Czernina: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja zweryfikowana] |
(Utworzono nową stronę "{{EWiM Potrawy infobox |Nazwa = Czernina |zdjecie = Pole-obowiązkowe-zdjęcie |opis zdjecia = Pole-obowiązkowe |inne nazw...") |
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Etnografia" na "Kategoria:Kultura niematerialna") |
||
| (Nie pokazano 13 wersji utworzonych przez 4 użytkowników) | |||
| Linia 1: | Linia 1: | ||
{{EWiM Potrawy infobox | {{EWiM Potrawy infobox | ||
|Nazwa = Czernina | |Nazwa = Czernina | ||
| − | |zdjecie = | + | |zdjecie = Czernina.jpg |
| − | |opis zdjecia = | + | |opis zdjecia = Czernina.<br>Autor: MOs810. Źródło: [http://commons.wikimedia.org/wiki/File:Czernina_Oborniki.jpg Commons Wikimedia], [23.09.2014] |
| − | |inne nazwy = | + | |inne nazwy = Czarnina, Schwarzsauer |
|typ potrawy = | |typ potrawy = | ||
|znaczenie = | |znaczenie = | ||
| Linia 12: | Linia 12: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | + | ''' Czernina ''' – ciemnobrunatna, zawiesista zupa o słodko-kwaśnym smaku, popularna również w Wielkopolsce, na Pomorzu, Kujawach, Kaszubach i na Śląsku. | |
| − | + | <br/><br/> | |
| − | ''' | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | <br/> | ||
| − | |||
=== Sposób przygotowania === | === Sposób przygotowania === | ||
| − | ... | + | Czernina to potrawa późnojesienna i zimowa, przygotowywana z gęsiej lub kaczej krwi oraz z podrobów (m.in.śródjelicia gęsiego, serca, szyjki, łapek, łapek, wątroby, żołądków), serwowana z kluskami mącznymi lub gotowanymi ziemniakami i kompotem z suszonych owoców. Sezon na danie rozpoczynał się na przełomie października i listopada, kiedy dorodne kaczki i gęsi trafiały pod gospodarski nóż. Do rosołu na czerninę dodawano marchewkę, pietruszkę i selera. Aby uzyskać specyficzny smak, dorzucano również pokrojone i obrane kwaskowate jabłko oraz suszone śliwki. Gospodyni nie żałowała także majeranku. Krew kaczą lub gęsią mieszano z octem i zamykano w szczelnym słoiku, dzięki czemu można ją było przechowywać przez trzy miesiące. |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | ... | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
== Przepis == | == Przepis == | ||
| − | + | Przepis na czerninę z kaczki podany w publikacji ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'' brzmi następująco: | |
| + | "Podroby z jednej kaczki, 15 dag suszonych śliwek, 1 filiżanka krwi kaczej (może być gęsia), 10 dag suszonych jabłek, 5 dag suszonych owoców, cukier, ocet winny, 2 łyżki mąki, cynamon, goździki, ziele angielskie, sól, pieprz | ||
| − | + | Susz owocowy zalać wodą i moczyć przez całą noc. Dodać kawałek cynamonu, 1 goździk, 3 ziarenka ziela angielskiego i ugotować do miękkości Podroby (luzem lub ozdobnie powiązane włoszczyzną) zalać osoloną wodą i gotować, aż będą miękkie. Wywar owocowy połączyć z rosołem z podrobów w proporcji 1:1. Krew wymieszać z mąką, wlać do wywaru i ostrożnie gotować, stale mieszając. Dodać mięso, owoce i przyprawić na słodko-kwaśno. Czerninę podawano z kluskami z mąki pszennej albo czarnymi kluskami ziemniaczanymi. Zupę tę czasem przygotowywano bez krwi, wyłącznie na podrobach.<ref>Jankowska-Buttitta Małgorzata K., ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007, s.120.</ref> | |
| − | |||
| − | |||
<br/> | <br/> | ||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | |||
== Zobacz też == | == Zobacz też == | ||
*[[Breja]] | *[[Breja]] | ||
| + | {{Przypisy}} | ||
| + | <references/> | ||
| + | == Bibliografia == | ||
| + | Chrzanowski Tomasz, ''Nie tylko o czerninie – kuchnia wschodniopruska pierwszej połowy XX wieku w świetle królewieckiej książki kucharskiej'', [w:] ''Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich'', red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 149-160.<br/> | ||
| + | Cyfus Edward, ''Moja Warmia'', Dąbrówno 2012.<br/> | ||
| + | Hochleitner Janusz, ''Kuchnia świąteczna na Warmii'', [w:] ''Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich'', red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.<br/> | ||
| + | Jankowska-Buttitta Małgorzata K., ''Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur'', Zakroczym 2007.<br/> | ||
| + | ''Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich'', wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.<br/> | ||
| + | ''Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku'', red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002. | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria: | + | |
| + | [[Kategoria: Kultura]][[Kategoria:Kultura niematerialna]][[Kategoria: Potrawy regionalne]] | ||
<br/> | <br/> | ||
Aktualna wersja na dzień 19:03, 17 mar 2015
| Czernina | |
| | |
![Czernina.Autor: MOs810. Źródło: Commons Wikimedia, [23.09.2014]](/index.php/Plik:Czernina.jpg) Czernina.Autor: MOs810. Źródło: Commons Wikimedia, [23.09.2014] | |
| Inne nazwy | Czarnina, Schwarzsauer |
Czernina – ciemnobrunatna, zawiesista zupa o słodko-kwaśnym smaku, popularna również w Wielkopolsce, na Pomorzu, Kujawach, Kaszubach i na Śląsku.
