Gąsiorówko
Gąsiorówko | |
| |
Państwo | Polska |
Województwo | warmińsko-mazurskie |
Powiat | olecki |
Gmina | Wieliczki |
Liczba ludności (2010) | 142 (łącznie Gąsiorówko i Gąsiorowo) |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} |
Gąsiorówko (niem. Klein Gonschorowen, od 1938 r. Kleinkiöwen) – wieś sołecka położona w województwie warmińsko-mazurskim, powiat olecki, gmina Wieliczki. W latach 1975-1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa suwalskiego. W latach 1999-2001 wieś wchodziła w skład powiatu olecko-gołdapskiego.
Miejscowość w 2010 r. liczyła 142 mieszkańców. Obecnie funkcję sołtysa sprawuje Krystyna Borysiuk[1].
Położenie
Wieś położona jest w północno-wschodniej części województwa warmińsko-mazurskiego, na Pojezierzu Ełckim, nad rzeką Legą, 20 km na południe od Olecka i 11 km na południe od Wieliczek, przy granicy z powiatem ełckim.
Dzieje miejscowości
Wieś powstała w ramach kolonizacji północno-wschodnich terenów Prus Książęcych. Jej początki wiążą się z założeniem wsi Golubie w powiecie ełckim, w połowie XVI wieku. To z obszaru tej dużej wsi wydzieliły się dobra w Gąsiorowie i Gąsiorówku. Te pierwsze powstały jeszcze w początkach XVII w., natomiast Gąsiorówko wyodrębniło się w XVIII w. na kilku łanach na prawie chełmińskim, położonych wokół młyna. Na przełomie XVIII i XIX wieku Gąsiorówko i Gąsiorowo były zamieszkane przez wolnych chłopów. Obie też należały do parafii ewangelickiej w Gąskach.
Po II wojnie światowej we wsi utworzono Państwowe Gospodarstwo Rolne Gąsiorówko. Na początku lat 70. włączono je do wielozakładowego przedsiębiorstwa w Norach.
Liczba mieszkańców:
- 1857 - 29 osób;
- 1933 - 65 osób (łącznie z Gąsiorowem);
- 1939 - 70 osób (łącznie z Gąsiorowem).
Religia
Wieś znajduje się na teranie parafii rzymskokatolickiej pw. św. Antoniego Padewskiego w Gąskach.
Zabytki
- Zespół dworsko-parkowy z przełomu XIX i XX wieku;
- Pozostałości dworskich zabudowań gospodarczych;
- Młyn wodny.
Bibliografia
- Białuński Grzegorz, Kolonizacja "Wielkiej Puszczy" (do 1568 roku) - starostwa piskie, ełckie, straduńskie, zelkowskie i węgoborskie (węgorzewskie), Olsztyn 2002.
- Olecko. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1974.
- Statistisch-Topographisches Adreß-Handbuch von Ostpreussen, Commission bei Wilhelm Koch, Königsberg 1857.
- Bank Danych Lokalnych GUS [data dostępu 29 XII 2013]
- mojemazury.pl [data dostępu 29 XII 2013]
- Vervaltugsgeschichte [data dostępu 29 XII 2013]
Przypisy
- ↑ wieliczki.bipgmina.pl [data dostępu 29 XII 2013]