Hermann Goetz: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Utworzono nową stronę "{{Biogram infobox |imię i nazwisko = Pole-obowiązkowe |imię i nazwisko org = |pseudonim = |grafika = Pole-obowiązkowe-zdjęcie |op...")
 
 
(Nie pokazano 11 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Biogram infobox
 
{{Biogram infobox
  |imię i nazwisko      = Pole-obowiązkowe
+
  |imię i nazwisko      = Hermann Gustaw Goetz
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |imię i nazwisko org  =
 
  |pseudonim            =
 
  |pseudonim            =
  |grafika              = Pole-obowiązkowe-zdjęcie
+
  |grafika              =  
  |opis grafiki        = Pole-obowiązkowe
+
  |opis grafiki        =  
 
  |podpis              =
 
  |podpis              =
  |data urodzenia      =  
+
  |data urodzenia      = 7 grudnia 1840 r. 
  |miejsce urodzenia    =  
+
  |miejsce urodzenia    = Królewiec
|imię przy narodzeniu =
+
  |data śmierci        = 3 lutego 1876 r.
  |data śmierci        =  
+
  |miejsce śmierci      = Hottigen koło Zurychu
  |miejsce śmierci      =  
+
  |przyczyna śmierci    =  
  |przyczyna śmierci    =
+
  |miejsce spoczynku    =  
  |miejsce spoczynku    =
+
  |zawód                = kompozytor
  |zawód                =
+
  |odznaczenia          =  
  |odznaczenia          =
 
 
  |commons              =  
 
  |commons              =  
 
  |wikiźródła          =  
 
  |wikiźródła          =  
Linia 20: Linia 19:
 
  |www                  =
 
  |www                  =
 
}}
 
}}
 +
''' Hermann Gustaw Goetz''' (ur. 7 grudnia 1840 r. w [[Królewiec|Królewcu]], zm. 3 lutego 1876 r. w Hottigen koło Zurychu) – kompozytor.
 +
<br/><br/>
 +
==Życiorys==
 +
Był piątym z ośmiorga dzieci handlarza artykułami żelaznymi. Z czasem jego ojciec stał się właścicielem browaru w [[Królewiec|Królewcu]].
  
'''...tu wpisz osobę...''' (ur. , zm. ) –
+
Ożenił się w 1868 roku.
  
 +
===Szkoła i wykształcenie===
 +
Odebrał dobre wykształcenie gimnazjalne i uniwersyteckie. Uczęszczał do Collegium Fridericianum. Nie był wyróżniającym się uczniem, lecz od najmłodszych lat chętnie muzykował. Z upodobaniem wykonywał utwory Mozarta. Mając piętnaście lat, skomponował sonatę na fortepian. W 1857 Louis Köhler przejął pieczę nad jego kształceniem muzycznym.
  
== Życiorys ==
+
W końcu lat 50. podjął studia matematyczno-fizyczne na [[Uniwersytet Albertyna|Albertynie]] na życzenie rodziców. Przerwał je po trzech semestrach.
  
 +
Gry na skrzypcach uczył go koncertmistrz Japha. W 1860 roku przeniósł się do Berlina i zaczął studia w konserwatorium prowadzonym przez Juliusza Sterna, nauczyciela dyrygentury. Nauczycielami przyszłego kompozytora byli również Hans von Bülow (fortepian) i Hugo Ulrich (kontrapunkt). W 1862 ukończył z wielkim sukcesem studia koncertem Es-Dur.
  
<br/>
+
Po ukończeniu studiów pracował jako organista w królewieckim kościele. W 1863 roku za prawą kompozytora i dyrygenta Carla Reinecke otrzymał posadę organisty w kościele miejskim w Winterthur. W tym czasie zaczął rozwijać intensywną działalność jako pianista, dyrygent, organista i nauczyciel gry na fortepianie.
== Bibliografia ==
 
  
<br/>
+
W 1870 roku przeniósł się do Hottingen, (dzisiaj część Zurychu), ale do 1872 roku kontynuował działalność w Winterthur. W latach 1870-1874 dodatkowo trudnił się pisaniem recenzji dla jednego z pism poświęconych muzyce.
== Zobacz też ==
 
  
 +
W 1874 roku w Mannheim miała miejsce prapremiera rozpoczętej w Winterthur, a zakończonej w Zurychu opery ''Der Widerspenstigen Zähmung'' , która spotkała się z dobrym przyjęciem. W Zurychu powstały również Symfonia F-dur op. 9, koncerty fortepianowy i wiolinowy D-dur op. 22.
  
