Karnity: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
(Zabytki:)
 
(Nie pokazano 32 wersji utworzonych przez 6 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
 
 
{{Wieś infobox
 
{{Wieś infobox
  |nazwa                = Pole-obowiązkowe 
+
  |nazwa                = Karnity
 
  |herb wsi              =
 
  |herb wsi              =
 
  |flaga wsi            =
 
  |flaga wsi            =
 
  |herb artykuł          =
 
  |herb artykuł          =
  |dopełniacz wsi        = Pole-obowiązkowe  
+
  |dopełniacz wsi        = Karnit  
  |zdjęcie              = Pole-obowiązkowe 
+
  |zdjęcie              = karnity.jpg
  |opis zdjęcia          = Pole-obowiązkowe   
+
  |opis zdjęcia          = Pałac w Karnitach.<br>Źródło: [https://commons.wikimedia.org/wiki/File:POL_Karnity_Castle.jpg Wikimedia Commons]
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś niesołecka
 
  |rodzaj miejscowości  = wieś niesołecka
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
 
  |województwo          = warmińsko-mazurskie
Linia 30: Linia 28:
 
  |wikisłownik          =
 
  |wikisłownik          =
 
  |www                  =
 
  |www                  =
}}
+
}}<br/>
<big>''' Karnity''' (niem. ''Karnitten'',od 1938 r. ''Groß Karnitten'') – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłomłyn.
+
''' Karnity''' (niem. ''Karnitten'',od 1938 r. ''Groß Karnitten'') – wieś niesołecka położona w [[Województwo warmińsko-mazurskie| województwie warmińsko–mazurskim]], w [[Powiat ostródzki| powiecie ostródzkim]], w [[Miłomłyn (gmina miejsko-wiejska)|gminie Miłomłyn]]. W latach 1975–1998 miejscowość [[Podział administracyjny |administracyjnie]] należała do [[Województwo olsztyńskie| województwa olsztyńskiego]]. W 2010 roku wieś liczyła 209 mieszkańców.  
 
+
<br/><br/>
W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
+
== Położenie ==
 
+
Miejscowość jest położona na [[Mazury Zachodnie|Mazurach Zachodnich]] ([[Pojezierze Iławsko–Ostródzkie]]), nad jeziorem [[Jezioro Kocioł|Kocioł]], około 13 km na zachód od [[Miłomłyn|Miłomłyna]] i około 27 km na północny zachód od [[Ostróda|Ostródy]].
 
<br/>
 
<br/>
  
=== Charakterystyka fizjograficzna ===
+
== Dzieje miejscowości ==
Miejscowość położona na Mazurach Zachodnich (Pojezierze Iławsko-Ostródzkie), nad Jeziorem Kocioł. Wieś położona jest około 13 km na zachód od Miłomłyna i około 27 km na północny zachód od Ostródy.
 
<br/>
 
 
 
=== Dzieje miejscowości ===
 
 
Nazwa wsi wywodzi się najprawdopodobniej z języka staropruskiego. W pokrewnym do niego języku litewskim ''karna'' oznacza korę.
 
Nazwa wsi wywodzi się najprawdopodobniej z języka staropruskiego. W pokrewnym do niego języku litewskim ''karna'' oznacza korę.
Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w źródłach w 1349 roku.Jej nazwę wymieniono w przywileju dla wsi Bożęcin. Na początku istniał tutaj folwark należący do Zakonu Krzyżackiego. W 1470 roku dobra ziemskie zostały nadane Hansowi von Schönaich – dowódcy wojsk zaciężnych, który pełnił służbę w wojsku zakonnym. Majątek znajdował się w rękach rodu von Schönaich przez około 300 lat. Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w okolice po zakończeniu wojny trzynastoletniej w roku 1466. Jednak wzmożony napływ Polaków z terenu Mazowsza dostrzegalny był dopiero od XVII wieku.
+
Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w źródłach w 1349 roku. Jej nazwę podano w przywileju dla wsi [[Bożęcin]]. Na początku istniał tutaj folwark należący do [[Zakon Krzyżacki|Zakonu Krzyżackiego]]. W 1470 roku dobra ziemskie zostały nadane [[Hans von Schönaich|Hansowi von Schönaich]] – dowódcy wojsk zaciężnych, który pełnił służbę w wojsku zakonnym. Majątek znajdował się w rękach rodu [[Rodzina von Schönaich| von Schönaich]] przez około 300 lat.
 
