Likusy

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
Likusy

Likusy Boso ale na rowerze - blog [12.09.2013]
Likusy Boso ale na rowerze - blog [12.09.2013]
Rodzaj miejscowości wieś sołecka
Państwo  Polska
Województwo warmińsko-mazurska
Powiat nidzicki
Gmina Nidzica
Liczba ludności brak informacji[1]
Strefa numeracyjna (+48) 89
Tablice rejestracyjne NNI
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa lokalizacyjna województwa warmińsko-mazurskiego
Likusy
Likusy
Położenie na mapie Polski
Mapa lokalizacyjna Polski
Likusy
Likusy
Ziemia

{{#invoke:Koordynaty|szablon}}


Likusy (niem. Gross Likusen, po 1818 r. Lykusen, Lickhausen) – wieś sołecka w województwie warmińsko–mazurskim, w powiecie nidzickim, w gminie Nidzica. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego. Wieś liczy około 20 mieszkańców[2]. Obecnie funkcje sołtysa pełni Hubert Breński[3].

Położenie

Miejscowość położona jest pośród lasów nieopodal jeziora Brzeźno, w odległości ok 18 km od Nidzicy i 40 km od Olsztyna.

Dzieje miejscowości

Miejscowość lokowano w 1372 r. na 10 włókach. Wówczas to wielki mistrz krzyżacki Winrich von Kniprode‏‎ nadał wspomniane ziemie na prawie pomezańskim dla Likusa i Kulnika. Zasadźcom wolno było swobodnie łowić ryby w jeziorze Brzeźno. Ponadto mieli wystawiać pieszego na wyprawy wojenne i płacić czynsz. Nazwa miejscowości zatem pochodzi od jednego z założycieli wsi. W 1577 r. mieszkało tu 10 wolnych i 8 chałupników. W 1600 r. istniał już podział na Małe i Duże Likusy . Osadnikami wówczas byli sami Polacy. W 1619 r. obszar wsi powiększono do 18 łanów. W 1. poł. XIX w. Likusy nosiły nazwę Gross Likusen. W 1858 r. Likusy obejmowały 2843 morgi ziemi. Na przełomie XVIII/XIX w. we wsi powstała szkoła. W XX w. liczba mieszkańców nieznacznie zmalała w porównaniu do 2. poł. XIX w.


Liczba mieszkańców i domów w poszczególnych latach:

  • 1818 r. – 15 domów i 85 mieszkańców
  • 1871 r. – 25 domów i 163 mieszkańców
  • 1890 r. – 25 domów i 180 mieszkańców
  • 1939 r. – 156 mieszkańców

Gospodarka

We wsi znajduje się gospodarstwo agroturystyczne.

Zabytki

Na terenie miejscowości zachowała się historyczna zabudowa zagród.

Turystyka

W miejscowości ma swój początek Szlak im. Marii Zientary–Malewskiej.

Bibliografia

Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red, Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884.
Wijaczka Jacek, Dzieje wsi do końca XVIII wieku, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 165–202.
Zielińska Agnieszka,Dzieje miasta i okolic w latach 1807–1914, [w:] Historia Nidzicy i okolic, pod red. Waldemara Rezmera, Nidzica 2012, ss. 203–267.
Boso ale na rowerze – blog [12.09.2013]
Portal Budownictwa [24.07.2014]
Strona Gminy Nidzica [24.07.2014]
Bank Danych Lokalnych GUS [24.07.2014]

Przypisy

  1. w Banku Danych Lokalnych GUS brak wiarygodnych danych dotyczących liczby mieszkańców
  2. informacja ze strony Portal Budownictwa [24.07.2014]
  3. Strona Gminy Nidzica [24.07.2014]