Dybowo

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Dybowo

Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ełcki
Gmina Prostki
Liczba ludności (2010) 109
Strefa numeracyjna (+48) 87
Kod pocztowy 19-335
Tablice rejestracyjne NEL
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Dybowo
Dybowo
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Dybowo
Dybowo
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Dybowo (niem. Dibowen, Dybowen, od 1938 r. Diebau) – wieś sołecka w Polsce, położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ełckim, w gminie Prostki. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa suwalskiego. W 2010 roku wieś liczyła 109 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Grażyna Brzostowska[1].

Położenie

Miejscowość położona jest wśród Wzgórz Dybowskich w południowo–wschodniej części województwa warmińsko–mazurskiego, na pograniczu Krainy Wielkich Jezior Mazurskich i Pojezierza Ełckiego, nad jeziorem Dybowskim, w odległości 3,4 km od jeziora Borowego.

Dzieje miejscowości

Wieś została założona w 1564 roku, gdy starosta straduński Wawrzyniec von Halle wystawił list kupna na 3 łany sołeckie dla niejakiego Marcina Dybowskiego ze starostwa piskiego. Ów Marcin miał za zadanie założyć nową osadę czynszową na 30 łanach, najprawdopodobniej na prawie chełmińskim. Nazwa wsi pochodzi od nazwiska zasadźcy i występowała początkowo jako Diebowssky, Dieboffsky, Diebofsken. Później utrwaliła się forma Diebowen, Dibowen. Wieś należała do parafii ewangelickiej w Cichych.

Szkoła we wsi powstała w 1745 roku. W 1935 roku zatrudnionych w niej było dwóch nauczycieli, zaś uczęszczało 86 dzieci. Szkołę uruchomiono ponownie po II wojnie światowej. Ze względu na zniszczenie dawnego budynku lekcje odbywały się początkowo w dwóch izbach uzyskanych od Państwowego Funduszu Ziemi; w późniejszym czasie placówka została zlikwidowana.

Wieś jest siedzibą sołectwa, w skład którego wchodzą również miejscowości Ciernie i Kibisy. Znajduje się też na terenie parafii pw. św. Szczepana w Rożyńsku Wielkim.

Liczba mieszkańców w poszczególnych latach:

  • 1857 r. - 205 osób
  • 1933 r. - 229 osób
  • 1939 r. - 261 osób
  • 1988 r. - 125 osób
  • 2003 r. - 91 osób

Turystyka

Dybowo wykorzystuje swe położenie nad jeziorem i nabiera charakteru miejscowości turystyczno-wypoczynkowej. Znajduje się tu pole namiotowe oraz kempingowe.

Bibliografia

  1. Grzegorz Białuński, Kolonizacja „Wielkiej Puszczy” (do 1568 roku) – starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
  2. Pisz. Z dziejów miasta i powiatu, red. Wanda Korycka, Olsztyn 1970.
  3. Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
  4. Bank Danych Lokalnych GUS [17.07.2013]
  5. Wrota Warmii i Mazur [17.07.2013]

Przypisy

  1. Wrota Warmii i Mazur [17.07.2013]

<references>