Jan Wulff: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Bibliografia)
 
(Nie pokazano 8 wersji utworzonych przez 5 użytkowników)
Linia 13: Linia 13:
 
|przyczyna śmierci    =  
 
|przyczyna śmierci    =  
 
|miejsce spoczynku    =  
 
|miejsce spoczynku    =  
|opis_zawód          = Stanowisko <-- opcja jak się nie poda, to będzie "zawód"
+
|opis_zawód          =  
 
|zawód                = cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej
 
|zawód                = cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej
 
|odznaczenia          =  
 
|odznaczenia          =  
Linia 20: Linia 20:
 
|wikicytaty          =   
 
|wikicytaty          =   
 
|www                  =
 
|www                  =
}}<br/>
+
}}
 
+
''' Jan Wulff ''' (ur. 1735 r. w [[Orneta|Ornecie]], zm. 11 marca 1807 r.) – cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej.
''' Jan Wulff ''' (ur. 1735 r. w Ornecie, zm. 11 marca 1807 r.) – cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej<br/>
+
<br/><br/>
 
 
 
== Życiorys ==  
 
== Życiorys ==  
Rodzina Wulffa od końca XVI stulecia prowadziła w [[Orneta|Ornecie]] znaną firmę organmistrzowską. Poszczególni członkowie rodziny z wywędrowali z [[Warmia|Warmii]] do Krakowa i Pelplina. Ojciec Jana był organmistrzem w [[Reszel|Reszlu]].
+
Rodzina Wulffa od końca XVI stulecia prowadziła w Ornecie znaną firmę organmistrzowską. Poszczególni członkowie rodziny wywędrowali z [[Warmia|Warmii]] do Krakowa i Pelplina. Ojciec Jana był organmistrzem w [[Reszel|Reszlu]].
 
<br/>
 
<br/>
 
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
 
=== Szkoła i wykształcenie ===
Jan Wulff kształcił się pod kierunkiem ojca oraz w szkole jezuickiej w Reszlu. Po śmierci ojca udał się do Gdańska. Jacek Rybiński - opar oliwskich cystersów zatrudnił go jako budowniczego organów. W 1758 roku wyjechał do Holandii i północnych Niemiec, gdzie doskonalił swoje rzemiosło. W 1762 roku rozpoczął nowicjat u cystersów. Przyjął nowe imię zakonne - Michał. Po zakończeniu studiów teologicznych, przyjął święcenia subdiakona (1767) i wyższe święcenia kapłańskie.  
+
Jan Wulff kształcił się pod kierunkiem ojca oraz w szkole jezuickiej w Reszlu.  
 +
W 1762 roku rozpoczął nowicjat u cystersów. Przyjął nowe imię zakonne Michał. Po zakończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia subdiakona (1767) i wyższe święcenia kapłańskie.  
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Praca ===
+
===Działalność===
W 1761 roku powrócił do Gdańska. Przed 1763 rokiem zbudował tzw. małe organy. W latach 1763-1788 przy pomocy mnichów, biegłych w stolarce i snycerstwie wybudował  tzw. wielkie organy w katedrze oliwskiej. Całe organy zostały kunsztownie udekorowane rzeźbami aniołów, kwiatów i roślin. Organy nie zostały ostatecznie dokończone przez Wulffa - między organmistrzem a cystersami doszło do konfliktu. Wulff w 1789 roku udał się do Polski. Jego pracę w latach 1791-1793 dokończył Dalitz.
+
Po śmierci ojca Jan Wulff udał się do Gdańska. Jacek Rybiński, opat oliwskich cystersów, zatrudnił go jako budowniczego organów. W 1758 roku wyjechał do Holandii i północnych Niemiec, gdzie doskonalił swoje rzemiosło.
 +
 
 +
W 1761 roku powrócił do Gdańska. Przed 1763 rokiem zbudował tzw. małe organy. W latach 1763–1788 przy pomocy mnichów biegłych w stolarce i snycerstwie wybudował  tzw. wielkie organy w katedrze oliwskiej. Całe organy zostały kunsztownie udekorowane rzeźbami [[anioł|aniołów]], kwiatów i roślin. Organy nie zostały ostatecznie dokończone przez Wulffa, bowiem między organmistrzem a cystersami doszło do konfliktu. Wulff w 1789 roku udał się do Polski, a jego pracę w latach 1791–1793 kończył Fryderyk Rudolf Dalitz.
 
<br/>
 
<br/>
 
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
#Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.
+
Oracki Tadeusz,''Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku'', t. II, Olsztyn 1988.
 
<br/>
 
<br/>
  
[[Kategoria: Osoba| Wulff Jan]][[Kategoria:1701-1800| Wulff Jan]] [[Kategoria: Kultura]] [[Kategoria: Ludzie kultury]] [[Kategoria: Projektanci i architekci]]<br/>
+
[[Kategoria: Kultura|Wulff, Jan]][[Kategoria:1701-1800|Wulff, Jan]] [[Kategoria:Ludzie kultury|Wulff, Jan]] [[Kategoria:Projektanci i architekci|Wilff, Jan]] [[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Wulff, Jan]] [[Kategoria: Reszel (gmina miejsko-wiejska)|Wulff, Jan]][[Kategoria:Osoby|Wulff, Jan]]

Aktualna wersja na dzień 09:42, 26 sie 2015

Jan Wulff

Data i miejsce urodzenia 1735 r.
Orneta
Data śmierci 11 marca 1807 r.
Zawód cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej

Jan Wulff (ur. 1735 r. w Ornecie, zm. 11 marca 1807 r.) – cysters, budowniczy organów w katedrze oliwskiej.

Życiorys

Rodzina Wulffa od końca XVI stulecia prowadziła w Ornecie znaną firmę organmistrzowską. Poszczególni członkowie rodziny wywędrowali z Warmii do Krakowa i Pelplina. Ojciec Jana był organmistrzem w Reszlu.

Szkoła i wykształcenie

Jan Wulff kształcił się pod kierunkiem ojca oraz w szkole jezuickiej w Reszlu. W 1762 roku rozpoczął nowicjat u cystersów. Przyjął nowe imię zakonne – Michał. Po zakończeniu studiów teologicznych przyjął święcenia subdiakona (1767) i wyższe święcenia kapłańskie.

Działalność

Po śmierci ojca Jan Wulff udał się do Gdańska. Jacek Rybiński, opat oliwskich cystersów, zatrudnił go jako budowniczego organów. W 1758 roku wyjechał do Holandii i północnych Niemiec, gdzie doskonalił swoje rzemiosło.

W 1761 roku powrócił do Gdańska. Przed 1763 rokiem zbudował tzw. małe organy. W latach 1763–1788 przy pomocy mnichów biegłych w stolarce i snycerstwie wybudował tzw. wielkie organy w katedrze oliwskiej. Całe organy zostały kunsztownie udekorowane rzeźbami aniołów, kwiatów i roślin. Organy nie zostały ostatecznie dokończone przez Wulffa, bowiem między organmistrzem a cystersami doszło do konfliktu. Wulff w 1789 roku udał się do Polski, a jego pracę w latach 1791–1793 kończył Fryderyk Rudolf Dalitz.

Bibliografia

Oracki Tadeusz,Słownik biograficzny Warmii, Prus Książęcych i Ziemi Malborskiej. Od połowy XV do końca XVIII wieku, t. II, Olsztyn 1988.