W 1815 roku majątek karnicki został sprzedany baronowi von Albedyhyll, pochodzącemu z Rygi. Rodzina posiadała dobra do lat 20. XX wieku.  Wówczas drogą małżeństwa przeszedł w ręce rodziny von Günther. Zachowany pałac położony nas jeziorem Kocoł pochodzi z 1856 roku . W parku zachowany cmentarz rodowy właścicieli majątku.
 
Początkowo był to folwark krzyżacki[1]. Inne źródła podają, że Karnity wymienione były w dokumentach z roku 1360 jako wieś pruska na 24 łanach, pod nazwą Karnythen . Po wojnie trzynastoletniej, w 1470 r., został on nadany razem z innymi dobrami ziemskimi Hansowi von Schönaich, który to był dowódcą w wojsku krzyżackim. Ród Shönaich był w posiadaniu dóbr ziemskich w okolicach Karnit z siedzibą w Borecznie przez około 300 lat, aż do czasu ich sprzedaży w 1815 r. rodowi von Albedyll. Ród ten z kolei był w posiadaniu majątku ziemskiego do lat dwudziestych XX w., kiedy to własność przeszła w posiadanie rodziny von Günter. W roku 1782 we wsi odnotowano 11 domów (dymów), natomiast w 1858 w 11 gospodarstwach domowych było184 mieszkańców. W latach 1937-39 było 218 mieszkańców .
 
Pałac
 
 
 
P
 
Po II wojnie światowej pałac wykorzystywany był jako ośrodek wypoczynkowy. Baza noclegowa ośrodka powiększona została o domki letniskowe wybudowane na terenie dawnych sadów, w części południowej parku. Pałac wraz z parkiem od 1995 jest w posiadaniu firmy prywatnej, która prowadzi tu całoroczny hotel.
 
Czubatka (niem. Tschubatke) - pagórek w pobliżu majątku Karnity[3].
 
Przed rokiem 1945 pałac z przylegającym do niego zespołem parkowym był nazywany Małymi Karnitami (Klein Karnitten). W ten sposób dokonywano rozróżnienia od wcześniej lokowanego folwarku Duże Karnity (Groß Karnitten), położonego nad jeziorem Karnickim.
 
Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w okolice po zakończeniu wojny trzynastoletniej w
 
 
 
roku 1466.
 
Od nazwy wsi nazwano pobliskie Jezioro Karnickie. W roku 1973 jako majątek Karnity należały do powiatu morąskiego.
 
<br/>
 
 
 
=== Zabytki: ===
 
*We włączonych administracyjnie do wsi Karnity pobliskich Karnitkach znajduje się zespół pałacowo - parkowy z neogotyckim pałacem w stylu romantycznym. Pałac wzniesionym został w 1856 roku, w miejscu spalonego podczas wojen polsko-szwedzkich dworu. Rozległy park krajobrazowy rozciąga się od jeziora Kocioł w kierunku wschodnim. Pałac usytuowany jest na terenie parku w pobliżu jeziora. Na północ od pałacu znajdują się domy mieszkalne dla służby, stajnie, wozownia i ujeżdżalnia i zabudowania gospodarcze. Na wzgórzu w części południowej parku znajduje się cmentarz dawnych właścicieli.
 
 
 
<br/>
 
 
 
=== Bibliografia: ===
 
#Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'',  Olsztyn 2001.
 
#''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
 
#''Ostróda. Z dziejów miasta i okolic'',  red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1976.
 
#Bank Danych Lokalnych GUS:http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims [data dostępu:30.08.2013]
 
#Rejestr Zabytków Nieruchomych województwa warmińsko-mazurskiego: http://www.wuoz.olsztyn.pl/ [data dostępu:30.08.2013]
 
