatych występujący na obszarze całego kraju.
 +
<br/><br/>
  
==Borsuk / jaźwiec==
+
==Charakterystyka==
 +
Długość ciała borsuka dochodzi do ok. 90 cm, wysokość do ok. 30 cm. Zwierzę jest dość mocno zbudowane, ma sztywną sierść w kolorze szarym (nogi i brzuch czarne), a na białej głowie charakterystyczne dwie czarne pręgi.
  
[[Grafika:Borsuk.jpg|400px|thumb|left|Borsuk (zdj.P.Trimming/flickr.com)]]
+
Borsuk jest wszystkożercą i łatwo przystosowuje swoje upodobania żywieniowe do zasobów środowiska, w którym żyje. Żywi się głównie dżdżownicami, ślimakami, owadami i ich larwami, młodymi ssakami (głównie gryzoniami), ptakami oraz ich jajami. Do komponentów jego diety należą również zboża i owoce, nie gardzi także padliną.
[[Grafika:Borsuk portret.jpg|300px|thumb|left| Borsuk (zdj.P.Trimming/flickr.com)]]
 
  
Drapieżny ssak z rodziny łasicowatych. Długość ok. 90 cm, wysokość: 30cm. Dość silnie zbudowany, ma sztywną sierść w kolorze szarym (nogi i brzuch czarne), na białej głowie charakterystyczne dwie czarne pręgi.
+
Prowadzi nocny tryb życia. Jest bardzo czystym zwierzęciem – odchody wydala do specjalnie wykopanych dołków, tzw. latryn, lecz wydziela bardzo nieprzyjemną woń z gruczołów zlokalizowanych koło ogona.
  
Jest wszystkożercą, łatwo przystosowuje swoje upodobania odżywcze do zasobów w środowisku, którym żyje. W jego menu głównym składnikiem są dżdżownice, młode ssaki, ptaki oraz ich jaja, zboża i owoce. Nie gardzi także padliną.
+
Jego naturalnym wrogiem jest wilk, ryś oraz człowiek, borsuk jest bowiem zwierzyną łowną. Na borsuki można polować w okresie od 1 września do 30 listopada, a na terenach, gdzie występuje [[głuszec]] –  przez cały rok.
  
Występuje w lasach na całym obszarze pojezierzy. Chętnie przebywa na suchych pagórkowatych terenach. Żyje w norach, które zakłada głęboko w krzewach. Zdarza się, że buduje schronienie w pobliżu siedlisk ludzkich np. w pobliżu sadu.
+
Borsuk odbywa ruję w lipcu i sierpniu. Samica rodzi od dwóch do czterech młodych, które usamodzielniają po ukończeniu roku.
  
Prowadzi nocny tryb życia. Co ciekawe, jest bardzo czystym zwierzęciem – odchody wydala w specjalnie wykopanych dołkach, tzw. latrynach, których nie zakopuje.
+
Jesienią borsuk intensywnie przygotowuje się do snu zimowego, który z przerwami trwa do marca.
  
Jego naturalnym wrogiem jest wilk, ryś i ... człowiek. Na borsuki można polować w okresie od 1 września do 30 listopada, a na terenach, gdzie występuje [[głuszec]] - przez cały rok.
+
==Występowanie==
Ruja odbywa się w lipcu i sierpniu. Samica rodzi 2-4 młode, które po roku się usamodzielniają.
+
Borsuk występuje na całym obszarze pojezierzy, w tym na [[Pojezierze Mazurskie|Pojezierzu Mazurskim]] (np. w [[Rezerwat Krutynia|rezerwacie Krutynia]]). Preferuje lasy śródpolne oraz obrzeża leśne, chętnie przebywa na suchych, pagórkowatych terenach. Żyje w norach, które zakłada głęboko w krzewach. Zdarza się, że buduje schronienie w pobliżu siedlisk ludzkich np. w pobliżu sadu. Gatunek ten nauczył się bowiem żyć w środowisku przekształconym przez człowieka, stąd jego obecność na obrzeżach ludzkich siedzib bądź w parkach. W zachodniej Europie odnotowuje się występowanie borsuków w miastach, gdzie zakładają nory pod garażami czy stertami śmieci<ref>Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 18, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false  books.google.pl] [08.08.2014]</ref>.
Jesienią intensywnie przygotowują się do snu zimowego, który trwa do marca (z przerwami).
+
==Ciekawostki==
 
+
Borsuki (oprócz m.in. [[Wilk|wilków]], [[Lis|lisów]] czy [[Daniel| danieli]]) korzystają z powstałego w 2010 r. zielonego mostu w [[Kromerowo|Kromerowie]] w [[Powiat olsztyński|powiecie olsztyńskim]], nad drogą krajową nr 16. Jest to pierwszy taki obiekt na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]]. Umieszczona na słupie kamera uruchamiana przez dekodery ruchu pozwala leśnikom monitorować ruch na moście, dzięki czemu możliwe będzie optymalne projektowanie kolejnych zielonych przejść. Realizacja przedsięwzięcia była możliwa dzięki porozumieniu, jakie w 2012 r. zawarły [[Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Olsztynie]] i olsztyński oddział [[Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad Oddział w Olsztynie|Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad]].  
==Źródło==
+
{{Przypisy}}
 
