Lipiennik Loesela: Różnice pomiędzy wersjami

Z Encyklopedia Warmii i Mazur
Skocz do: nawigacja, szukaj
[wersja nieprzejrzana][wersja zweryfikowana]
m (Zastępowanie tekstu - "Kategoria: Rezerwaty przyrody" na " ")
 
(Nie pokazano 12 wersji utworzonych przez 3 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
 
{{Roślina infobox
 
{{Roślina infobox
 
  |Nazwa rośliny = Lipiennik Loesela
 
  |Nazwa rośliny = Lipiennik Loesela
  |Nazwa łacińska = Liparis loeselii
+
  |Nazwa łacińska = ''Liparis loeselii''
 
  |L = (L.) Rich.
 
  |L = (L.) Rich.
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |Pusta linia = <br/>
 
  |grafika = Liparis loeselii - Habitus 01.jpg
 
  |grafika = Liparis loeselii - Habitus 01.jpg
  |podpis grafiki = Lipiennik Loesella (siedlisko)[http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Liparis_loeselii_-_Habitus_01.jpg]
+
  |podpis grafiki = Siedlisko lipiennika Loesella.<br>Fot. Bartosz Cuber. Źródło: [http://pl.wikipedia.org/wiki/Plik:Liparis_loeselii_-_Habitus_01.jpg Wikipedia] [10.07.2014]
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Systematyka = Systematyka
 
  |Domena = eukarionty  
 
  |Domena = eukarionty  
Linia 21: Linia 21:
 
<br/><br/>
 
<br/><br/>
 
== Morfologia ==
 
== Morfologia ==
Niepozorna, mała i delikatna roślina o żółtawozielonej barwie, dorastająca do 20 cm wysokości. Łodyga wyrasta z okrągławej pseudobulwy otoczonej pochwami liściowymi. Pęd trójkanciasty, nagi, zwykle z dwoma lancetowatymi liśćmi. Liście miękkie i lśniące, zwykle dwa (rzadko trzy) lancetowate bądź eliptyczne o zaostrzonych wierzchołkach. Wyrastają niemal naprzeciwlegle siebie.
+
Niepozorna, mała i delikatna roślina o żółtawozielonej barwie, dorastająca do 20 cm wysokości. Łodyga wyrasta z okrągławej pseudobulwy otoczonej pochwami liściowymi. Pęd trójkanciasty, nagi, zwykle z dwoma lancetowatymi liśćmi. Liście miękkie i lśniące, zwykle dwa (rzadko trzy), lancetowate bądź eliptyczne, o zaostrzonych wierzchołkach. Wyrastają niemal naprzeciwlegle siebie.
Część podziemna ma dwie pseudobulwy, zeszłoroczną i tegoroczną, otulone pochwami. Z zeszłorocznej wyrasta pęd nadziemny, tegoroczna gromadzi substancje zapasowe dla przyszłorocznego pędu. Kwiaty na szczycie łodygi, małe i niepozorne, zielonkawe lub żółtobiałe, zebrane w 3–18 kwiatowy kwiatostan o długości do 8 cm. Kwiaty wyrastają na nieco skręconych szypułkach o długości 2-3 mm. Zewnętrzne listki okwiatu równowąskie, warżka tępa, bez ostrogi, o karbowanych brzegach i długości 4–5 mm. Długi na 3–4 mm prętosłup ma białawe pyłkowiny. Kwitnie od maja do lipca. Owoce bardzo małe w stosunku do wielkości kwiatów, pękające podłużnym szwem. Zawierają bardzo drobne nasiona dorastające 0,34 mm długości i 0,16 mm szerokości.Zwykle rośnie w skupiskach po kilka osobników.
+
 
 +
Część podziemna ma dwie pseudobulwy, zeszłoroczną i tegoroczną, otulone pochwami. Z zeszłorocznej wyrasta pęd nadziemny, tegoroczna gromadzi substancje zapasowe dla przyszłorocznego pędu. Kwiaty na szczycie łodygi małe i niepozorne, zielonkawe lub żółtobiałe, zebrane w 3–18 kwiatowy kwiatostan o długości do 8 cm. Kwiaty wyrastają na nieco skręconych szypułkach o długości 2-3 mm. Zewnętrzne listki okwiatu równowąskie, warżka tępa, bez ostrogi, o karbowanych brzegach i długości 4–5 mm. Długi na 3–4 mm prętosłup ma białawe pyłkowiny.  
 +
 
