Erich von Drygalski: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "[[Kategoria: Osoba" na "[[Kategoria:Osoby")
 
(Nie pokazano 9 wersji utworzonych przez 2 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Erich von Drygalski
+
  |imię i nazwisko      = Erich Dagobert von Drygalski
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
 
  |data urodzenia      = 9 lutego 1865 roku  
 
  |data urodzenia      = 9 lutego 1865 roku  
  |miejsce urodzenia    = [[Królewiec]]
+
  |miejsce urodzenia    = Królewiec
 
  |data śmierci        = 10 stycznia 1949 roku
 
  |data śmierci        = 10 stycznia 1949 roku
 
  |miejsce śmierci      = Monachium
 
  |miejsce śmierci      = Monachium
Linia 19: Linia 19:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
''' Erich Dagobert von Drygalski''' (ur. 9 lutego 1865 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 10 stycznia 1949 r. w Monachium) – geograf, twórca teorii o deformacji kontynentów po stopieniu się lodowca.
 +
<br/><br/>
 +
==Życiorys ==
 +
Erich von Drygalski był synem dyrektora królewieckiego gimnazjum. Jego przodkowie pochodzili Z [[Drygały|Drygał]] koło [[Pisz|Pisza]]; twierdził, że przybyli na te tereny z zachodnich Niemiec.
 +
 +
Ożenił się w 1907 roku, był ojcem czterech córek.
 +
 +
Zmarł w Monachium. Pochowany jest na cmentarzu Partenkirchen.
 +
 +
===Szkoła i wykształcenie===
 +
W wieku 17 lat podjął studia na [[Uniwersytet Albertyna|królewieckiej Albertynie]]. Studiował matematykę i fizykę. Potem przenosił się kolejno do Bonn, Lipska i Berlina.
  
''' Erich von Drygalski''' (ur. 9 lutego 1865 roku w Królewcu, zm. 10 stycznia 1949 roku w Monachium)– geograf, twórca teorii o deformacji. kontynentów po stopieniu się lodowca.
+
Pracę doktorską pisał na temat: ''Die Geoid-Deformation der Kontinente zur Eiszeit und ihr Zusammenhang mit den Wärmeschwankungen der Erde'' [Geologiczne deformacje kontynentów w epoce lodowcowej i ich związki ze zróżnicowanym ociepleniem ziemi] i obronił ją w 1887 roku.  
  
==Życiorys ==  
+
===Działalność===
Erich von Drygalski urodził się 9 lutego 1865 roku w Królewcu. Był geografem, twórcą teorii o deformacji kontynentów po stopieniu się lodowca. Był synem dyrektora królewieckiego gimnazjum. Z Drygał koło Pisza wywodzili się jego przodkowie. Twierdził, że przybyli z zachodnich Niemiec. W siedemnastym roku życia przyszły geograf podjął studia na Albertynie. Studiował matematykę i fizykę. Potem przenosił się kolejno do Bonn, Lipska i Berlina. Pracę doktorską pisał na temat : Die Geoid-Deformation der kotinente zur Eiszeit und ihr Zusammenhang mit dem Warmeschwankunger der Erde (Geologiczne deformacje kontynentów w epoce lodowcowej i ich związki ze zróżnicowanym ociepleniem ziemi) i obronił ją w 1887 roku. W latach 1891-1893 brał udział w ekspedycji na Arktykę, zorganizowanej przez Towarzystwo Badań Ziemi. Badaniam objęto Grenlandię, ponieważ ustalono, że Arktyka stanowi oddzielny ląd. W 189 roku Drygalski wykładał z zakresu geografii i geofizyki na Uniwersytecie Berlińskim. W 1901 roku kierował wyprawą statkiem badawczym "Gauss" na Antarktydę. Efekty tej wyprawy były znaczne. Odkryto wyspę, którą nazwano później Wyspą Wilhelma II i czynny wulkan 'Gauss". Członkowie ekspedycji przedstawili w 20 tomach obserwacje południowego kontynentu. W 1906 roku Drygalski pełnił funkcję prezesa niemieckiego towarzystwa geograficznego i profesora Uniwersytetu w Monachium. Wiele uczelni nadało mu tytuły doktora honoris causa. Dla uczczenia szczególnych dokonań naukowych Drygalskiego, jedną z wysp antarktycznych na Morzu Davisa nazwano jego imieniem. Na tej wyspie sezonowo była lokalizowana rosyjska stacja naukowa "Mir". Zmarł 10 stycznia 1949 roku w Monachium.
+
W 1891 roku i w latach 1892–1893 kierował dwiema ekspedycjami badawczymi na Zachodnią Grenlandię. Wyprawy te wzbudziły ogromne zainteresowanie opinii publicznej. Habilitował się (1898) na podstawie wyników owych wypraw. W tym samym roku Deutsche Kommission für Südpolarforschung mianowała go kierownikiem pierwszej niemieckiej ekspedycji na Antarktydę. W 1898 został docentem, a w 1899 profesorem nadzwyczajnym geografii i geofizyki w Berlinie.  
<br/>
+
 +
Od 1901 do 1903 roku kierował wyprawą badawczą na biegun południowy statkiem badawczym ''Gauß''. Efekty tej wyprawy były znaczne (przedstawiono je w 20 tomach), m.in. odkryto wyspę, którą nazwano później Wyspą Wilhelma II, oraz czynny wulkan nazwany "Gaußberg". Mimo znaczenia tej wyprawy dla nauki cesarz Wilhelm II był niezadowolony, ponieważ niemiecka ekspedycja osiągnęła wynik jedynie 66° 2', podczas gdy Brytyjczycy dotarli do  82° 17'. Po powrocie Drygalski nie chciał jednak uczestniczyć w dalszym "wyścigu do bieguna". Swoim współpracownikom miał powiedzieć, że dla nauki jest to bez znaczenia, kto jako pierwszy postawi na nim stopę.
 +
 
