Machary: Różnice pomiędzy wersjami
| [wersja nieprzejrzana] | [wersja nieprzejrzana] |
| Linia 7: | Linia 7: | ||
|herb artykuł = | |herb artykuł = | ||
|dopełniacz wsi = Machar | |dopełniacz wsi = Machar | ||
| − | |zdjęcie = | + | |zdjęcie = |
| − | |opis zdjęcia = | + | |opis zdjęcia = |
| − | |rodzaj miejscowości = wieś | + | |rodzaj miejscowości = wieś sołecka |
|województwo = warmińsko - mazurska | |województwo = warmińsko - mazurska | ||
|powiat = mrągowski | |powiat = mrągowski | ||
| Linia 31: | Linia 31: | ||
|www = | |www = | ||
}} | }} | ||
| − | <big>''' Machary'''</big> (niem. Macharren) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego. | + | <big>''' Machary'''</big> (niem. Macharren) – wieś sołecka w Polsce w [[województwo warmińsko - mazurskie |województwie warmińsko-mazurskim]], w [[powiat mragowski| powiecie mrągowskim]], w [[gmina Piecki |gminie Piecki]]. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do [[województwo olsztyńskie |województwa olsztyńskiego]]. |
<br/> | <br/> | ||
=== Charakterystyka fizjograficzna === | === Charakterystyka fizjograficzna === | ||
| − | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Piecki, której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na wyniesieniu mazursko – suwalskim. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej. | + | Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla [[powiat mrągowski |powiatu mrągowskiego]], który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii [[Lipowo]] - [[Kosewo]] - [[Baranowo]] - [[Cudnochy]] to obszar wyniesień [[Pojezierze Mrągowskie| Pojezierza Mrągowskiego]]; część wschodnia to [[Kraina Wielkich Jezior Mazurskich]], stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie [[gmina Piecki |gminy Piecki]], której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na [[wyniesienie mazursko - suwalskie |wyniesieniu mazursko – suwalskim]]. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej. |
<br/> | <br/> | ||
=== Dzieje miejscowości === | === Dzieje miejscowości === | ||
| − | Wieś istniała ok. 1555 r. Salomon Kosak kupił od starosty sześcieńskiego – Michała von Eisacka, 5 włók chełmińskich w celu założenia wsi czynszowej. W 1570 książę Albrecht Fryderyk zatwierdził Kosakowi nabyte włóki. W 1693 r. we wsi mieszkają sami Polacy. W 1785 r. było tu 36 dymów, 1815 r. – 30, w 1838 r. – 62 . W 1815 r. we wsi mieszkało 210 osób, w 1838 r. – 391 . Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 4474 mórg. W 1857 r. było tu 369 mieszkańców a w 1939 r. - 372. W 1740 r. założono we wsi pierwszą szkołę, w której w 1818 r. po polsku uczył Michał Karieta. W 1900 r. we wsi był dwór obejmujący 24, 5 włóki wraz z cegielnią. Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie nieregularnego skupiska. Machary należały do parafii w Nawiadach. | + | Wieś istniała ok. 1555 r. Salomon Kosak kupił od starosty sześcieńskiego – Michała von Eisacka, 5 włók chełmińskich w celu założenia wsi czynszowej. W 1570 książę [[Albrecht Fryderyk]] zatwierdził Kosakowi nabyte włóki. W 1693 r. we wsi mieszkają sami Polacy. W 1785 r. było tu 36 dymów, 1815 r. – 30, w 1838 r. – 62 . W 1815 r. we wsi mieszkało 210 osób, w 1838 r. – 391 . Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 4474 mórg. W 1857 r. było tu 369 mieszkańców a w 1939 r. - 372. W 1740 r. założono we wsi pierwszą szkołę, w której w 1818 r. po polsku uczył [[Michał Karieta]]. W 1900 r. we wsi był dwór obejmujący 24, 5 włóki wraz z cegielnią. Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie nieregularnego skupiska. Machary należały do [[parafia w Nawiadach |parafii w Nawiadach]]. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 59: | Linia 59: | ||
