Ferdinand Schichau: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(→Bibliografia biograficzna) |
|||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
|imię i nazwisko org = | |imię i nazwisko org = | ||
|pseudonim = | |pseudonim = | ||
| − | |grafika = | + | |grafika = Ferdynand Gottlob Schichau.jpg |
| − | |opis grafiki = | + | |opis grafiki = Ferdynand Gottlob Schichau |
|podpis = | |podpis = | ||
|data urodzenia = 30 stycznia 1814 r. | |data urodzenia = 30 stycznia 1814 r. | ||
Wersja z 13:38, 30 cze 2014
| Ferdynand Gottlob Schichau | |
| | |
 Ferdynand Gottlob Schichau
| |
| Data i miejsce urodzenia | 30 stycznia 1814 r. Elbląg |
| Data i miejsce śmierci | 23 stycznia 1896 r. Elbląg |
Ferdynand Schichau (ur. 30 stycznia 1814 r. w Elblągu, zm. 23 stycznia 1896 r. w Elblągiu) – inzynier, przemysłowiec, konstruktor
Spis treści
Życiorys
Urodził się w ubogiej rodzinie. Jego ojciec, pochodzący spod Pasłęka imał się przeróżnych prac dorywczych. W Elblągu poznał Annę Leuk, swoją przyszłą żonę. Ostatecznie młody małżonek znalazł stałe zatrudnienie w zakładzie odlewniczym. Ferdynand Gottlob doczekał się pięciorga dzieci. Niestety, do wieku dorosłego dożył jedynie syn i córka, która w roku 1876 poślubiła Carla Ziese - kierownik działu budowy maszyn w fabryce Schichau'a i jego późniejszy następca.
Szkoła i wykształcenie
Ferdynand, podążając ścieżką wytyczoną przez ojca, rozpoczął praktyki u elbląskiego ślusarza. W wieku 17 lat w Elbląskim Towarzystwie Przemysłowym zaprezentował autorski model maszyny parowej. Zachwycony potencjałem chłopca elbląski starosta ufundował stypendium, które umożliwiło podjęcie studiów w Królewskim Instytucie Przemysłu w Berlinie. Studia trwały trzy lata (1832-1835). Bez wątpienia młody Schichau wykorzystał ten okres na zdobycie wiedzy i rozwój własnych zainteresowań. Owocem tego była między innymi I nagroda Instytutu Przemysłu, którą otrzymał za konstrukcję maszyny parowej. W 1835 roku Schichau udał się na dwuletnie praktyki do Nadrenii.
Praca
Po ukończeniu nauki powrócił do Elbląga. 4 września 1837 roku w wieku 23 lat założył w rodzinnym mieście niewielki warsztat Zakład Budowy Maszyn F.G.Schichau, który mieścił się przy ulicy Wałowej 10. Początkowo pracował rzem z ośmioma pracownikami, skupiając się jedynie na naprawie dostarczanych maszyn. W 1841 roku zakład Schichau'a zaczął budować maszyny parowe. Po czterech latach udało mu się powiększyc zakład. W 1849 roku zbudował maszynę parową do pierwszego skonsturowanego w Elblągu parowca James Watt. W 1852 roku otrzymał pierwsze zamówienie od Kriegsmarine na budowę elementów do maszyny napędowej dla korwety Gdańsk. W 1854 roku przemysłowiec posiadał własną stocznię w Elblągu. Schichau jako pierwszy w tej części Europy rozpoczął budowę statków o napędzie śrubowym i stalowym kadłubie. Natomiast w 1860 roku sprzedał pierwszą wyprodukowaną w Elblągu lokomotywę Fuldę. Dziewięć lat później w mieście została otwarta fabryka lokomotyw. W 1876 roku zwodowany został setny statek. W 1861 natomiast zakłady otrzymały zamówienie od Carskiej Marynarki Wojennej Rosji - rozpoczęto budowę pierwszej łodzi torpedowej. Schichau skonstruował najnowocześniejsze i najszybsze w omawianym okresie jednostki pływające - zbudował ich ponad 500. Do tej liczby należy włączyć ponad 2000 kotłów parowych i prawie 1000 lokomotyw, zbudowanych w fabrykach elblążanina. Przemysłowiec zmarł w wieku 82 lat. Został pochowany zhonorami na cmentarzu ewangelickim św. Anny w mauzoleum rodzinnym. Majątek przejęła córka Schichau'a wraz ze swym mężem. W tym czasie firma miała swoje zakłady w Gdańsku,Pilawie i Elblągu. Majątek był w ówczas wyceniany na 30 milionów marek.
Działalność społeczna, kulturalna, naukowa, polityczna
Ferdynand Schichau zatrudniał prawie 5000 pracowników. Był ceniony za pracowitość oraz uczciwość. Cechowała go również pasja społecznikowska. Inwestował w rozwój usług komunalnych Elbląga, propagował działania zmierzające do rozwoju miasta. Dla swoich pracowników zbudował niewielkie osiedla domków jedno- i dwurodzinnych. Finansował działalność ochronek, kas chorych, budował szkoły i obiekty sportowe. Jako wyraz wdzięczności robotnicy Schichau'a ufundowali mu pomnik, który stanął przed budynkami biurowymi elbląskiej stoczni. Pomnik przetrwał w tym miejscu do zakończenia II wojny światowej. Należał do Związku Spiewaczego, Resursy Obywatelskiej i Lozy Masońskiej. Był wielkim miłośnikiem teatru i muzyki, które starał się wspierać za pośrednictwem rozległego mecenatu. Otrzymał honorowe obywatelstwo Elbląga i Gdańska.
Ciekawostki
...
Bibliografia biograficzna
- Marek Juliusz, Fabrykant z wyobraźnią; Ferdinand Go Tydzień w Elblągu, 2000, nr 2.
- Marek Juliusz, Ferdinand Gottlob Schichau, Tydzień w ELblągu, 2000, nr 3.
- Marek Juliusz,Ostatni potomkowie Schichau'a, Tydzień w ELblągu, 2000, nr 4.
- Historia Wysoczyzny Elbląskiej [data dostępu: 10.06.2014]
- Elbląg - historie mało znane [data dostępu: 10.06.2014]
Bibliografia
...
Przypisy
Zobacz też
...