 +
W 1906 roku przeniósł się do Monachium, gdzie objął profesurę geografii i geofizyki. Na Uniwersytecie w Monachium pracował do emerytury (1935). Również w 1906 roku został wybrany członkiem Leopoldyny. Był członkiem Niemieckiego Towarzystwa Geograficznego. Założył Instytut Geografii i kierował nim do śmierci. Od 1909 roku Drygalski był członkiem nadzwyczajnym Bawarskiej Akademii Nauki, a od 1912 członkiem zwyczajnym tej instytucji.
 +
 
 +
W 1910 wziął udział w wyprawie badawczej na Spitsbergen kierowanej przez grafa Zeppelina.  
 +
 
 +
Wiele uczelni nadało mu tytuły doktora honoris causa. Dla uczczenia szczególnych dokonań naukowych Drygalskiego, jedną z wysp antarktycznych na Morzu Davisa nazwano jego imieniem. Na tej wyspie sezonowo była lokalizowana rosyjska stacja naukowa "Mir". Zmarł 10 stycznia 1949 roku w Monachium.
 +
 
 +
==Prace==
 +
* ''Grönland-Expedition der Gesellschaft für Erdkunde zu Berlin 1891–1893'' (dwa tomy), Berlin 1897.
 +
* ''Zum Kontinent des eisigen Südens'', Berlin 1904.
 +
* ''Die Deutsche Südpolar-Expedition 1901–1903 im Auftrage des Reichsamtes des Innern'', (20 tomów), Berlin 1905–1931 (wydawca)
 +
* ''Die Deutsche Südpolarexpedition'' (15 tomów), Berlin 1915
 +
*  ''Gletscherkunde'', Wien 1942 (we współautorstwie z Fritzem Machatschkiem)
  
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.
 
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.
 
<br/>
 
<br/>
== Zobacz też ==
+
[http://de.wikipedia.org/wiki/Erich_von_Drygalski de.wikipedia.org, Erich von Drygalski] [29.01.2015]<br/>
 
 
  
[[Kategoria: Osoba]]
+
[[Kategoria:Osoby|Drygalski, Erich]][[Kategoria: 1801-1918|Drygalski, Erich]] [[Kategoria: 1919-1944|Drygalski, Erich]][[Kategoria: Nauczyciele akademiccy|Drygalski, Erich]]

Aktualna wersja na dzień 21:03, 17 mar 2015

Erich Dagobert von Drygalski

Data i miejsce urodzenia 9 lutego 1865 roku
Królewiec
Data i miejsce śmierci 10 stycznia 1949 roku
Monachium
Zawód geograf, twórca teorii o deformacji kontynentów po stopieniu się lodowca

Erich Dagobert von Drygalski (ur. 9 lutego 1865 r. w Królewcu, zm. 10 stycznia 1949 r. w Monachium) – geograf, twórca teorii o deformacji kontynentów po stopieniu się lodowca.