Sposób przygotowania
Czernina to potrawa późnojesienna i zimowa, przygotowywana z gęsiej lub kaczej krwi oraz z podrobów (m.in.śródjelicia gęsiego, serca, szyjki, łapek, łapek, wątroby, żołądków), serwowana z kluskami mącznymi lub gotowanymi ziemniakami i kompotem z suszonych owoców. Sezon na danie rozpoczynał się na przełomie października i listopada, kiedy dorodne kaczki i gęsi trafiały pod gospodarski nóż. Do rosołu na czerninę dodawano marchewkę, pietruszkę i selera. Aby uzyskać specyficzny smak, dorzucano również pokrojone i obrane kwaskowate jabłko oraz suszone śliwki. Gospodyni nie żałowała także majeranku. Krew kaczą lub gęsią mieszano z octem i zamykano w szczelnym słoiku, dzięki czemu można ją było przechowywać przez trzy miesiące.
Przepis
Przepis na czerninę z kaczki podany w publikacji Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur brzmi następująco:
"Podroby z jednej kaczki, 15 dag suszonych śliwek, 1 filiżanka krwi kaczej (może być gęsia), 10 dag suszonych jabłek, 5 dag suszonych owoców, cukier, ocet winny, 2 łyżki mąki, cynamon, goździki, ziele angielskie, sól, pieprz
Susz owocowy zalać wodą i moczyć przez całą noc. Dodać kawałek cynamonu, 1 goździk, 3 ziarenka ziela angielskiego i ugotować do miękkości Podroby (luzem lub ozdobnie powiązane włoszczyzną) zalać osoloną wodą i gotować, aż będą miękkie. Wywar owocowy połączyć z rosołem z podrobów w proporcji 1:1. Krew wymieszać z mąką, wlać do wywaru i ostrożnie gotować, stale mieszając. Dodać mięso, owoce i przyprawić na słodko-kwaśno. Czerninę podawano z kluskami z mąki pszennej albo czarnymi kluskami ziemniaczanymi. Zupę tę czasem przygotowywano bez krwi, wyłącznie na podrobach.[1]
Zobacz też
Przypisy
- ↑ Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007, s.120.
Bibliografia
Chrzanowski Tomasz, Nie tylko o czerninie – kuchnia wschodniopruska pierwszej połowy XX wieku w świetle królewieckiej książki kucharskiej, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich, red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 149-160.
Cyfus Edward, Moja Warmia, Dąbrówno 2012.
Hochleitner Janusz, Kuchnia świąteczna na Warmii, [w:] Życie codzienne na dawnych ziemiach pruskich, red. Tomasz Chrzanowski, Olsztyn 2011, s. 132-148.
Jankowska-Buttitta Małgorzata K., Niezapomniana kuchnia Warmii i Mazur, Zakroczym 2007.
Smak Mazur. Kuchnia dawnych Prus Wschodnich, wybór Tadeusz Ostojski, opracowanie Rafał Wolski, Dąbrówno 2006.
Warmiacy i Mazurzy. Życie codzienne ludności wiejskiej w I połowie XIX wieku, red. Bogumił Kuźniewski, Olsztynek 2002.