 +
Kwitnie od maja do lipca. Owoce bardzo małe w stosunku do wielkości kwiatów, pękające podłużnym szwem. Zawierają bardzo drobne nasiona dorastające do 0,34 mm długości i 0,16 mm szerokości. Zwykle rośnie w skupiskach po kilka osobników.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
 
== Rozmieszczenie i ekologia ==
Występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji, niemal wyłącznie w obszarze klimatu umiarkowanego ciepłego. W Polsce znanych jest ok. 200 stanowisk, z których znaczna część ma charakter historyczny. Po 1980 r. zostało potwierdzone lub odkryte około 100 miejsc występowania lipiennika. Najwięcej stanowisk tego storczyka znajduje się w północno-wschodniej, zachodniej i środkowej części kraju. Są to pojezierza: [[Pojezierze Mazurskie|Mazurskie]], Pomorskie i Wielkopolskie. Rozproszone stanowiska spotykane są na Polesiu, Wyżynie i Nizinie Śląskiej. .
+
Występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji, niemal wyłącznie w obszarze klimatu umiarkowanego ciepłego. W Polsce znanych jest ok. 200 stanowisk, z których znaczna część ma charakter historyczny. Po 1980 r. zostało potwierdzone lub odkryte około 100 miejsc występowania lipiennika. Najwięcej stanowisk tego storczyka znajduje się w północno-wschodniej, zachodniej i środkowej części kraju. Są to pojezierza: [[Pojezierze Mazurskie|Mazurskie]], Pomorskie i Wielkopolskie. Rozproszone stanowiska spotykane są na Polesiu, Wyżynie i Nizinie Śląskiej.  
  
Siedlisko lipiennika stanowią torfowiska i bagna między poduszkami mchów z podłożem węglanowym, na wysokości 0 - 1000 m n.p.m. Stwierdzany jest także na siedliskach antropogenicznych. Jest to roślina światłolubna.
+
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten występuje m.in. w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim]] i [[Welski Park Krajobrazowy|Welskim]] Parku Krajobrazowym oraz w rezerwacie [[Rezerwat Sołtysek|Sołtysek]].
 +
 
 +
Siedlisko lipiennika stanowią torfowiska i bagna między poduszkami mchów z podłożem węglanowym, na wysokości 0 1000 m n.p.m. Stwierdzany jest także na siedliskach antropogenicznych. Jest to roślina światłolubna.
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Wartość użytkowa ==
 
== Wartość użytkowa ==
Na terenie Europy jest to gatunek rzadki, zagrożony wyginięciem. Lipiennik Loesela jest gatunkiem o znaczeniu wspólnotowym, wymaga wyznaczenia obszaru [[NATURA 2000]]. W Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, zaliczony do gatunków wymierających (kategoria zagrożenia E na "Czerwonej Liście").  
+
Na terenie Europy jest to gatunek rzadki, zagrożony wyginięciem. Lipiennik Loesela jest gatunkiem o znaczeniu wspólnotowym, wymaga wyznaczenia obszaru [[Natura 2000]]. W Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, zaliczony do gatunków wymierających (kategoria zagrożenia E na czerwonej liście).  
 
<br/>
 
<br/>
 +
 
== Ciekawostki ==
 
== Ciekawostki ==
 
We wczesnych stadiach rozwojowych, roślina potrzebuje partnera mikoryzowego. W trzecim roku od infekcji grzybem, rozwija się stadium juwenilne z jednym niewielkim liściem, w kolejnych stadiach roślina rozwija po dwa liście. Najczęściej rozmnaża się generatywnie w wyniku samozapylenia, rzadziej wegetatywnie, przez tworzenie się w pochwach liści pąków przybyszowych. Kwiaty pojawiają się dopiero w siódmym roku od wykiełkowania nasion.
 
