Cmentarz mennonicki w Wikrowie: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
m (Zastępowanie tekstu - "© Stanisław Kuprjaniuk" na "Fot. Stanisław Kuprjaniuk") |
|||
| (Nie pokazano 17 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
| − | Wikrowo | + | {{Mała architektura2 sakralna infobox |
| + | <!-- w trakcie opracowania --> | ||
| + | |nazwa = Cmentarz mennonicki w Wikrowie | ||
| + | |typ obiektu = cmentarz mennonicki <!-- Parametr obowiązkowy --> | ||
| + | |datacja = XVIII/XIX | ||
| + | |powiat = elbląski | ||
| + | |gmina = Elbląg | ||
| + | |miejscowość = Wikrowo | ||
| + | }} | ||
| + | ''' Cmentarz mennonicki w Wikrowie ''' – jeden z najstarszych na [[Żuławy Wiślane|Żuławach Wiślanych]], założony na przełomie XVIII i XIX wieku. | ||
| + | <br/><br/> | ||
| − | Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się koloniści holenderscy. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów. | + | == Położenie == |
| + | [[Wikrowo]] (niem. Wickerau Klein, Wickerau Gross) położone w [[Gmina Elbląg (wiejska)|gminie Elbląg]], w [[Powiat elbląski|powiecie elbląskim]]. | ||
| + | <br/> | ||
| + | == Opis == | ||
| + | Wieś Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się [[mennonici|koloniści holenderscy]]. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów. | ||
| − | + | Położony jest w północnej części miejscowości (dawniej w obrębie wsi [[Władysławowo]]). Cmentarz usytuowano po zachodniej stronie drogi, na [[Terpa|terpie]] o wielobocznym kształcie, częściowo zniszczonym przez postawiony współcześnie dom po północnej stronie. Pośród starodrzewia lip i grabów zachował się zespół kilkudziesięciu nagrobków, w tym kilkunastu w formie stel z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na nagrobkach widnieją nazwiska m.in. Harms, Dück, Ens, Neufeld. | |
| + | <br/> | ||
| + | == Ciekawostki == | ||
| + | W Wikrowie znajdował się drewniany [[wiatraki holenderskie|wiatrak typu holenderskiego]] z połowy XIX wieku, który był ostatnim zachowanym na [[Żuławy Elbląskie|Żuławach Elbląskich]]. Niestety 21 grudnia 2001 roku spłonął. Pozostały ruiny budynku, na którym się on znajdował. | ||
| − | W | + | W opinii niektórych w pobliżu Wikrowa znajduje się najniższe miejsce w Polsce leżące 2.43 m p.p.m. Jest to obniżenie powstałe sztucznie w wyniku eksploatacji torfu. |
| + | <br/> | ||
| − | + | ==Galeria zdjęć== | |
| + | <gallery mode=packed widths=300px heights=300px class="left"> | ||
| + | Plik:wik3.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
| + | Plik:wik1.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
| + | Plik:wik2.jpg|<center>Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk | ||
| + | </gallery> | ||
| − | + | == Bibliografia == | |
| − | + | Kizik Edmund, ''Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej'', Gdańsk 1994. | |
| − | |||
| − | + | Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, ''Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych'', Elbląg 2010. | |
<br/> | <br/> | ||
| + | |||
| + | [[Kategoria: Powiat elbląski]] | ||
| + | [[Kategoria: Elbląg (gmina wiejska)]] | ||
| + | [[Kategoria: Cmentarze zabytkowe]] | ||
| + | [[Kategoria: 1701-1800]] | ||
Aktualna wersja na dzień 08:58, 25 mar 2015
| Cmentarz mennonicki w Wikrowie | |
| | |
| typ obiektu: | cmentarz mennonicki |
| datacja: | XVIII/XIX |
| powiat: | elbląski |
| gmina: | Elbląg |
| miejscowość: | Wikrowo |
Cmentarz mennonicki w Wikrowie – jeden z najstarszych na Żuławach Wiślanych, założony na przełomie XVIII i XIX wieku.
Spis treści
Położenie
Wikrowo (niem. Wickerau Klein, Wickerau Gross) położone w gminie Elbląg, w powiecie elbląskim.
Opis
Wieś Wikrowo Wielkie wzmiankowana w 1395 roku odnosiła się zapewne wówczas do folwarku. W 1590 roku w wyniku podziału gruntów folwarku powstaje wieś Wikrowo Małe gdzie osiedlają się koloniści holenderscy. W 1715 roku Wikrowo Małe i Wikrowo Duże zostały połączone. Pod koniec XVIII wieku. we wsi znajdowało się 28 zagród, mieszkało 36 mennonitów.
Położony jest w północnej części miejscowości (dawniej w obrębie wsi Władysławowo). Cmentarz usytuowano po zachodniej stronie drogi, na terpie o wielobocznym kształcie, częściowo zniszczonym przez postawiony współcześnie dom po północnej stronie. Pośród starodrzewia lip i grabów zachował się zespół kilkudziesięciu nagrobków, w tym kilkunastu w formie stel z 2. połowy XIX i 1. połowy XX wieku. Na nagrobkach widnieją nazwiska m.in. Harms, Dück, Ens, Neufeld.
Ciekawostki
W Wikrowie znajdował się drewniany wiatrak typu holenderskiego z połowy XIX wieku, który był ostatnim zachowanym na Żuławach Elbląskich. Niestety 21 grudnia 2001 roku spłonął. Pozostały ruiny budynku, na którym się on znajdował.
W opinii niektórych w pobliżu Wikrowa znajduje się najniższe miejsce w Polsce leżące 2.43 m p.p.m. Jest to obniżenie powstałe sztucznie w wyniku eksploatacji torfu.
Galeria zdjęć
Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk 
Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk 
Cmentarz mennonicki w Wikrowie. Fot. Stanisław Kuprjaniuk
Bibliografia
Kizik Edmund, Mennonici w Gdańsku, Elblągu i na Żuławach Wiślanych w drugiej połowie XVII i w XVIII wieku. Studium z dziejów małej społeczności wyznaniowej, Gdańsk 1994.
Mieczkowski Krzysztof, Tomaszewski Marian, Rowerem po Krainie Kanału Elbląskiego. Przewodnik po szlakach rowerowych, Elbląg 2010.