Życiorys

Erich von Drygalski był synem dyrektora królewieckiego gimnazjum. Jego przodkowie pochodzili Z Drygał koło Pisza; twierdził, że przybyli na te tereny z zachodnich Niemiec.

Ożenił się w 1907 roku, był ojcem czterech córek.

Zmarł w Monachium. Pochowany jest na cmentarzu Partenkirchen.

Szkoła i wykształcenie

W wieku 17 lat podjął studia na królewieckiej Albertynie. Studiował matematykę i fizykę. Potem przenosił się kolejno do Bonn, Lipska i Berlina.

Pracę doktorską pisał na temat: Die Geoid-Deformation der Kontinente zur Eiszeit und ihr Zusammenhang mit den Wärmeschwankungen der Erde [Geologiczne deformacje kontynentów w epoce lodowcowej i ich związki ze zróżnicowanym ociepleniem ziemi] i obronił ją w 1887 roku.

Działalność

W 1891 roku i w latach 1892–1893 kierował dwiema ekspedycjami badawczymi na Zachodnią Grenlandię. Wyprawy te wzbudziły ogromne zainteresowanie opinii publicznej. Habilitował się (1898) na podstawie wyników owych wypraw. W tym samym roku Deutsche Kommission für Südpolarforschung mianowała go kierownikiem pierwszej niemieckiej ekspedycji na Antarktydę. W 1898 został docentem, a w 1899 profesorem nadzwyczajnym geografii i geofizyki w Berlinie.

Od 1901 do 1903 roku kierował wyprawą badawczą na biegun południowy statkiem badawczym Gauß. Efekty tej wyprawy były znaczne (przedstawiono je w 20 tomach), m.in. odkryto wyspę, którą nazwano później Wyspą Wilhelma II, oraz czynny wulkan nazwany "Gaußberg". Mimo znaczenia tej wyprawy dla nauki cesarz Wilhelm II był niezadowolony, ponieważ niemiecka ekspedycja osiągnęła wynik jedynie 66° 2', podczas gdy Brytyjczycy dotarli do 82° 17'. Po powrocie Drygalski nie chciał jednak uczestniczyć w dalszym "wyścigu do bieguna". Swoim współpracownikom miał powiedzieć, że dla nauki jest to bez znaczenia, kto jako pierwszy postawi na nim stopę.

W 1906 roku przeniósł się do Monachium, gdzie objął profesurę geografii i geofizyki. Na Uniwersytecie w Monachium pracował do emerytury (1935). Również w 1906 roku został wybrany członkiem Leopoldyny. Był członkiem Niemieckiego Towarzystwa Geograficznego. Założył Instytut Geografii i kierował nim do śmierci. Od 1909 roku Drygalski był członkiem nadzwyczajnym Bawarskiej Akademii Nauki, a od 1912 członkiem zwyczajnym tej instytucji.

W 1910 wziął udział w wyprawie badawczej na Spitsbergen kierowanej przez grafa Zeppelina.

Wiele uczelni nadało mu tytuły doktora honoris causa. Dla uczczenia szczególnych dokonań naukowych Drygalskiego, jedną z wysp antarktycznych na Morzu Davisa nazwano jego imieniem. Na tej wyspie sezonowo była lokalizowana rosyjska stacja naukowa "Mir". Zmarł 10 stycznia 1949 roku w Monachium.

Prace

  • Grönland-Expedition der Gesellschaft für Erdkunde zu Berlin 1891–1893 (dwa tomy), Berlin 1897.
  • Zum Kontinent des eisigen Südens, Berlin 1904.
  • Die Deutsche Südpolar-Expedition 1901–1903 im Auftrage des Reichsamtes des Innern, (20 tomów), Berlin 1905–1931 (wydawca)
  • Die Deutsche Südpolarexpedition (15 tomów), Berlin 1915
  • Gletscherkunde, Wien 1942 (we współautorstwie z Fritzem Machatschkiem)

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
de.wikipedia.org, Erich von Drygalski [29.01.2015]