Gnidosz królewski

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Wersja z dnia 13:35, 3 lip 2014 autorstwa Ewa (dyskusja) (Ciekawostki)
Skocz do: nawigacja, szukaj
gnidosz królewski

Pedicularis sceptrum-carolinum
L.
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa dwuliścienne
Rząd jasnotowce
Rodzina zarazowate
Rodzaj gnidosz
Gatunek gnidosz królewski
Synonimy


Ggnidosz królewski ( Pedicularis sceptrum-carolinum L . ) – gatunek rośliny należący do rodziny zarazowatych( Orobanchaceae).


Morfologia

Gnidosz królewski jest rośliną wieloletnią wytwarzającą nierozgałęzioną, nagą łodygę wysokości od 30-100 cm, skąpą ulistnioną. Liście odziomkowe skupione w różyczkę, o podłużnym kształcie, nagie lub nieco omszone, pierzastodzielne o odcinkach jajowatych, karbowanych. Liście łodygowe podobne, ale mniejsze, ustawione skrętolegle. Kwitnie od czerwca do sierpnia. Kwiaty grzbieciste, ustawione skrętolegle, w skupieniach po 1-3, zebrane w długie i luźne kłosy. Kielich nagi z 5 szerokimi, jajowatymi ząbkami. Korona kwiatu jasnożółta, długości 30-35 mm. Rurka korony w górze dzwonkowato rozdęta. Warga dolna krwistoczerwona na szczycie.

Rozmieszczenie i ekologia

Gatunek występuje w Europie i Azji. W Polsce jest gatunkiem rzadkim; rośnie we wschodniej części nizin.Na Warmii i Mazurach gnidosz królewski odnotowany został w rezerwacie Jeziorko koło Drozdowa. Rośnie głównie na torfowiskach niskich. Gatunek charakterystyczny dla klasy Scheuchzerio-Caricetea nigrae.

Wartość użytkowa

Gnidosz królewski objęty jest w Polsce ścisłą ochroną gatunkową. Roślina umieszczona na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski (2006) w kategorii zagrożenia E, w grupie gatunków wymierających, krytycznie zagrożonych.

Ciekawostki

Gnidosz królewski jest rośliną półpasożytniczą.
Nazwa rodzajowa : gnidosz , z łac. Pediculus oznacza wesz i związana jest z szorstkością na liściach, przypominającą te pasożyty. Gnidosz zawiera glikozyd ankubinę, trującą dla owadów dlatego napar z tej rośliny może być używany przeciwko wszom zwierzęcym.
W Polsce występuje jeszcze 7 innych gatunków z tego rodzaju. Wszystkie znajdują się pod ochroną: gnidosz błotny (Pedicularis palustris L.), gnidosz dwubarwny (Pedicularis oederi Vahl), gnidosz Hacqueta (Pedicularis hacquetii Graf), gnidosz okółkowy (Pedicularis verticillata L.), gnidosz rozesłany (Pedicularis sylvatica L.), gnidosz stepowy (Pedicularis kaufmannii Pinzger) i gnidosz sudecki (Pedicularis sudetica Willd.).
Zasięg geograficzny gnidosza królewskiego w Eurazji jest silnie podzielony. Analiza filogeograficzna z zastosowaniem markerów chloroplastowego DNA pokazała dwie wyodrębniające się linie ewolucyjne gnidosza królewskiego: Eurazjatycką i Karpacko-SE Azjatycką, co mogłoby sugerować niezależne powstawanie poliploidów w obrębie tego gatunku.


Bibliografia

Polakowski B. Rośliny chronione. Atlas. Warszawa PWN, 1995.
K. Zarzycki, Z. Szeląg: Red list of the vascular plants in Poland. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), Red lists of plants and fungi in Poland. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.

Linki zewnętrzne

http://pl.wikipedia.org/wiki/Gnidosz_kr%C3%B3lewski
http://labmol.uwb.edu.pl/index.php/pl/opisy/51-gnidosz-krolewski-pedicularis-sceptrum-carolinum.html