Kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja nieprzejrzana]
(Historia)
(Bibligrafia)
Linia 21: Linia 21:
  
 
==Bibligrafia==
 
==Bibligrafia==
#''Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej'', red. Bronisław Magdziarz, t. 2, Olsztyn 1999,  Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, s. 46-47.
+
''Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej'', red. Bronisław Magdziarz, t. 2, Olsztyn 1999,  Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, s. 46-47.<br>
#Hryciuk Roman, Petraszko Marian, ''Bartoszyce: z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1969,  Pojezierze, s. 173.
+
Hryciuk Roman, Petraszko Marian, ''Bartoszyce: z dziejów miasta i powiatu'', Olsztyn 1969,  Pojezierze, s. 173.
  
 
==Zobacz też==
 
==Zobacz też==

Wersja z 18:34, 26 sty 2015

Kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie – zabytek architektury sakralnej wzniesiony w I połowie XIX wieku.

Kościół pw. Matki Boskiej Szkaplerznej w Rodnowie
Fot. Mieczysław Kalski
Fot. Mieczysław Kalski
 

Położenie

Świątynia znajduje się w centrum wsi Rodnowo, w gminie Bartoszyce, w powiecie bartoszyckim.

Historia

Według zachowanych przekazów parafia w Rodnowie mogła już istnieć około 1326 r. Miejscowego proboszcza Krzysztofa źródła wzmiankują w 1377 r., natomiast sam kościół w 1384 r. Gotycki kościół był kilkakrotnie przebudowywany i powiększany. W dzisiejszym kształcie powstał w podczas kompleksowej przebudowy w 1619 r. Powiększono go wówczas od strony wschodniej, podwyższono i dodano szkarpy wzmacniające konstrukcję. Kolejne prace budowlane przeprowadzono w 1676 r. Wieża powstała w latach 1818-1819. Na jej szczycie znajdowały się dwa dzwony. Jeden z roku 1781 spiżowy i drugi żeliwny z roku 1925. Dzwon spiżowy został w ostatnich miesiącach II wojny światowej wywieziony do Niemiec. Na wieży znajduje się bardzo oryginalnej konstrukcji mechanizm zegarowy – obecnie nieczynny, który nie miał wskazówek, a jedynie wybijał kwadranse i godziny.

Od czasów reformacji kościołem dysponowała gmina ewangelicka. Po 1945 r. ponownie przejęli go katolicy. Samodzielną parafię rzymskokatolicką utworzono tu 13 grudnia 1983 r.

Opis

Jest to kościół orientowany, w podstawach gotycki, murowany z cegieł na kamiennej podmurówce, Korpus budowli został oszkarpowany, a jego ściany otynkowano. Okna zakończone zostały spłaszczonymi łukami. Po stronie zachodniej znajduje się kwadratowa, niewysoka wieża z kruchtą w przyziemiu, przykryta dachem namiotowym blaszanym. Po stronie północnej usytuowano zakrystię, a od południa kruchtę. Salowe wnętrze świątyni nakryto stropem z ornamentem stiukowym (sygnatura z 1750 r.).

Wyposażenie

Wystrój i wyposażenie świątyni jest barokowe i późnobarokowe. Ołtarz główny pochodzi z około 1730 r. Niegdyś połączony był z amboną – jej rzeźbione fragmenty wykonano w latach 1680-1687 w warsztacie Jana Pfeffera. Zachowała się loża kolatorska (jej rzeźbione obudowanie wykonano około 1725 r.) oraz dwie płyty nagrobne z przełomu XVI i XVII wieku: małzonków von Tettau oraz von Lesgewanga. W kościele znajduje się także olejny obraz Ukrzyżowanie z XVII wieku. Z wieku XVIII pochodzą: figura Chrystusa, empora organowa oraz drzwi do zachrystii.

Bibligrafia

Kościoły i kaplice Archidiecezji Warmińskiej, red. Bronisław Magdziarz, t. 2, Olsztyn 1999, Kuria Metropolitalna Archidiecezji Warmińskiej, s. 46-47.
Hryciuk Roman, Petraszko Marian, Bartoszyce: z dziejów miasta i powiatu, Olsztyn 1969, Pojezierze, s. 173.

Zobacz też

Rodnowo: kościół z XIV wieku, materiał zamieszczony na stronie internetowej www.mojemazury.pl, dostęp 20.01.2015 r.