[[Kategoria: Osoba]]
+
W ostatnich latach życia musiał zrezygnować z koncertowania i udzielania lekcji, ponieważ
 +
odnowiła mu się nabyta w dzieciństwie gruźlica. Choroba zaostrzyła się i przedwcześnie zakończyła życie artysty. Jego grób znajduje się na cmentarzu Rehalp w Zurychu. Nie ukończył opery ''Franceska de Remini''
 +
 
 +
===Bibliografia===
 +
Jan Chłosta, ''Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich'', Olsztyn 1999.<br/>
 +
[http://de.wikipedia.org/wiki/Hermann_Goetz de.wikipedia.org] [31.01.2015] <br/>
 +
 
 +
 
 +
 
 +
[[Kategoria:Osoby|Goetz, Hermann]][[Kategoria: 1801-1918|Goetz, Hermann]][[Kategoria:Ludzie kultury|Goetz, Hermann]] [[Kategoria:Muzycy, kompozytorzy i piosenkarze|Goetz, Hermann]]

Aktualna wersja na dzień 10:49, 25 sie 2015

Hermann Gustaw Goetz

Data i miejsce urodzenia 7 grudnia 1840 r.
Królewiec
Data i miejsce śmierci 3 lutego 1876 r.
Hottigen koło Zurychu
Zawód kompozytor

Hermann Gustaw Goetz (ur. 7 grudnia 1840 r. w Królewcu, zm. 3 lutego 1876 r. w Hottigen koło Zurychu) – kompozytor.

Życiorys

Był piątym z ośmiorga dzieci handlarza artykułami żelaznymi. Z czasem jego ojciec stał się właścicielem browaru w Królewcu.

Ożenił się w 1868 roku.

Szkoła i wykształcenie

Odebrał dobre wykształcenie gimnazjalne i uniwersyteckie. Uczęszczał do Collegium Fridericianum. Nie był wyróżniającym się uczniem, lecz od najmłodszych lat chętnie muzykował. Z upodobaniem wykonywał utwory Mozarta. Mając piętnaście lat, skomponował sonatę na fortepian. W 1857 Louis Köhler przejął pieczę nad jego kształceniem muzycznym.

W końcu lat 50. podjął studia matematyczno-fizyczne na Albertynie na życzenie rodziców. Przerwał je po trzech semestrach.

Gry na skrzypcach uczył go koncertmistrz Japha. W 1860 roku przeniósł się do Berlina i zaczął studia w konserwatorium prowadzonym przez Juliusza Sterna, nauczyciela dyrygentury. Nauczycielami przyszłego kompozytora byli również Hans von Bülow (fortepian) i Hugo Ulrich (kontrapunkt). W 1862 ukończył z wielkim sukcesem studia koncertem Es-Dur.

Po ukończeniu studiów pracował jako organista w królewieckim kościele. W 1863 roku za prawą kompozytora i dyrygenta Carla Reinecke otrzymał posadę organisty w kościele miejskim w Winterthur. W tym czasie zaczął rozwijać intensywną działalność jako pianista, dyrygent, organista i nauczyciel gry na fortepianie.

W 1870 roku przeniósł się do Hottingen, (dzisiaj część Zurychu), ale do 1872 roku kontynuował działalność w Winterthur. W latach 1870-1874 dodatkowo trudnił się pisaniem recenzji dla jednego z pism poświęconych muzyce.

W 1874 roku w Mannheim miała miejsce prapremiera rozpoczętej w Winterthur, a zakończonej w Zurychu opery Der Widerspenstigen Zähmung , która spotkała się z dobrym przyjęciem. W Zurychu powstały również Symfonia F-dur op. 9, koncerty fortepianowy i wiolinowy D-dur op. 22.

W ostatnich latach życia musiał zrezygnować z koncertowania i udzielania lekcji, ponieważ odnowiła mu się nabyta w dzieciństwie gruźlica. Choroba zaostrzyła się i przedwcześnie zakończyła życie artysty. Jego grób znajduje się na cmentarzu Rehalp w Zurychu. Nie ukończył opery Franceska de Remini

Bibliografia

Jan Chłosta, Więksi i najwięksi twórcy kultury niemieckiej z Prus Wschodnich, Olsztyn 1999.
de.wikipedia.org [31.01.2015]