We wczesnych stadiach rozwojowych, roślina potrzebuje partnera mikoryzowego. W trzecim roku od infekcji grzybem, rozwija się stadium juwenilne z jednym niewielkim liściem, w kolejnych stadiach roślina rozwija po dwa liście. Najczęściej rozmnaża się generatywnie w wyniku samozapylenia, rzadziej wegetatywnie, przez tworzenie się w pochwach liści pąków przybyszowych. Kwiaty pojawiają się dopiero w siódmym roku od wykiełkowania nasion.
 +
<br/>
 +
==Zobacz też==
 +
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Lipiennik_Loesela pl.wikipedia.org, Lipiennik Loesela] [22.04.2014]
 +
<br/>
  
Na [[Warmia|Warmii]] i [[Mazury|Mazurach]] gatunek ten występuje m.in. w [[Mazurski Park Krajobrazowy|Mazurskim]] i [[Welski Park Krajobrazowy|Welskim]] Parku Krajobrazowym oraz w [[Rezerwat Sołtysek|rezerwacie "Sołtysek"]].
 
<br/>
 
 
== Bibliografia ==
 
== Bibliografia ==
K. Zarzycki, Z. Szeląg: ''Red list of the vascular plants in Poland''. W: Z. Mirek, . Zarzycki, W. Wojewoda Z. Szelag (red.), ''Red lists of plants and fungi in Poland''. Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2006, 11-20.
+
Dąbrowski Stanisław, ''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć'', Olsztyn 2012.
 
<br/>
 
<br/>
L. Kucharski: ''Lipiennik Loesela ''Liparis loeselii'' (L.) Rich.'' W: Przewodnik metodyczny. Biblioteka Monitoringu Środowiska: 99-109. [http://www.gios.gov.pl/siedliska/pdf/przewodnik_metodyczny_liparis_loeselii.pdf]
+
Kucharski Leszek, ''Lipiennik Loesela ''Liparis loeselii'' (L.) Rich.'', [w:] ''Przewodnik metodyczny. Biblioteka Monitoringu Środowiska'', s. 99-109, [http://www.gios.gov.pl/siedliska/pdf/przewodnik_metodyczny_liparis_loeselii.pdf Główny Inspektorat Ochrony Środowiska]
 
<br/>
 
<br/>
''Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć''. Warmińsko-Mazurska Regionalna Organizacja Turystyczna. Olsztyn: Wyd. Agencja WIT Witold Mierzejewski, 2012.
+
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, ''Red list of the vascular plants in Poland'', [w:] ''Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski'', red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.<br/>
<br/>
 
== Linki zewnętrzne ==
 
[http://pl.wikipedia.org/wiki/Lipiennik_Loesela pl.wikipedia.org, Lipiennik Loesela] [22.04.2014]
 
<br/>
 
 
 
  
[[Kategoria: Przyroda]] [[Kategoria: Rośliny]] [[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]] [[Kategoria: Rośliny chronione]][[Kategoria: Natura 2000]]
+
[[Kategoria: Przyroda]][[Kategoria: Rośliny Warmii i Mazur]][[Kategoria:Natura 2000]] [[Kategoria:Ochrona przyrody]]   [[Kategoria: parki krajobrazowe]]

Aktualna wersja na dzień 17:24, 21 mar 2015

Lipiennik Loesela

Liparis loeselii
(L.) Rich.
Siedlisko lipiennika Loesella.Fot. Bartosz Cuber. Źródło: Wikipedia [10.07.2014]
Siedlisko lipiennika Loesella.
Fot. Bartosz Cuber. Źródło: Wikipedia [10.07.2014]
Systematyka
Królestwo rośliny
Podkrólestwo rośliny naczyniowe
Gromada okrytonasienne
Klasa jednoliścienne
Rząd szparagowce
Rodzina storczykowate
Rodzaj lipiennik
Gatunek lipiennik Loesella
Synonimy

Lipiennik Loesela (Liparis loeselii (L.) Rich.) – gatunek rośliny należący do rodziny storczykowatych (Orchidaceae).

Morfologia

Niepozorna, mała i delikatna roślina o żółtawozielonej barwie, dorastająca do 20 cm wysokości. Łodyga wyrasta z okrągławej pseudobulwy otoczonej pochwami liściowymi. Pęd trójkanciasty, nagi, zwykle z dwoma lancetowatymi liśćmi. Liście miękkie i lśniące, zwykle dwa (rzadko trzy), lancetowate bądź eliptyczne, o zaostrzonych wierzchołkach. Wyrastają niemal naprzeciwlegle siebie.

