Kiełb

Kiełb pospolity
Gobio gobio`
Linnaeus, 1758
Gobio gobio Linnaeus, 1758
źródło: wikicommoms
Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	promieniopłetwe
Rząd	karpiokształtne
Rodzina	karpiowate
Rodzaj	Gobio
Gatunek	Kiełb pospolity
Synonimy
Cyprinus gobio Linnaeus, 1758 Gobio fluviatilis Cuvier, 1842 Gobio fluviatilis Fleming, 1828 Gobio fluviatilis lepidolaemus Kessler, 1872 Gobio gobio albanicus Oliva, 1961 Gobio gobio balcanicus Dimovski & Grupche, 1977 Gobio gobio gobio (Linnaeus, 1758) Gobio gobio gymnostethus Ladiges, 1960 Gobio gobio intermedius Battalgil, 1943 Gobio gobio lepidolaemus Kessler, 1872 Gobio gobio microlepidotus Battalgil, 1942 Gobio gobio muresia Jaszfalusi, 1951 Gobio gobio nikolskyi Turdakov & Piskarev, 1955 Gobio gobio saramaticus Berg, 1949 Gobio latus Anikin, 1905 Gobio saxatilis Koch, 1840 Gobio vulgaris Heckel, 1836 Leuciscus gobio (Linnaeus, 1758)

Kiełb pospolity, kiełb krótkowąsy, kiełb (Gobio gobio) – gatunek słodkowodnej ryby karpiokształtnej z rodziny karpiowatych (Cyprinidae). Bywa hodowany w akwariach zimnowodnych.

Morfologia

Ciało wrzecionowate, w przekroju prawie okrągłe, o krótkim szerokim trzonie ogonowym. Głowa długa, oczy duże. Pysk tępy, otwór gębowy dolny. Na górnej szczęce dwa krótkie wąsiki, które odchylone do tyłu sięgają co najwyżej środka oka. Łuski duże, 40-42 wzdłuż linii bocznej. W płetwie grzbietowej 9-10 promieni. W płetwie odbytowej jest ich 8-9. Płetwa ogonowa (tak jak u wszystkich gatunków kiełbi) rozwidlona. Zęby gardłowe dwurzędowe, (2)3.5-5.3(2). Grzbiet brązowoczarniawy, brązowozielonkawy lub brązowoniebieskawy. Boki jaśniejsze z długim szeregiem ciemnych, fioletowo do niebieskawo połyskujących plam. Brzuch białawy, lśniący, na płetwach nieparzystych ciemne punkty. Długość 8-14 cm, maksymalnie 20 cm. Płetwy szarawo-żółte lub bladoróżowe. Płetwa ogonowa jest nakrapiana małymi, ułożonymi w kilku, biegnących równolegle do wycięcia w płetwie rzędach, plamkami.

Towarzyska, żywa przydenna ryba spędzająca ciepłe letnie miesiące na płyciznach. Na zimę schodzi do głębszych miejsc, gdzie zimuje.

Odżywianie

Młode osobniki odżywiają się planktonem i małymi larwami owadów. Później odżywia się rozmaitymi bentosowymi bezkręgowcami. Pokarmu poszukuje gromadnie za dnia, w płytkiej wodzie na piaszczystym i żwirowym dnie.

Występowanie

W szybko płynących wodach krain pstrąga, lipienia i brzany oraz w przybrzeżnej strefie czystych, zasobnych w tlen jezior o żwirowym lub piaszczystym dnie. Gatunek szeroko rozprzestrzeniony w Europie Zachodniej, Środkowej i Wschodniej, charakterystyczny dla rzek o żwirowym i piaszczystym dnie, pospolity także w jeziorach.

Tarło

Dojrzewa płciowo w wieku 2–3 lat. Trze się w maju i czerwcu. Ikra o średnicy ok. 1,5 mm składana jest w liczbie 1000–3000 sztuk, na kamieniach i zatopionych korzeniach. Narybek wykluwa się po około 8 dniach, żyje na płyciznach, gromadnie, żywiąc się początkowo bardzo drobnym pokarmem. Kiełb żyje do 7 lat.

Ochrona i zagrożenie

Kategoria zagrożenia (CKGZ), do której został zakwalifikowany kiełb wskazuje, że w tej chwili nie ma żadnych obaw o przyszłość tego gatunku.

�Okres ochronny: brak

�Wymiar ochronny: brak

�Dobowy limit połowu: brak

Znaczenie gospodarcze

Niegdyś chętnie spożywany ze względu na bardzo smaczne mięso i łatwość złowienia. Bardzo popularny jako przynęta na ryby drapieżne.

Źródło

1) pl.wikipedia.org [12.01.2015]
2) rtw.org.pl [12.01.2015]