<references/>
 
<references/>
*[[Panfil Jan|Panfil J.]] 1984, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Wydawnictwo Pojezierze , Olsztyn 1984, 42 str.
+
==Bibliografia==
*WikiMedia
+
Grabińska Bożenna, ''Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce'', PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, [http://books.google.pl/books?id=zeiTAgAAQBAJ&pg=PA19&lpg=PA19&dq=Tch%C3%B3rz+wyst%C4%99powanie+na+Warmii+i+Mazurach&source=bl&ots=w_MtAIAbo7&sig=N25VqPaT5rWkriIecxqpNaZnK-4&hl=pl&sa=X&ei=yDzjU9y6Bqm57Ab-sYGoDg&ved=0CDEQ6AEwAw#v=onepage&q=Tch%C3%B3rz%20wyst%C4%99powanie%20na%20Warmii%20i%20Mazurach&f=false  books.google.pl] [08.08.2014]<br/>
 +
Panfil Jan, ''Ssaki Pojezierza Mazurskiego'', Olsztyn 1984, s. 42.<br/>
 +
Pietrzak Adam, ''Most pod specjalnym nadzorem'', [http://www.lasy.gov.pl/informacje/aktualnosci/big-brother-pomaga-zwierzetom lasy.gov.pl] [08.08.2014]<br/>
  
[[Kategoria:Zwierzęta]]
 
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 
[[Kategoria:Przyroda]]
 +
[[Kategoria:Zwierzęta Warmii i Mazur]]

Aktualna wersja na dzień 11:14, 16 mar 2015

Borsuk

Meles meles`
Linnaeus, 1758
Meles meles Linnaeus, 1758
Borsuk. Fot. Peter Trimming. Źródło: Commons Wikimedia
Borsuk. Fot. Peter Trimming.
Źródło: Commons Wikimedia
Systematyka
Domena eukarionty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada ssaki
Rząd drapieżne
Rodzina łasicowate
Rodzaj Meles
Gatunek borsuk

Borsuk (jaźwiec) – wszystkożerny drapieżny ssak z rodziny łasicowatych występujący na obszarze całego kraju.

Charakterystyka

Długość ciała borsuka dochodzi do ok. 90 cm, wysokość do ok. 30 cm. Zwierzę jest dość mocno zbudowane, ma sztywną sierść w kolorze szarym (nogi i brzuch czarne), a na białej głowie charakterystyczne dwie czarne pręgi.

Borsuk jest wszystkożercą i łatwo przystosowuje swoje upodobania żywieniowe do zasobów środowiska, w którym żyje. Żywi się głównie dżdżownicami, ślimakami, owadami i ich larwami, młodymi ssakami (głównie gryzoniami), ptakami oraz ich jajami. Do komponentów jego diety należą również zboża i owoce, nie gardzi także padliną.

Prowadzi nocny tryb życia. Jest bardzo czystym zwierzęciem – odchody wydala do specjalnie wykopanych dołków, tzw. latryn, lecz wydziela bardzo nieprzyjemną woń z gruczołów zlokalizowanych koło ogona.

Jego naturalnym wrogiem jest wilk, ryś oraz człowiek, borsuk jest bowiem zwierzyną łowną. Na borsuki można polować w okresie od 1 września do 30 listopada, a na terenach, gdzie występuje głuszec – przez cały rok.

Borsuk odbywa ruję w lipcu i sierpniu. Samica rodzi od dwóch do czterech młodych, które usamodzielniają po ukończeniu roku.

Jesienią borsuk intensywnie przygotowuje się do snu zimowego, który z przerwami trwa do marca.

Występowanie

Borsuk występuje na całym obszarze pojezierzy, w tym na Pojezierzu Mazurskim (np. w rezerwacie Krutynia). Preferuje lasy śródpolne oraz obrzeża leśne, chętnie przebywa na suchych, pagórkowatych terenach. Żyje w norach, które zakłada głęboko w krzewach. Zdarza się, że buduje schronienie w pobliżu siedlisk ludzkich np. w pobliżu sadu. Gatunek ten nauczył się bowiem żyć w środowisku przekształconym przez człowieka, stąd jego obecność na obrzeżach ludzkich siedzib bądź w parkach. W zachodniej Europie odnotowuje się występowanie borsuków w miastach, gdzie zakładają nory pod garażami czy stertami śmieci[1].

Ciekawostki

Borsuki (oprócz m.in. wilków, lisów czy danieli) korzystają z powstałego w 2010 r. zielonego mostu w Kromerowie w powiecie olsztyńskim, nad drogą krajową nr 16. Jest to pierwszy taki obiekt na Warmii i Mazurach. Umieszczona na słupie kamera uruchamiana przez dekodery ruchu pozwala leśnikom monitorować ruch na moście, dzięki czemu możliwe będzie optymalne projektowanie kolejnych zielonych przejść. Realizacja przedsięwzięcia była możliwa dzięki porozumieniu, jakie w 2012 r. zawarły Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Olsztynie i olsztyński oddział Generalnej Dyrekcji Dróg Krajowych i Autostrad.

Przypisy

  1. Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 18, books.google.pl [08.08.2014]

Bibliografia

Grabińska Bożenna, Uwarunkowania naturalne i antropogeniczne rozmieszczenia ssaków łownych w Polsce, PAN, prace geograficzne nr 228, Warszawa 2011, s. 19, books.google.pl [08.08.2014]
Panfil Jan, Ssaki Pojezierza Mazurskiego, Olsztyn 1984, s. 42.
Pietrzak Adam, Most pod specjalnym nadzorem, lasy.gov.pl [08.08.2014]