Kudyny: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
(Lekkie poprawki w opisie) |
|||
| Linia 33: | Linia 33: | ||
Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki (ta druga to już pow. ostródzki, dawniej morąski), dalej na Kwitajny i Kalnik. | Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki (ta druga to już pow. ostródzki, dawniej morąski), dalej na Kwitajny i Kalnik. | ||
== Dzieje miejscowości == | == Dzieje miejscowości == | ||
| − | Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada ''Cotyn''. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z Kwitajn (do 1945 niem. ''Quittainen''). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką ''Komthurhof'' można tłumaczyć jako "Dwór Komtura". | + | Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada ''Cotyn''. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z [[Kwitajny|Kwitajn]] (do 1945 niem. ''Quittainen''). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką ''Komthurhof'' można tłumaczyć jako "Dwór Komtura". |
Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) na swoją drugą farmę (lub dopiero miał ją zakładać) o nazwie Okondura, która istnieje do dziś. Ostatnim dzierżawcą majątku został w 1928 Bruno Kluth (ur. 1895, zm. 1973), któremu w styczniu 1945 udało się uciec konną wraz z rodziną przed Armią Czerwoną. | Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) na swoją drugą farmę (lub dopiero miał ją zakładać) o nazwie Okondura, która istnieje do dziś. Ostatnim dzierżawcą majątku został w 1928 Bruno Kluth (ur. 1895, zm. 1973), któremu w styczniu 1945 udało się uciec konną wraz z rodziną przed Armią Czerwoną. | ||
Wersja z 15:59, 26 mar 2023
| Kudyny | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś niesołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko-mazurskie |
| Powiat | elbląski |
| Gmina | Pasłęk |
| Liczba ludności (2023) | 0 |
| SIMC | 1045134 |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Kudyny | |
| Położenie na mapie Polski  Kudyny | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Kudyny (niem. Komthurhof) - dawny majątek, wieś niesołecka w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie elbląskim, w gminie Pasłęk. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa elbląskiego.
Położenie
Kudyny były położone na trasie biegnącej od Zielonki Pasłęckiej, za Kroninem i jeszcze przed rozgałęzieniem dróg na miejscowości Zielno i Prętki (ta druga to już pow. ostródzki, dawniej morąski), dalej na Kwitajny i Kalnik.
Dzieje miejscowości
Pierwsza znana wzmianka o wsi pochodzi przynajmniej z 1319 roku, jako osada Cotyn. Był to majątek który tak jak inne majątki w okolicy był podległy rodzinie Dönhoff z Kwitajn (do 1945 niem. Quittainen). Dwór w Kudynach był jednym z mniejszych o ile nie najmniejszym w okolicy. Nazwę niemiecką Komthurhof można tłumaczyć jako "Dwór Komtura".
Pod koniec XIX w. Kudyny zaczęli dzierżawić Liedtkowie - dzierżawcą majątku w Kudynach był najpierw Gustav Liedtke, a później jego syn Fritz Liedtke (ur. 1888, zm. 1971). W 1927 na skutek konfliktu z nowym hrabią w Kwitajnach, Fritz zdecydował się na emigrację do Afryki Południowo-Zachodniej (obecna Namibia) na swoją drugą farmę (lub dopiero miał ją zakładać) o nazwie Okondura, która istnieje do dziś. Ostatnim dzierżawcą majątku został w 1928 Bruno Kluth (ur. 1895, zm. 1973), któremu w styczniu 1945 udało się uciec konną wraz z rodziną przed Armią Czerwoną.
Po wojnie miejscowość otrzymała nazwę Dworczany, którą później zmienioną na obecną - Kudyny. W latach 60. Kluth odwiedził dawne Prusy Wschodnie, wtedy już należące w większości do Polski. Odwiedził też Kudyny, i znalazł gospodarstwo w zaniedbanym stanie (wtedy stały jeszcze wszystkie lub większość budynków). W latach 80. nie było tu już nic, co sugeruje iż miejscowość zanikła w latach 70. lub 80., możliwe że na skutek rozebrania zabudowań. Po Kudynach nie ma dzisiaj prawie żadnego śladu, będąc tutaj można przejść obok niczego nie wiedząc. W niektórych częściach majątku można jeszcze natrafić na ślady fundamentów.
Bibliografia
Helga Tödt, Okondura: Von Ostpreußen nach Südwestafrika, 2013
Galeria zdjęć
<gallery mode=packed widths=200px heights=200px class="left">
File:Kudyny_1.jpg|File:Kudyny_ruiny_1.jpg|<center>Ruiny dawnego zabudowania w Kudynach. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, październik 2021. File:Kudyny_ruiny_2.jpg|<center>Ruiny podstawy kładki nad stawem. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, październik 2021. File:Kudyny_2.jpg|<center>Dawne ślady miejscowości. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, październik 2021. File:Kudyny_3.jpg|<center>Droga do Kronina. Widoczne miejsce gdzie był wjazd na podwórko, znajdujący się przy drzewach na wprost zdjęcia. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, czerwiec 2021.
File:Kudyny_4.png|<center>Zarośnięty teren w miejscu dawnej miejscowości. Zdjęcie zrobione przez użytkownika Batory, czerwiec 2021.