{{Przypisy}}
 
  
 +
Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w okolice po zakończeniu wojny trzynastoletniej w roku 1466. Jednak wzmożony napływ Polaków z terenu Mazowsza dostrzegalny był dopiero od XVII wieku. W roku 1782 we wsi odnotowano istnienie 11 domów. W 1815 roku majątek karnicki został sprzedany baronowi von Albedyhy, pochodzącemu z Rygi. W roku 1858 w 11 gospodarstwach domowych żyło 184 mieszkańców. [[Rodzina von Albedyhy]] posiadała dobra do lat 20. XX wieku. Wówczas drogą małżeństwa przeszedł on w ręce rodziny [[Rodzna von Günther|von Günther]]. W latach 1937–1939 Karnity były zamieszkane przez 218 osób. Przed rokiem 1945 pałac z przylegającym do niego zespołem parkowym był nazywany [[Małe Karnity|Małymi Karnitami]] (''Klein Karnitten''). W ten sposób dokonywano rozróżnienia od wcześniej lokowanego folwarku [[Duże Karnity]] (''Groß Karnitten''), położonego nad [[Jezioro Karnickie|Jeziorem Karnickim]]. W roku 1973 Karnity należały do [[Powiat morąski|powiatu morąskiego]].
  
 +
== Religia ==
 +
Wieś znajduje się na terenie [[Parafia pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Borecznie|parafii rzymskokatolickiej w Borecznie]].
 
<br/>
 
<br/>
  
== Zobacz też ==
+
== Zabytki ==
 +
We włączonych administracyjnie do wsi Karnity pobliskich [[Karnitki|Karnitkach]] znajduje się [[Zespół pałacowo-parkowy w Karnitach |zespół pałacowo–parkowy]] z neogotyckim pałacem w stylu romantycznym. Pałac wzniesiony został w 1856 roku, w miejscu dworu spalonego podczas wojen polsko–szwedzkich. Rozległy [[Park krajobrazowy w Karnitach|park krajobrazowy]] rozciąga się od Jeziora Kocioł w kierunku wschodnim. Pałac usytuowany jest na terenie parku w pobliżu jeziora. Na północ od pałacu znajdują się domy mieszkalne dla służby, stajnie, wozownia, ujeżdżalnia i zabudowania gospodarcze. Na wzgórzu w części południowej parku znajduje się [[Cmentarz rodowy w Karnitach|cmentarz rodowy]] dawnych właścicieli. Po [[II wojna światowa na Warmii i Mazurach|II wojnie światowej]] w pałacu mieścił się ośrodek wypoczynkowy. Na terenie dawnych sadów wybudowano domki letniskowe. Pałac wraz z parkiem od 1995 stanowi własność prywatną.
 +
== Turystyka ==
 +
*niebieski szlak rowerowy o zasięgu regionalnym – przebieg trasy: [[Zalewo]] – [[Rąbity]] – [[Międzychód]] – [[Śliwa]] – [[Boreczno]] – [[Duba]] – [[Mózgowo]] – Karnity – [[Dębinka]] – Miłomłyn – [[Lubień]] – [[Liwa]] – Zalewo – [[Gil Mały]] – [[Gil Wielki]] – [[Wiewiórka]] – [[Frednowy]] – [[Tynwałd]] – [[Jezierzyce]] – [[Jażdżówki]] – [[Kwiry]] – [[Szałkowo]] – [[Iława]]
 +
*szlak rowerowy o długości 25 km – przebieg trasy: [[Kaletka]] – [[Sąpy]] – [[Urowo]] – Mózgowo – Karnity – Mózgowo – [[Wielowieś]] – Boreczno – Duba – [[Urowo]] – [[Sąpy]] – [[Kaletka]]
  
 +
== Bibliografia ==
 +
Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, ''Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich'',  Olsztyn 2001.<br/>
 +
''Morąg. Z dziejów miasta i powiatu'', red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.<br/>
 +
''Ostróda. Z dziejów miasta i okolic'',  red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1976.<br/>
 +
[http://www.stat.gov.pl/bdl/app/samorzad_m.dims/ Bank Danych Lokalnych GUS] [30.08.2013]<br/>
 +
[http://www.karnity.pl/ Hotel Karnity] [30.08.2013]<br/>
 +
[http://www.wuoz.olsztyn.pl/ Wojewódzka Ewidencja Zabytków] [30.08.2013]<br/>
 +
[http://www.marienburg.pl/ Marienburg.pl] [31.08.2014]
  
[[Kategoria: Miejscowość]]
+
[[Kategoria: Powiat ostródzki]]
[[Użytkownik:Emzet|Emzet]] ([[Dyskusja użytkownika:Emzet|dyskusja]]) 19:08, 27 wrz 2013 (CEST)
+
[[Kategoria: Miłomłyn (gmina miejsko-wiejska)]]
 +
[[Kategoria: Wsie niesołeckie]]  
 +
[[Kategoria: 1301-1400]]