=== Ludzie związani z miejscowością: === | === Ludzie związani z miejscowością: === | ||
| − | Na kartach historii wsi zapisał się Michał Karieta - nauczyciel. | + | Na kartach historii wsi zapisał się [[Michał Karieta]] - nauczyciel. |
<br/> | <br/> | ||
| Linia 76: | Linia 76: | ||
<br/> | <br/> | ||
| − | [[Kategoria: Miejscowość]] | + | [[Kategoria: Miejscowość]][[Kategoria:Powiat mrągowski]][[Kategoria: Gmina Piecki]][[Kategoria:Wieś sołecka]] |
[[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:55, 20 wrz 2013 (CEST) | [[Użytkownik:Kinlis|Kinlis]] ([[Dyskusja użytkownika:Kinlis|dyskusja]]) 10:55, 20 wrz 2013 (CEST) | ||
Wersja z 09:19, 25 paź 2013
| Machary | |
| | |
| Rodzaj miejscowości | wieś sołecka |
| Państwo |  Polska
|
| Województwo | warmińsko - mazurska |
| Powiat | mrągowski |
| Gmina | Piecki |
| Sołectwo | Machary |
| Liczba ludności (Pole-obowiązkowe) | Pole-obowiązkowe |
| Strefa numeracyjna | (+48) 89 |
| Tablice rejestracyjne | NMR |
| Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego   Machary | |
| Położenie na mapie Polski  Machary | |
{{#invoke:Koordynaty|szablon}} | |
Machary (niem. Macharren) – wieś sołecka w Polsce w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie mrągowskim, w gminie Piecki. W latach 1975-1998 miejscowość administracyjnie przynależała do województwa olsztyńskiego.
Spis treści
Charakterystyka fizjograficzna
Miejscowość położona jest na terenie fizjograficznym charakterystycznym dla powiatu mrągowskiego, który znajduje się w obrębie dwóch regionów: cześć zachodnia do linii Lipowo - Kosewo - Baranowo - Cudnochy to obszar wyniesień Pojezierza Mrągowskiego; część wschodnia to Kraina Wielkich Jezior Mazurskich, stanowiąca rozległe obniżenie w pasie pojezierzy Polski Północno-Wschodniej. Ukształtowanie terenu jest typowe dla obszarów polodowcowych. Występuje tutaj także skupienie dużych, naturalnych zbiorników wodnych (14% powierzchni) oraz rozległe, zwarte kompleksy leśne (31% powierzchni). Ponadto miejscowość położona jest na terenie gminy Piecki, której obszar leży w zasięgu prekambryjskiej platformy wschodnioeuropejskiej na wyniesieniu mazursko – suwalskim. W podłożu ukształtowały się skały osadowe w dwóch erach geologicznych: mezozoicznej i kenozoicznej.
Dzieje miejscowości
Wieś istniała ok. 1555 r. Salomon Kosak kupił od starosty sześcieńskiego – Michała von Eisacka, 5 włók chełmińskich w celu założenia wsi czynszowej. W 1570 książę Albrecht Fryderyk zatwierdził Kosakowi nabyte włóki. W 1693 r. we wsi mieszkają sami Polacy. W 1785 r. było tu 36 dymów, 1815 r. – 30, w 1838 r. – 62 . W 1815 r. we wsi mieszkało 210 osób, w 1838 r. – 391 . Pod koniec XIX w. wieś obejmowała 4474 mórg. W 1857 r. było tu 369 mieszkańców a w 1939 r. - 372. W 1740 r. założono we wsi pierwszą szkołę, w której w 1818 r. po polsku uczył Michał Karieta. W 1900 r. we wsi był dwór obejmujący 24, 5 włóki wraz z cegielnią. Zabudowa wsi ułożyła się w kształcie nieregularnego skupiska. Machary należały do parafii w Nawiadach.
Gospodarka
We wsi działa stacja paliw, firma budowlana oraz zakład konstrukcji stalowych.
Kultura
We wsi działa świetlica. Organizowane są tutaj festyny i pikniki.
Ludzie związani z miejscowością:
Na kartach historii wsi zapisał się Michał Karieta - nauczyciel.
Bibliografia:
Mrągowo. Z dziejów miasta i okolic, pod red. Andrzeja Wakara, Olsztyn 1975, 487 ss.
Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, pod red. Bronisława Chlebowskiego, Filipa Sulimierskiego, Władysława Walewskiego, t. V, Warszawa 1884, 960 ss.
Zobacz też
www.piecki.wm.pl
