Jan z Miśni: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Działalność)
Linia 34: Linia 34:
 
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego.  
 
Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego.  
  
Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon krzyżacki| zakonem krzyżackim]], do którego prawdopodobnie należał jako [[tercjarz]].  
+
Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z [[Zakon krzyżacki| Zakonem krzyżackim]], do którego prawdopodobnie należał jako [[tercjarz]].  
  
 
Rozpoczął budowę [[lkwim: Zamek w Lidzbarku Warmińskim| zamku lidzbarskiego]], położył podwaliny pod budowę zamków w [[lkwim: Zamek w Reszlu|Reszlu]] i [[Zamek w Jezioranach|Jezioranach]] oraz murowanej sylwetki [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedry fromborskiej]].  
 
Rozpoczął budowę [[lkwim: Zamek w Lidzbarku Warmińskim| zamku lidzbarskiego]], położył podwaliny pod budowę zamków w [[lkwim: Zamek w Reszlu|Reszlu]] i [[Zamek w Jezioranach|Jezioranach]] oraz murowanej sylwetki [[lkwim: Bazylika Archikatedralna Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny i św. Andrzeja we Fromborku| katedry fromborskiej]].  
  
Jan w testamencie ufundował dwie [[wikaria| wikarie]] w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 [[łan |łanów]] folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej [[wikaria| wikarii]] w katedrze fromborskiej.  
+
Jan w testamencie ufundował dwie [[wikaria| wikarie]] w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 [[łan |łanów]] folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.  
  
 
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał [[Olsztyn]].  
 
Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał [[Olsztyn]].  
Linia 47: Linia 47:
 
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
 
''Poczet biskupów warmińskich'', pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.
 
<br/>
 
<br/>
[[Kategoria: Osoba|Jan, z Miśni]][[Kategoria: Duchowni katoliccy|Jan, z Miśni]][[Kategoria: Biskup warmiński|Jan, z Miśni]]<br/>
+
[[Kategoria: Osoba|Jan, z Miśni]]
 +
 
 +
[[Kategoria: Duchowni rzymskokatoliccy|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: Biskupi warmińscy|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: Powiat braniewski|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: Frombork (gmina miejsko-wiejska)|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: Powiat lidzbarski|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: Lidzbark Warmiński|Jan, z Miśni]]
 +
[[Kategoria: 1301-1400|Jan, z Miśni]]

Wersja z 08:22, 18 wrz 2014

Jan z Miśni

Jan z Miśni
Jan z Miśni
Data i miejsce urodzenia ok. 1300 r.
Miśń nad Elbą
Data i miejsce śmierci 30 lipca 1355 r.
Lidzbark Warmiński

Jan z Miśni (Jan Franko) (ur. ok. 1300 r. w Miśni nad Elbą, zm. 30 lipca 1355 r. w Lidzbarku Warmińskim) – biskup warmiński w latach 1350–1355.

Życiorys

Szkoła i wykształcenie

Jan kształcił się na Uniwersytecie w Bolonii, gdzie ok. 1324 r. uzyskał tytuł magistra w zakresie sztuk wyzwolonych.

Działalność

Jan był klerykiem diecezji miśnieńskiej, a od 1326 r. notariuszem publicznym na Dolnym Śląsku. Pełnił także służbę notarialną u wielkiego mistrza Ludera z Brunszwiku. 6 lipca 1334 r. wszedł w skład kapituły warmińskiej oraz został plebanem we Fromborku. W 1337 r. mianowano go proboszczem w Chełmie. Ok. 1346 r. otrzymał tytuł dziekana we Fromborku.

Przed 29 kwietnia 1350 r. kardynał Bernard z Porto w Awinionie, z polecenia papieskiego, konsekrował Jana na ordynariusza warmińskiego.

Jan z Miśni utrzymywał dobre stosunki z Zakonem krzyżackim, do którego prawdopodobnie należał jako tercjarz.

Rozpoczął budowę zamku lidzbarskiego, położył podwaliny pod budowę zamków w Reszlu i Jezioranach oraz murowanej sylwetki katedry fromborskiej.

Jan w testamencie ufundował dwie wikarie w katedrze fromborskiej dla swoich siostrzeńców, Wilhelma i Jana. Po śmierci Jana dochody z wolnych od czynszu 8 łanów folwarku Ronina miały być przeznaczone na założenie trzeciej wikarii w katedrze fromborskiej.

Za rządów Jana przywilej lokacyjny otrzymał Olsztyn.

Bibliografia

Obłąk Jan, Kopiczko Andrzej, Historia Diecezji i Archidiecezji Warmińskiej, Olsztyn 2010, 261 ss.
Poczet biskupów warmińskich, pod red. Stanisława Achremczyka, Olsztyn 2008, 510 ss.