Aktualna wersja na dzień 09:16, 9 kwi 2015

Karnity

Pałac w Karnitach.Źródło: Wikimedia Commons
Pałac w Karnitach.
Źródło: Wikimedia Commons
Rodzaj miejscowości wieś niesołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurskie
Powiat ostródzki
Gmina Miłomłyn
Liczba ludności (2010) 209
Strefa numeracyjna (+48) 89
Kod pocztowy 14-140
Tablice rejestracyjne NOS
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Karnity
Karnity
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Karnity
Karnity
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Karnity (niem. Karnitten,od 1938 r. Groß Karnitten) – wieś niesołecka położona w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie ostródzkim, w gminie Miłomłyn. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. W 2010 roku wieś liczyła 209 mieszkańców.

Położenie

Miejscowość jest położona na Mazurach Zachodnich (Pojezierze Iławsko–Ostródzkie), nad jeziorem Kocioł, około 13 km na zachód od Miłomłyna i około 27 km na północny zachód od Ostródy.

Dzieje miejscowości

Nazwa wsi wywodzi się najprawdopodobniej z języka staropruskiego. W pokrewnym do niego języku litewskim karna oznacza korę. Miejscowość po raz pierwszy została wymieniona w źródłach w 1349 roku. Jej nazwę podano w przywileju dla wsi Bożęcin. Na początku istniał tutaj folwark należący do Zakonu Krzyżackiego. W 1470 roku dobra ziemskie zostały nadane Hansowi von Schönaich – dowódcy wojsk zaciężnych, który pełnił służbę w wojsku zakonnym. Majątek znajdował się w rękach rodu von Schönaich przez około 300 lat.

Pierwsi polscy osadnicy zaczęli przybywać w okolice po zakończeniu wojny trzynastoletniej w roku 1466. Jednak wzmożony napływ Polaków z terenu Mazowsza dostrzegalny był dopiero od XVII wieku. W roku 1782 we wsi odnotowano istnienie 11 domów. W 1815 roku majątek karnicki został sprzedany baronowi von Albedyhy, pochodzącemu z Rygi. W roku 1858 w 11 gospodarstwach domowych żyło 184 mieszkańców. Rodzina von Albedyhy posiadała dobra do lat 20. XX wieku. Wówczas drogą małżeństwa przeszedł on w ręce rodziny von Günther. W latach 1937–1939 Karnity były zamieszkane przez 218 osób. Przed rokiem 1945 pałac z przylegającym do niego zespołem parkowym był nazywany Małymi Karnitami (Klein Karnitten). W ten sposób dokonywano rozróżnienia od wcześniej lokowanego folwarku Duże Karnity (Groß Karnitten), położonego nad Jeziorem Karnickim. W roku 1973 Karnity należały do powiatu morąskiego.

Religia

Wieś znajduje się na terenie parafii rzymskokatolickiej w Borecznie.

Zabytki

We włączonych administracyjnie do wsi Karnity pobliskich Karnitkach znajduje się zespół pałacowo–parkowy z neogotyckim pałacem w stylu romantycznym. Pałac wzniesiony został w 1856 roku, w miejscu dworu spalonego podczas wojen polsko–szwedzkich. Rozległy park krajobrazowy rozciąga się od Jeziora Kocioł w kierunku wschodnim. Pałac usytuowany jest na terenie parku w pobliżu jeziora. Na północ od pałacu znajdują się domy mieszkalne dla służby, stajnie, wozownia, ujeżdżalnia i zabudowania gospodarcze. Na wzgórzu w części południowej parku znajduje się cmentarz rodowy dawnych właścicieli. Po II wojnie światowej w pałacu mieścił się ośrodek wypoczynkowy. Na terenie dawnych sadów wybudowano domki letniskowe. Pałac wraz z parkiem od 1995 stanowi własność prywatną.

Turystyka

Bibliografia

Jackiewicz-Garniec Małgorzata, Garniec Mirosław, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich, Olsztyn 2001.
Morąg. Z dziejów miasta i powiatu, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1973.
Ostróda. Z dziejów miasta i okolic, red. Andrzej Wakar i in., Olsztyn 1976.
Bank Danych Lokalnych GUS [30.08.2013]
Hotel Karnity [30.08.2013]
Wojewódzka Ewidencja Zabytków [30.08.2013]
Marienburg.pl [31.08.2014]