Część podziemna ma dwie pseudobulwy, zeszłoroczną i tegoroczną, otulone pochwami. Z zeszłorocznej wyrasta pęd nadziemny, tegoroczna gromadzi substancje zapasowe dla przyszłorocznego pędu. Kwiaty na szczycie łodygi małe i niepozorne, zielonkawe lub żółtobiałe, zebrane w 3–18 kwiatowy kwiatostan o długości do 8 cm. Kwiaty wyrastają na nieco skręconych szypułkach o długości 2-3 mm. Zewnętrzne listki okwiatu równowąskie, warżka tępa, bez ostrogi, o karbowanych brzegach i długości 4–5 mm. Długi na 3–4 mm prętosłup ma białawe pyłkowiny.

Kwitnie od maja do lipca. Owoce bardzo małe w stosunku do wielkości kwiatów, pękające podłużnym szwem. Zawierają bardzo drobne nasiona dorastające do 0,34 mm długości i 0,16 mm szerokości. Zwykle rośnie w skupiskach po kilka osobników.

Rozmieszczenie i ekologia

Występuje w Europie, Ameryce Północnej oraz Azji, niemal wyłącznie w obszarze klimatu umiarkowanego ciepłego. W Polsce znanych jest ok. 200 stanowisk, z których znaczna część ma charakter historyczny. Po 1980 r. zostało potwierdzone lub odkryte około 100 miejsc występowania lipiennika. Najwięcej stanowisk tego storczyka znajduje się w północno-wschodniej, zachodniej i środkowej części kraju. Są to pojezierza: Mazurskie, Pomorskie i Wielkopolskie. Rozproszone stanowiska spotykane są na Polesiu, Wyżynie i Nizinie Śląskiej.

Na Warmii i Mazurach gatunek ten występuje m.in. w Mazurskim i Welskim Parku Krajobrazowym oraz w rezerwacie Sołtysek.

Siedlisko lipiennika stanowią torfowiska i bagna między poduszkami mchów z podłożem węglanowym, na wysokości 0 – 1000 m n.p.m. Stwierdzany jest także na siedliskach antropogenicznych. Jest to roślina światłolubna.

Wartość użytkowa

Na terenie Europy jest to gatunek rzadki, zagrożony wyginięciem. Lipiennik Loesela jest gatunkiem o znaczeniu wspólnotowym, wymaga wyznaczenia obszaru Natura 2000. W Polsce objęty jest ścisłą ochroną gatunkową, zaliczony do gatunków wymierających (kategoria zagrożenia E na czerwonej liście).

Ciekawostki

We wczesnych stadiach rozwojowych, roślina potrzebuje partnera mikoryzowego. W trzecim roku od infekcji grzybem, rozwija się stadium juwenilne z jednym niewielkim liściem, w kolejnych stadiach roślina rozwija po dwa liście. Najczęściej rozmnaża się generatywnie w wyniku samozapylenia, rzadziej wegetatywnie, przez tworzenie się w pochwach liści pąków przybyszowych. Kwiaty pojawiają się dopiero w siódmym roku od wykiełkowania nasion.

Zobacz też

pl.wikipedia.org, Lipiennik Loesela [22.04.2014]

Bibliografia

Dąbrowski Stanisław, Warmia i Mazury. Cud, tylko się rozejrzeć, Olsztyn 2012.
Kucharski Leszek, Lipiennik Loesela Liparis loeselii (L.) Rich., [w:] Przewodnik metodyczny. Biblioteka Monitoringu Środowiska, s. 99-109, Główny Inspektorat Ochrony Środowiska
Zarzycki Kazimierz, Szeląg Zbigniew, Red list of the vascular plants in Poland, [w:] Red lists of plants and fungi in Poland. Czerwona lista roślin i grzybów Polski, red. Zbigniew Mirek, Kazimierz Zarzycki, Władysław Wojewoda i Zbigniew Szeląg, Kraków 2006, s. 11-20.